Antlaşma🤍

37.Ölümü Hisset:/

•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•°❄°•○●❄●○•

Odin'e reverans yaparak üçüde büyük salondan çıktıkları an Batilda'nın üzerine atlamasıyla az kalsın düşüyordu Rina.
-Teşekkürler kardeşim..,-kızarmış mavileriyle gülümsüyordu sarışın Prenses.
-Önemli değil..
Rina fazlasıyla şaşkındı şu an.
-Bir daha öfkeme yenik düşmeyeceğime yemin ederim.Öyle kötü şeyler yapmak yok artık..,-Batilda eminlikle konuşarak tekrar kardeşine sarıldı.
-Olmasa iyi olur,bu kez Rina bile kurtaramaz seni Odin'in gazabından!,-Ludvig sinirle söyledi.
-Abi ben..çok öz..
-Git ve dinlen Batilda!,-Ludvig göz devirdi ondan özür dilemeye çalışan sarışın ablasına,-Rina'ya hayatın boyu minnet duymalısın.Annesini görmeyi dileyecekti ama seni seçti.Senin özgürlüğünü ve iyiliğini!
Batilda Rina'ya bakarak tekrar sarıldı.
-Seni çok seviyorum,kardeşim iyi ki varsın.
-Önemli değil..,-diye gülümsemeye çalışmıştı Rina.

❄❄❄

Rina Ludvig'i uğurladıktan sonra saraydan uzakta olan bahçeye doğru yol almıştı.
Neler yaşamıştı az önce?Hisettikleri çok tuhaf ve garip geliyordu ona...O kadar hızlı olmuştu ki her şey..
İç çekerek çimlerin üzerine oturdu, rüzgarda dalgalanarak bir-birine çarpan çiçekleri seyretmeye koyuldu. Yüzünde neşeden,umuttan eser yoktu artık.Oysa bu sabah Odin'in yanına büyük bir sevinçle yol almıştı kendisi.

Ludvig'le konuşmuş ölmüş annesini görmeyi dilemek istediğini söylemişti. Başta mümkünsüz olacağını düşünüyordu ama Loki Yüce Odin'in her şeyi gerçekleştireceğini söylemişti, değil mi?
Ludvig'in de onaylamasıyla daha da mutlu olmuştu Rina.Tabii mutluluğu kısa sürmüştü her zamanki gibi.Çünkü salona varmadan Odin'in bağırışlarını duymuş,merakına yenik düşerek tüm konuşulanları dinlemişti.Duyduğu şeylerle küçük çaplı bir şok yaşamıştı elbette.

Odin'i öldürmeye çalışan ve onu rahatsız eden canavarın Asgard'a,saraya girmesine Batilda yardım etmişmiş.Aslında iyice düşündüğünde o gün canavarı bir tek görmeyen sarışın ablasıydı,ama Rina'yı ondan daha büyükleri var diye korkutmuştu.O zaman bile korkudan fark etmemişti,Batilda'nın her şeyden haberi olduğunu.

Hayretle büyük kapının ardından Odin'in öfkesine şahit olduğu sırada Loki yanında belirip kolundan tutarak salona sürüklemişti onu.Kapı dinlemenin utancını Odin'in önünde yere çöküp ağlayan ablasını görmesiyle yaşayamamıştı bile.Kolunu Loki'nin elinden kurtararak onlardan bir az ötede olan abisine baktığında Ludvigin yüzündeki hayal kırıklığını bariz şekilde görmüştü Rina...

Odin küçük toplantısının ortasına dalmalarına hiç bir şey dememişti. Gözleri kızı bulduğunda yüzündeki sinir yerini kaygıya vermişti.Dileğini söylemesi için orada olduğunu biliyordu Rina'nın.Ama önce Batilda'ya ceza vereceğini söylemişti sert şekilde.

Batilda cezasını duyduğunda öncekinden daha çok ağlamaya başlamıştı.Çünkü Odin tüm yaptıklarını Thor'a anlatıp,sonra da ikisini bir-birinden ayıracağını söylemişti ona. Tabii Thor Asgard'da olmadığı için onun geri döneceği güne kadar ablasını zindana atacağını da söylemişti sinirle. Batilda'nın yalvarışlarından Thor'u ne kadar sevdiğini anlamak zor değildi. Buz devlerinin onu kandırdıklarını, zihnine girdiklerini söyleyip durmuştu.Ama Odin inanmıyordu.

Rinaysa ona inanıyordu,çünkü ablasının Thor'u nasıl sevdiğini biliyordu.Thor onun hayatında en sevdiği kişiydi belki de.
Odin tekrar ona dönüp dileğini söylemesini istediğinde ela gözleri hàlà acıyla ağlayan ablasına takılıydı.

Bencillik yapamazdı.Cesaretini toplayarak Batilda'nın afedilmesini dilemişti.Rica edemezdi çünkü Odin'in kabul etmeyeceğini yüzündeki kararlı ifadesinden ve soğuk bakışlarından anlamıştı Rina.Yere çöküp ağlayan ablasıyla Odin oldukça şaşırmıştı. Abisi Ludvig vazgeçirmeye çalışsa da direnmiş ve dileğinin arkasında durmuştu Rina.Çünkü ablasının aşkının ellerinden kayıp gitmesine izin vermek istemiyordu.Onu bile incitmişti ama her kes ikinci şansı hak ederdi öyle değil mi?