Supreme Series #1: The Assassination

Chapter 34: Heartbreak

Luke POV

I just treated my wife and son for a dinner because I want a quality time of them but I did not expect my girlfriend on the same spot. Obviously, she's with Sevrious.

'Why she is crying while looking at us? She's in amnesia... did her memory came back?'

Halo-halo ang pakiramdam ko habang nakikita si Aika na nakatingin sa aming mag-anak. Bigla ay tumalikod siya at tumakbo palayo. Agad sumunod sa kaniya si Sevrious.

"Excuse me love" I kissed the temple of my son and I kissed the forehead of my wife then I run just to follow my girlfriend.

Hindi ko kayang mawala si Aika! At hindi ko rin kayang mawala si Kate. Arrange marriage man kami ni Kate ay nahulog na ko sa kaniya pero... mahal ko rin si Aika and I don't want to choose! Bakit ako mamimili kung kaya ko silang mahalin pareho? Kaya ko silang pagsabayin tulad ng dati!

Nahihibang siguro ako para sa iba pero nagmamahal lang ako! Nagmamahal ng dalawang babae.

Inabutan ko si Aika sa may parking lot ng restaurant. Akmang papasok na siya sa sasakyan nang hablutin ko ang braso niya. I wanna talk to her. I... I deserve her right?

"Let me explain, love" I said.

"No need Silvano. I understood everything clearly" she emotionless said. Even her voice is in monotone and I don't want that. I want my jolly Aika. I am craving for her hugs for a months!

"No. Na-misinterpret mo lang Aika--"

"Ang alin roon ang na-misinterpret ko Luke? Kita naman ng dalawa kong mata na may asawa't anak ka. Kita ko naman kung paano mo hinalikan iyong babae at narinig ko ang tanong mo sa bata," nanginginig ang labi niya at umaamba sa pagtulo ang luha. Napamuuan rin ako ng luha dahil hindi ko kailanman nakita si Aika na ganito. She is a strong woman. "I did not misinterpret anything Luke. Malinaw sa akin na kabit mo ko sa paraang hindi ko nalalaman"

"Aika, hindi sa ganoon iyon. N-Nawala ka ng ilang buwan. Binisita ko lang sila p-pero hindi ko sila ka-aano ano--"  isang kamao ang tumama sa panga ko dahilan para mapaupo ako sa sementadong sahig.

"P*tang*ina! Hindi ako pinanganak kahapon para paikutin mo Luke!" She shouted. Hawak ko ang panga kong namamanhid sa lakas ng suntok niya. "Hahalik ka nang di mo kilala?! Magtatanong ka ng regalo sa bata nang hindi mo kilala?! Hindi ka si Santa para sa ganoon Silvano!"

Tumayo ako at sinubukan siyang hawakan pero lumayo siya. Ngayon ay umaagos na ang luha mula sa mata niya. Kita ko ang sakit at parang paulit-ulit hinihiwa ang aking puso.

"All the time we've been together, you are cheating," she sighed heavily and wiped her tears but it is nonsense. "All the time you kissed me, said I love you's, hugged me and everything in our relationship, is just nonsense because you are already a father... and a husband" humikbi pa siya habang pinupunasan ang mata.

"Aika, hindi ko naman sinasadya eh. H-Hindi ko ginusto. Napilitan lang ako kaya please, listen to me. Hear the story first before you judge, please"

"Ayoko Luke. Ayoko. T-Tama na siguro iyong tatlong taon. May n-nauna sa akin eh. M-May nauna kang mahalin at hindi ako iyon. Tama na. Ayoko na" doon ako natigilan. Hindi na-proseso ng isip ko ang mga lumabas sa bibig niya.

"No!" Sigaw ko saka hinablot ang pulsuhan niya. Matalim ang titig ko sa kaniya at malalim na rin ang aking paghinga.

"Bitawan mo ko! Nasasaktan ako--"

"Akin ka! Akin ka Aika! Anong ayaw mo? Kung ayaw mo, lalaban ako! Hindi ko hahayaang mawala ka sa akin dahil lang sa ganito!" Kinabig ko siya palapit sa akin. Ngayon ay mas klaro na ang mga luha niyang nasa pisngi. "Hinintay kita kahit ilang buwan ka nawala diba? Hindi ako bumitaw no'n, Aika. Kaya tulad ko, hindi ka bibitiw basta"