Supreme Series #1: The Assassination

Epilogue

Aika Blythe POV

"Every children in the world is a gift," saad ni Madre Ylping nang may ngiti sa labi. "They create noises, they are naughty and they are so talkative. It's because they are still learning. They kept on asking question to have answers in their mind. So for every parents here, treasure your children. They are kids once at a time and you can't bring back that time. When they become teenager, they will be quite towards their curiousity and their problems. So when they are still kids, give a lot of patience to answer every question they will ask to you. Don't abandon them," iyon ang kumuha sa atensyon ko. Maigi kong hinawakan ang kamay niya. "Nakikita niyo ang bawat bata dito sa Guardian Angel Organization at lahat sila ay hindi napunan ang tanong sa buhay dahil inabandona sila. Pinabayaan ng sariling magulang. Kaya sa mga nagda-dalang-tao na narito, alagaan niyo ang inyong mga anak. Mahalin niyo sila nang kapag lumaki sila, mamahalin nila kayo pabalik"

Doon nagtapos ang seremonya bago pagtuunan ng pansin ang mga bata. Ang nangyayari ngayon ay sponsored ni Shalliah Yrenne Sevrious na idinaraos sa Guardian Angel Organization. Nang tingnan ko siya ay napangiti ako. She is wearing pink dress with a white stilletos. Siya mismo ang nagbibigay ng mga pagkain sa mga bata at hinahayaan ang matatanda na kumuha ng sa kanila.

Seven months had been passed and I am carrying Luhence' son. Actually, nanganib ang buhay naming dalawa. Pinapili si Luhence kung sino sa aming dalawa ang gusto niyang mabuhay pero hindi pumili si Luhence. Gusto niya ay dalawa kaming mabubuhay.

Thanks for the arrival of Dr. Nic Clavejo. Through his magical hands with bright mind, we survived.

"What's on our mind, hmm?" Napangiti ako nang maramdaman si Luhence. Hinawakan niya ang aking maumbok na tiyan saka ako ginawaran ng halik sa pisngi.

Tulad ko ay muntik nang bumigay ang katawan ni Luhence. Lumalim ang bala sa dibdib niya at muntik nang tamaan ang puso. Sa utos ni Shalliah, walang nangyaring masama kay Luhence.

"Wala. I'm just hungry" ngumiti siya bago tumayo at pumunta sa likod ko upang itulak ang wheel chair ko. Naging maselan ang pagbubuntis ko dahil sa sitwasyon ko pitong buwan na ang nakalilipas kaya kinailangan kong gumamit ng wheel chair. Itinulak ako ni Luhence hanggang sa likod ng Guardian Angel Organization saka siya tumingin sa akin.

"I have chicken curry. Who among my babies want?" Natuwa ako nang makita ang tupperware na naglalaman ng chicken curry habang sa kabilang tupperware ay kanin. Ito ang pinaglilihian ko. Kayang-kaya kong kumain niyan ng buong araw.

"Lhanze and Aika want!" I exclaimed making him laugh in seductive tone. Napahagikhik ako nang marinig ang boses niya. Tulad ng inaasahan ay sinubuan niya ako. Patuloy kaming nag-kwentuhan sa tahimik na likod-bahay. Tanging tawanan at asaran lang ang namutawi.

Si Ryle Porter ay hindi na nailigtas ang buhay.

Wala nang Laxus Sevrious dahil tinotoo ni Shalliah ang pangakong igaganti ang mga magulang.

Hindi man kami ganoon ka-close ni Kuya Blake, alam kong mahal niya ko bilang magkapatid kaming tunay.

Si Kierxten at Alliyah ay nagkaroon ng bakasyon dahil engaged na ang dalawa.

Wala akong balita kay Rhuzelle at kailanman ay wala na kong pakialam. Mula nang pagtaksilan niya ko, kinalimutan ko na ang naging ugnayan ko sa kaniya.

Gayon din sina Hirold at Chet. Bigla ay nawala sila sa kwento ko. Pati si Humpprey.

Si Yhuan ay nagkaroon ng sariling agenda sa buhay bilang attorney.

At si Shainah...

"Shainah's calling honey" iniabot sa akin ni Luhence ang cellphone. Nagliligpit siya ng pinagkainan namin. Sinagot ko ang tawag ng matalik kong kaibigan.

"Shai?" Agad akong nag-alala nang hikbi ang isalubong niya sa akin. Masama pa naman sa kaniya iyon.

[Cabrix's awake Aika] suminghot siya.  [B-But he can't makilala me]

"Huminahon ka muna" agad hinawakan ni Luhence ang likod ko upang kalmahin.

[Please, need kita now] without hesitation, I ended the call and looked to Ysmael. Agad niyang naintindihan ang nais ko kaya hinawakan niya ang handle ng wheel chair saka iniandar paalis ng lugar. Hindi na kami nagpaalam sa mga bata. Sumakay na kami sa kotse at agad iyong iniandar ni Luhence patungo ng hospital.

Pitong buwan nang hindi gumigising si Cab at ngayong gumising siya ay hindi niya maalala si Shai? Si Shainah na ipinagbubuntis ang anak nila?

Nakarating kami sa ospital. Muli ay inalalayan ako ni Ysmael. Hindi na nawala ang pagiging hands-on niya sa akin to the point na ipinaubaya niya ang Sevrious Company kay Shalliah.

Umiiyak na sinalubong ako ng yakap ni Shainah. Agad ko siyang niyakap pabalik at hinaplos ang likod para patahanin.

Lumipas ang ilang minuto bago lumabas ang doktor. May stethoscope sa kaniyang leeg.

"Good Afternoon. Who's the relative of the patient?" Tanong niya. Nagpalipat-lipat ang tingin niya sa aming tatlo.

"Girlfriend niya po ako" pinunasan niya ang luhang hindi tumitigil sa pag-alpas.

"Magkakaroon pa po tayo ng ilang tests para malaman kung anong klaseng amnesia mayroon si Sir. Cabrix. Ngayon ay sasabihan po kita Miss kapag nalaman na namin ang kondisyon niya" nagpaalam ang doktor na aalis. Dinaluhan ko si Shai hanggang sa dumating ang mga magulang ni Cabrix. Halata naman ang pagka-disgusto ng magulang ng lalaki kay Shainah at kahit gustuhin kong hatakin paalis si Shai, ay ayaw niya. Babantayan niya raw si Cab.

"Saan tayo pupunta?" Tanong ko kay Ysmael nang tahakin niya ang hindi pamilyar na daanan.

"Secret" he said while grinning. Aalma pa sana ako nang abutan niya ko ng hopia'ng ube. Agad napalitan ang mood ko. Tuloy ay naging masaya ang daloy ng biyahe.

Lumipas ang tatlumpong minuto. Tumigil ang sasakyan sa harap ng dagat. Hindi mainit sa lugar dahil tila pinasadya ang umbrella. Sa tapat niyon ay malinis na dagat. Nakakamanghang tingnan.

"What's this?" Nangingiti kong tanong. Inalalayan niya kong makalabas hanggang sa ma-protektahan kami ng umbrella.

"I brought you here not in the sunset nor sunrise. Stupid of me," humawak siya sa batok at nahihiyang tumingin sa akin. Ngumiti lang ako. "I'm sorry Aika"

Kumunot ang noo ko. "What's the problem?"

Huminga siya ng malalim bago sumagot. "Nanganib ang buhay niyo dahil sa pagiging pabaya ko. Muntik na kayong mawala dahil sa akin. Hindi ko na talaga alam ang kahahantungan ko kapag kayo na ang nawala sa akin," hinawakan niya ang kamay ko at madiing hinawakan. "Pangako, aalagaan kita. Hindi ko kayo pababayaan. Lagi akong nasa tabi niyo at kahit anong mangyari, mamahalin kita... sa araw-araw"

Hindi ko alam kung dahil ba buntis ako kaya ako emosyonal o nagawang pakalmahin ni Luhence ang puso ko. Magmula nang araw na maging maselan ang pagbubuntis ko, walang araw na hindi siya humingi ng tawad sa akin. Sa bawat araw na nagdaan, hindi ako nagkaroon ng unwanted feelings dahil ipinadama sa akin ni Luhence na wala akong dapat maramdamang iba kung hindi saya sa piling niya.

"Luhence, salamat. Ano man ang nagawa ko sa magulang mo, hindi mo ipinadama sa akin na kasalanan ko kahit iyon ang totoo. Kung maibabalik ko ang panahon--"

"What is happening in the present is the result of the past. And if something change in the past, it will affect the both of us here in the present and I don't want that to happen. I love you always. From the past, present and until the future, no other Queen should be paired by this King" and I felt his lips touched mine which I responded lovingly.

The key to be happy in the present until the future is to forgive and forget what happened to the past.

Having Luhence in my life is like a diamond. I am lucky of having him. He who treasure me more than I thought. Him who makes me happy in all the way he can.

Nagbitaw ang aming mga labi. Ipinagdikit niya ang aming mga noo habang nakapikit siya at nakadilat ako. From that scene, one thing I thought...

The Assassination... failed.

•~~End~~•