The Lovestory That We Never Had | COMPLETED | ✔︎

CHAPTER 36

CHAPTER THIRTY-SIX

SPEECHLESS!

Iyan ako matapos n'yang sabihin ang mga katagang iyon. Magdadalawang minuto na kaming nakatayo habang nakatanaw lamang sa papalubog na araw. Kulay kahel na ang kalangitan at lumalamlam na ang kapaligiran. Walang nagtangkang magsalita sa aming dalawa matapos ang eksenang iyon. Hindi rin naman ako nakapag react dahil hindi ko nga alam ang sasabihin ko. Wala na rin s'yang sinabing iba pagkatapos niyon dahil mukhang nagulat din s'ya sa mismong sinabi.

"Come here, let me take you a picture."

Napunta sa kanya ang tingin ko.

"Sure ka?"

Tumango naman s'ya. "Ahh-hah."

"Okay. Sabi mo eh."

Lumapit ako sa pwesto n'ya. Bahagya naman s'yang umurong upang makuhanan ako ng litrato. Gamit ang kanyang iphone he took a picture of me together with the sunset behind me.

"Talikod ka tapos bigla kang haharap pose. Game!"

Katulad ng sinabi n'ya iyon ang ginawa ko. Pagkatapos n'yang kuhanan iyon ay bahagya akong natawa.

Masaya sigurong magkaroon ng travel buddy na katulad n'ya. Iyong tipong kahit hindi mo sabihin na picturan ka, gagawin pa rin nya with passion and willingness.

Nakailang pose pa ako bago s'ya tumigil sa pagkuha.

"Patingin."

Ipinakita n'ya sa akin ang litratong kuha n'ya.

"Wow naman! May future ka pala sa photography eh."

Kaya siguro wala akong makitang pagtanggi o bored sa itsura n'ya kanina habang pinipicturan ako. Naka-ilang take din kaya kami.

Unang larawan ay nakangiti ako habang sumisilaw sa camera ang araw sa likod ko, kuha din ang kulay orange na kalangitan sa paligid. Pangalawa ay naka wacky naman. Sumakto din ang pagsimoy ng hangin kaya ang ilang hibla ng buhok ko ay inililipad sa larawan. Pangatlo ay iyong inutos n'ya sa akin, nakatalikod ako tapos biglang humarap sa kanya nang nakangiti.

Marami s'yang kuha pero ang mag gusto ko ay ang larawang nakatalikod ako. Nakaharap sa magandang tanawing nasa harapan habang nakasandal ang mga braso sa railings. Nililipad ng hangin ang aking buhok. Sobrang ganda ng background. Mas gumanda ang kulay ng kalangitan dahil malapit nang mawala at lumubog ng tuluyan ang araw.

"Give me your phone. Ipapasa ko sayo para may remembrance ka naman."

"Sure! Ipo-profile ko na din iyong last na kuha mo. Ang ganda kasi eh."

Inabot ko naman sa kanya ang aking phone. Nang matapos ipasa ang mga photos ko ay may naisip ako.

Hindi naman pwedeng ako lang ang magpicture noh. Minsan lang 'to kaya susulitin ko na ang moment, nandito na lang din naman kami. Kaya why not, diba?!

"Josh, lika dito. Picture tayong dalawa."

"Hah?" Natawa ako sa reaksyon n'ya. Mukhang nagulat sa sinabi ko.

"Selfie tayo sabi ko."

Natigilan pa s'ya lalo kaya natawa na talaga ako. Nang hindi pa s'ya lumalapit ay ako na ang naglakad papunta sa pwesto nya.

"Ano bang nakakagulat doon? Ayaw mo ba?"

"A-Ano.... O-Oo—I mean hindi. Hindi sa ayaw ko, nagulat lang talaga ako. Syempre gusto ko, sino bang ayaw makasama sa isang larawan ang magandang dilag na nasa tabi ko?"

"Sus! Nanbola ka pa. Sige, picture na tayo."

Tumango naman sya na may malawak na ngiti sa labi.

"One, two, three.... Smile!"