PAYEDÂR(TÖRE) /TAMAMLANDI\

~15.Bölüm~

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum 🌹

Şirketten bir hışımla çıktı Yusuf Mirza. Arkasından gelen karısını bile gözü görmüyordu. Aklında sadece okuduğu mesaj vardı. Sevgilim Ayşe... İhale dosayası için teşşekür ederim. Yapmazdı Ayşe ! böyle birşey gözünün nuru kıymetlisi ona ihanet etmezdi. Hele ağa babasının katilinin oğlu ile asla olacak iş değildi. Yalan söylüyordu gidecek gerçekleri öğrenecekti kardeşinden... Herkes ihanet etse Ayşe etmezdi.  Arabasını getiren koruma iner inmez kendisi bindi arabaya, daha sonra nefes nefese kalmış karısı binmişti. Aniden gaza yüklendi ve konağa doğru hızlı bir şekilde sürmeye başladı. Direksiyonu tutan elleri sıkmaktan morarmıştı. Gülhanım ise yaşadıklarının şokunda idi hala. Aylarca günlerce uğraşılan dosya Miran'ın elinde idi. En çokta Yusuf Mirza'nın öfkesine şaşırmıştı kocasını ilk defa böyle görüyor ve istemsizce ürküyordu.

- Yusuf Mirza-

- Yapmaz! Ayşe böyle birşey yapmaz yalan söylüyor!" İnanmak istemiyordu Yusuf Mirza, Ayşe'yi o yetiştirmişti. Evladı yerine koymuştu. Yapar mıydı böyle birşey? Ailesine ihanet eder miydi? Gülhanım bildiği doğrularla derin bir nefes aldı şuan Yusuf'a söylemek hiç mantıklı gelmiyordu sessiz ve hızlı geçen bir yolculuk olmuştu. Konağa gelir gelmez arabadan inmiş ve konağın büyük tahta kapısını sertçe açmıştı. Adımları direkt merdivenlere yönelirken salonda kahve içen Zelal kadın ve Ezma hanım anlamayan gözlerle bakıp endişelenmişlerdi.

- Yenge! ağabeyim nerede?" Arkadan gelen Şahan'ın sesini duymasıyla başıyla Ayşe'nin odasını işaret etti.

- Neler oluyor?" diye bağırdı Zelal kadın elindeki bastonundan destek alarak gelini ve torunun yanına varmıştı bile. Şahan olanları üstün körü hemen  anlatmıştı. Hem Ezma hanım hemde Zelal kadın duyduklarına inanamıştı. Zelal kadın buruş elini kalbinin üzerine koydu. Ayşe'nin başına bir iş açacağı belli idi ama bu kadarını beklemiyordu. Kan davalı olduğu adam ile birlikte olmasını asla beklemiyordu!

- Şahan, git çabuk Şahin ile aşireti topla yolda Devran amcanı ve Emri ara çabuk gelsinler. Yusuf Mirza ikisini de yaşatmaz!" Şahan Yâde'sinin dediklerini el mahkum onaylamış ve istemeye istemeye konaktan çıkmıştı. Ağabeyinin Ayşe'ye olan öfkesini görmek istemiyordu. Dayanamazdı çünkü, engel olmaya çalışır ve olaylar daha kötü olurdu. Ezma hanım ise sadece sandalye de oturmuş ve  olan bitenin yalan olmasını diliyordu. Biricik kızı gerçekten böyle bir hata yapmış olabilir miydi? Gülhanım daha fazla dayanamadı ve merdivenleri hızlı adımlarla çıkmaya başladı. Zelal kadın giden gelinin arkasından dolu gözlere bakmıştı. Şu elindeki baston olmasa çoktan yere düşmüştü bu yaşlı kalbi bu kadar şeye çok bile dayanmıştı.

Öfke ile odaya girdi Yusuf Mirza, kız kardeşi yatağın üzerinde sıçrarken umursamadı ve kara gözlerini kısıp kardeşine bakmıştı. Gözleri  kıpkırmızı idi. Ayşe ağlıyor ve ona korku dolu gözlere bakıyordu.

-Bana bugün bir mesaj geldi. Ağa babamın katilinin oğlundan... Miran'dan" Bir hıçkırık koptu Ayşe'nin boğazının derinliklerinden  başını iki yana korku ile  salladı. Yusuf Mirza sertçe yutkundu kara  gözlerinin pınarları dolarken devam ettii. " Benim aylarca çabaladığım dosyayı sen ona vermişsin üstelik sen onun sevgilisimişsin!" sertçe cümlesini bittirdi ve karşısında yatakta hıçkıra hıçkıra ağlayan kardeşini izledi. Bu durumdan anladığı kadarıyla doğruyudu. Ama Ayşe hayır dese inanacaktı bağrına basacaktı.

-Ağabey..."

- Yaptın mı böyle birşey!?" diye konağı inletecek şekilde bağırdı. Kapı pervasında onları izleyen Gühanım'dan bir haberdi. İçeri girip kocasını durdurma cesaretini kendinde bulamıyordu. Derken Ayşe usulca başını onaylayarak salladı. Kara gözlerinden bir yaş düştü Yusuf  Mirza'nın hızlı adımlarla yatağa yaklaştı ve kız kardeşininin kolunu sıkıca tutup odadan çıkardı. Önüne geçen karısını ve ona olan  bağırışlarını duymadı.