Addicted [PL] TOM 1 Niepokój młodości

Rozdział 181: Rozpoczyna się proces prania mózgu

      Po biciu, jakie dostał od generała, Gu Hai punktualnie stawił się na śniadanie, choć otwieranie spuchniętych ust przy jedzeniu nie było łatwe. Przed nim siedział jego ojciec, wpatrywał się w niego spokojnie i uważnie, praktycznie wiercąc mu dziurę w twarzy.

     – Chyba nie planujesz gapić się na mnie w ten sposób do końca życia, prawda?

     – Nie jest to możliwe, nie dociągnę do dnia twojej śmierci. Ale dopóki żyję, nie myśl nawet, że istnieje jakakolwiek nadzieja, że odzyskasz wolność – odpowiedział chłodno Gu Wei Ting.

     Chłopak przestał żuć i wpatrywał się w niego mrocznym i złowrogim wzrokiem.

     – Nie zmuszaj mnie do porzucenia własnej rodziny [1].

     Słowa te zdawały się nie wyzwalać w generale żadnych niepokojących emocji. Po prostu wstał, poprawił ubranie i stanął przed lustrem.

     – Jeśli naprawdę możesz mnie zabić, będę z ciebie dumny – powiedział z drwiną.

     – Szalony staruszek... – mamrotał do siebie Gu Hai.

     Ręka mężczyzny zatrzymała się przy jego kołnierzu, zanim łypnął kątem oka na syna.

     – Co właśnie powiedziałeś?

     – Powiedziałem... że będę ciężko pracować! – odpowiedział Gu Hai i machnął pięścią. Następnie, przeklinał wściekle we własnej głowie.

     Gu Wei Ting skończył poprawiać mundur, założył buty i powiedział do syna jeszcze kilka słów przed wyjściem.

     – Wyjeżdżam na tydzień w podróż służbową.

     Oczy chłopaka rozjaśniły się.

     Generał zauważył w synu wyraźną zmianę, dlatego uzupełnił informację.

     – Wyznaczę kogoś, kto będzie cię pilnował.

     Błyskotliwość w oczach nastolatka zmieszała się z odrobiną złości i pretensji.

     – Czy nie muszę przynajmniej chodzić do szkoły? Nie mogę przez to zrezygnować z nauki, prawda? – zripostował.

     – Nie musisz się o to martwić. Już poprosiłem o dobrego nauczyciela dla was dwóch. Renomowany pedagog, który ma 100% pozytywnych opinii. Będzie was uczył indywidualnie, jest to gwarancja, że będziecie się w stanie skupić.

     Kącik posiniaczonych ust Gu Haia, który w międzyczasie spurpurowiał, rozciągnął się boleśnie w półuśmieszku.

     – Kto zaserwował ci takie oszustwo?

     – Jeśli potrafi oszukać mnie, to może ty dzięki niemu odszukasz właściwą drogę życiową.

     Pogardliwy wyraz pojawił się na twarzy chłopaka.

     Przed odejściem, Gu Wei Ting dodał jeszcze kilka słów.

     – Nie mam zbyt wiele cierpliwości. Dam ci tylko jeden tydzień. Po tygodniu wrócę, aby sprawdzić twoje postępy. Jeśli nadal będziesz się bronić i odmawiać opamiętania, wtedy będziemy musieli pomyśleć o jakichś innych metodach, aby pozbyć się twoich fanaberii.

     Generał wyszedł do swoich obowiązków, a jego stanowcze kroki powoli milkły na korytarzu.

     Gu Hai wstał, chwycił maść, którą ukrywał przez całą noc, i udał się prosto do drzwi, tak szybko jak tylko mógł.