Chapter 33 - Guilt

2K 69 4
                                    

CHAPTER 33

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

CHAPTER 33

GUILT


Russell's POV


I smiled as I placed the dish that I cooked for Sab at the dining table. Simpleng paella lang para sa aming dalawa.


Tinanggal ko na ang apron ko at isinabit iyon sa gilid bago ko tiningnan ang orasan.

She should be here by now. Bakit wala pa siya?


I checked my phone and was surprised to see that she didn't left any calls since her classes ended. Hindi niya ugaling hindi magparamdam or mag-text man lang. She likes flooding my inbox with random messages. Kahit simpleng emoji nga sine-send niya para lang manggulo.

Tinawagan ko na siya upang kumustahin kaso out of reach ang phone niya. Mas lalong kumunot ang noo ko. Ano 'yon? Lowbatt?


Lumapit ako sa bintana ng living room at sinilip kung nasa labas na ba siya kaso laking gulat ko nang makitang umuulan na pala. Maybe she's not yet here because of the rainfall. Baka wala siyang payong at hinihintay tumila ang ulan.


I opened the "Find My" app on my phone. I shared her location to me when I borrowed her phone the other week, nung nagaaral kami sa library para sa exams niya. I did that just in case of emergency, I'd be able to find her quickly. Nag-share rin ako sa kanya ng akin pero nalimutan kong banggitin.


Last Known Location: Brooklyn High University campus


But that was an hour ago. Mukhang namatayan nga siya ng battery kaya hindi na nagsho-showup ang exact location niya ngayon.


I grabbed my car keys and went out to get her. Tinawagan ko na rin si Lucas upang tanungin kung kasama ba nila ni Marina si Sab.

"She said she'll go on a date with you," her cousin mumbled. "Hindi mo pa ba siya kasama?"

"We were supposed to meet tonight pero hanggang ngayon wala pa siya. She's not answering her phone. Pupuntahan ko sa school. I'll let you both know once I find her."

"Okay. Ingat. Subukan ko na lang din tawagan siya."


I find it odd that Sab's still at school. Kung kinausap niya lang ang prof niya, dapat hindi siya aabutin ng thirty minutes. Mukhang kakabagsak lang ng ulan kaya nakaalis na dapat siya bago dumilim ang panahon.


Pagka-park ko ng kotse sa loob ng campus ay agad akong bumaba. Nalimutan kong magdala ng payong kaya tumakbo na lang ako. Medyo malakas ang ulan pero binalewala ko na.

I didn't know where to look for her but I decided to visit the faculty building. Wala ng gaanong mga professor doon at mas lalong walang estudyante. It's a good thing I'm the school director's son. Hindi nila ako tinanong nang pumasok ako sa loob at nagikot ikot.

Love Me in BrooklynTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon