Yaşamak için bir kalbe ihtiyacım var, nefes almak için bir bedene.
Öküzlerin yer aldığı dünyaya aittim. Hâyâllerim yoktu çünkü ölecektim, ailem yoktu çünkü ölmüşlerdi ama her zaman yanımda olan dostlarım vardı.
Burası hastalıklı hayatların yeniden y...
Yeni bölüm sonunda sizlerle, öncelikle özür diliyorum sizden. Biraz arayı aştım düzeni bozduk ama bir sürü aksilikler oldu maalesef. Hastalıklar ile ailecek uğraştığımız bir dönemin içindeyiz ancak toparlana bildim. Bir az olsun rahatlamak ve kafamı boşaltmak adına yine aynı düzene uyacağım bundan sonra.
Anlayışınız için şimdiden teşekkürler.
Keyifli okumalar dilerim yorumlarınızı, paragraf arası yorumlarınızı bekliyorum destek için yıldıza basmayı unutmayın lütfen. ^^
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Şimdi bölüme ✨
Bölüm Kırk Üç: "RENKSİZ TUVAL."
Büyük bir aşk ve sevgi vardı eskiden. Âşık olmayı beceremeyen iki yabancı olmuştuk şimdi.
Kahvemden bir yudum alıp manzaraya bakarak daha da sokuldum battaniyeme. Derin derin düşünüp, ince eleyip sık dokuyup yaptım intikam planımı. Ateşten gömleğimi giymiş dimdik hazırdım şimdi. Ne korku ne endişe hiçbir şey hissetmiyorum zira bu yolda kaybedecek hiçbir şeyim yoktu. Bana ait olan hiçbir şeyim olmaması daha çok ateşimi harlatıyordu. Düşüncelerim ile bir süre daha başbaşa kaldıktan sonra günaymıştı. Boş olan kupamı masaya koyup odamın balkonundan içeri girdim. Bugün cumartesiydi. Tatil günümdü kendime ayırmak istedim.
Canım yemek istemediği için kahvaltıyı es geçtim Dolunay ile uzun uzun ilgilendim ve onu özlemle doyasıya sevdim. Bu sırada Aygen ve Tuna uyanmış kahvaltı etmişlerdi. Beni rahatsız etmediler bu düşünceleri ile daha çok şanslı olduğumu anladım.
Aygen bir ara amcam ile görüntülü konuştu. Benimle de konuştu ve yakın zamanda döneceğini bildirdi. Buna çok sevindim. Onu çok özlemiştim, ondan akıl almaya ihtiyacım vardı. Tuna ve Aygen ile de kısa sohbetler ettik daha sonra sınava çalışmak için ayrıldılar. Neyse ki benim öyle bir derdim yoktu. Hava güzel ve güneşli olduğu için balkona tuval malzemelerini kurdum. Kafamı bu şekilde boşaltmaya ihtiyacım vardı. Her şey hazır olduğunda düşünmeden ve kafamda bir şeyler tasarlamadan tuvali yapmaya başladım. Derin düşüncelerim ile birlikte. Durup durup ağlamak istiyorum. Bağıra bağıra, çığlık çığlığa ve bazen ise sessizce. Biz bunu hak etmedik, asla! Nasıl böyle olduk aklım gerçekten bazen almıyordu. Deli gibi âşıkiken şimdi nasıl intikam alacağım kadar düşman olmuştuk?Boyarken bazen gözümden yaşlar düştü, bazense dudaklarım da buruk bir tebessüm oluştu. Hiçbir şey düşünmedim ve tuvale devam ettim.
