Yaşamak için bir kalbe ihtiyacım var, nefes almak için bir bedene.
Öküzlerin yer aldığı dünyaya aittim. Hâyâllerim yoktu çünkü ölecektim, ailem yoktu çünkü ölmüşlerdi ama her zaman yanımda olan dostlarım vardı.
Burası hastalıklı hayatların yeniden y...
Şarkı önerin için teşekkürler canım @kitap-delisiii_ <3
Ve Mina'nın çizimi bulunuyor.
Yeni bölümle karşınızdayım, uzun bir bölüm yazmaya çalıştım sizin için :') umarım keyif alarak okursunuz ve beğenirsiniz.
Paragraf arası yorumlarınızı bırakmayı unutmayın okurken çok keyif alıyorum, mutlu oluyorum :')
Oylarınızı da eksik etmeyin canımın içileri <3
Şarkılarınızı da bırakın bölüm şarkısı olarak paylaşıyım o bölümde sizin olsun :') <3
Alkan ve Mina'nımızı bırakayım şuraya;
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Haydi şimdi bölüme ✨
🌒
Bölüm On Bir: "KIRILAN KALPLER."
Tek istediğim arkadaşımın o illetten kurtulmasıydı.
Tek istediğim arkadaşımın sağlıklı olmasaydı...
Ve ölmemesiydi.
Derin bir nefes alıp verdim, gözlerimi yumdum ve bana hâyâl kırıklığı ile bakan arkadaşıma baktım. Bir an pişman oldum yaptığıma ama sonra her şeyi düşündüğümde pişmanlığım geçti. Beni anlaması için gözlerine baktım, aramızda birbirimizi anlamamız için bir bakışma geçti. Larissa titreyen eli ve bedeniyle Giray'ın yanına geldi, ağlamaklı bir şekilde konuştu. "Sen... Sen miydin?" Yavaş yavaş yürüdü ve tam Giray'ın yanında durdu. Sanki ayakta zor duran bir hali vardı.
Üzüldüm, bir kez de Giray'ın yerine çaresiz kaldım.
Yutkundu ve bir anlık bile gözlerini Giray dan çekmedi, çekemedi. "Sendin... Sen!" Sonlara doğru sesi yükseldi, Giray benden bakışlarını çekip Larissa'ya baktı. Hiçbir şey demedi.
Yalnızca Larissa fark etmeden kıvırcık, uzun saçlarını elini uzatıp sevdi.
"Neden sakladın? Neden söylemedin? Bunca yıl, Allah kahretsin ki anlamadım.. Giray?!" Saçını savurdu ve bu kez kendi kendine konuşmaya başladı. Yukarıdan Alkan indi ve yanımdaki yerini aldı. Herkes etraftımıza toplandı. Pusem Larissa'nın yanına gitti, kolunu yanında olduğunu hissettirmek amacıyla okşadı. "Sakin ol canım, bir sebep vardır."
"Kesinlikle, sakin ol lütfen." Gülsen de diğer yanına gidip Pusem'e katıldı. Alkan belimden tutup durumu anlamaya çalıştı, diğer erkekler ise Giray'ın yanına gitti. "Neden Giray? Allah aşkına konuş artık." Çaresizlikle ve Giray'ın vereceği tepkiden korkmamla omuzlarım düştü, tam başımı da eğecektim ki sert ve damarlı, güçülü bir el engel oldu. Elin sahibi şiir sesiyle kulağıma fısıldadı. "Sakın! Sakın bir daha buna yeltenme." Sessizce başımla onayladım. Bakışlarımı Alkan dan çekip arkadaşlarıma baktım. Giray ifadesiz bir şekilde bana baktı ve ardından yavaş yavaş bar taburesin den kalktı. Bana sırtını dönüp Larissa'nın karşısına dikildi. İlk önce sert bir şekilde burnunu çekti ardından yutkunup başını kütletti. "Ne anlatayım?" Konuşması ortamda buz dağı yarattı.
