Yaşamak için bir kalbe ihtiyacım var, nefes almak için bir bedene.
Öküzlerin yer aldığı dünyaya aittim. Hâyâllerim yoktu çünkü ölecektim, ailem yoktu çünkü ölmüşlerdi ama her zaman yanımda olan dostlarım vardı.
Burası hastalıklı hayatların yeniden y...
Şarkı önerin için çok teşekkür ederim canım kitap-delisiii_ <3
Merhaba canımın içleri, yeni bölümle geldim gecikti biliyorum bunun için sizden çok çok özür dilerim :'( akılları karıştıran sorunun cevabına adım adım diyelim o zaman :) ortaya çıktı sayılır artık bundan sonra neler olur bende bilmiyorum. Keyifli okumalar dilerim canımın içleri <3
Bu sefer Alkan'ı bırakayım :D
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Haydi şimdi bölüme ✨
Bölüm On Dört: "BUZDAN KALPLER."
Ç... Çağdaş, olma ihtimali şu anlık o kadar fazla ki. Uzun boyu ve asker yeşili hırka. Derin derin nefesler alıp verdim ama sakinleşmem hiç kolay değildi. Eğer Çağdaş ise...
Peki ama neden? Aşık olduğu için mi? O halde karşısına çıkıp aşkını söyleseydi, Aygen kalbini kırarak tepki göstermezdi ki ya da Giray'a platonik olduğunu mu biliyordu? Bu yüksek bir ihtimaldi. Aklımdan ne kadar çok Alkan'a söylemek geçse de net bir şey olmadan söylemek istemedim, yalnızca Alkan'a değil diğerlerine de söylemek istemedim.
Çağdaş'ın mekandan ayrılması ile bizde barı kapatıp evlere dağıldık. Alkan beni ve Tuna'yı eve bıraktı tabi Alkan'ın Tuna'yı eve bırakmasına Barlas tonlarca laf söyledi. Alkan bizi eve bırakırken kulağıma bu gece balkona geleceğini, uyumamamı söyledi. Geldiğimizde amcam salonda maç izliyordu hemen Tuna da yanına oturup heyecanla maç izlediler. İyi geceler dileyerek odama çıkmak üzere merdivenleri çıktım.
Odamın lambası açıktı, Aygen benim odamda olmalıydı kapıyı açarak içeri girdim. Ceketimi ve çantamı masama bıraktım. Aygen yatağıma yatmış, yorganımı da kafasına kadar çekmişti. Birkaç adım ona doğru attığımda sanırım benim olduğumu anlamayarak korktu. "Gelme ne olur." Sakin bir şekilde onu korkutmayarak yanına gittim ve yorgan dan çıkan saçını okşadım. "Canımın içi benim, korkma." Hemen yorganın altından çıkıp bana sarıldı. Ellerimi sırtına koyarak sırtını okşadım. "Hoş geldin." Saçını öptüm, "hoş buldum," diyerek geri çekildim. Yanağını öptüm, yatağa tekrar yatırdım ve dinlenmesini söyledim. Yorgun olduğu için karşı çıkmadı, kedi gibi yatağının içine kıvrılıp kendini uykuya teslim etti. Üzerini sıkı sıkı örtüp dolabıma ilerledim ve pijamalarımı giydim. Saçlarımı da taradım, üzerime çeki düzen verdim bu sırada telefonuma ardı ardına mesaj geldi. Odanın ışığını kapattım, sarı gece lambası devreye girdi ve odanın içerisini sarı loş ışık kapladı.
Yatağımın kenarına bıraktığım telefonumu elime aldım, ekran kilidini açtım ve WhatsApp'a girdim, gruptan mesajlar gelmişti.
