Yaşamak için bir kalbe ihtiyacım var, nefes almak için bir bedene.
Öküzlerin yer aldığı dünyaya aittim. Hâyâllerim yoktu çünkü ölecektim, ailem yoktu çünkü ölmüşlerdi ama her zaman yanımda olan dostlarım vardı.
Burası hastalıklı hayatların yeniden y...
Herkese merhaba :) karakter bölümü sizlerle, bu karekteri beklemiyordunuz farkındayım ama şöyle küçük bir detay bırakayım bölümden önce;
Bu yazdığım karakterlerin küçük bir önemi ve sıralaması var, çok ince bir detay aslında, bunu ilerleyen bölümlerde anlarsınız, anladığınızda da benimle paylaşırsanız çok çok mutlu ve çok sevinirim :')
Şarkınızı bırakmayı da unutmayın, bu bölüm etkilemedim çünkü karakter bölümünde kitabın şarkısını koymak istedim, multi de kitap şarkısı mevcut dinleyip yorum yaparsınız çok sevinirim.
Düşüncelerinizi paylaşın ki hep birlikte sohbet edelim :)
Haydi şimdi bölüme <3
Keyifli okumalar dilerim ✨
🌒
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
GÜLSEN CEYLAN
Kendi içinde küçücük dünyası olan, kelebekleri ve gökkuşağı gibi, rengarenk balonları olan bir kız varmış. Prenses gibi bir kız, hayatında yalnızca annesi ve arkadaşları olan küçük Prenses.
Küçük parmakları ile babasının geleceğini sayan prenses.
Bugün 12 sene olmuştu, yüz kırk dört ay ve dört bin üç yüz seksen gün olmuştu hatta bugün ile birlikte dört bin üç yüz seksen bir gün.
Ama babam yoktu.
Oysa ben altı yaşındayken annem geleceğini söylemişti. Her sorduğumda bir ay sonra gelecek diyordu, gelmedi o yalanların üzerinden yüz kırk dört ay geçti. Bende zaten bu yalana inanmayacak kadar büyüdüm ama hâlâ cam boyunda, boynu bükük babasının geleceğini hâyâl eden o küçük prensesim.
İlk kahramanı, ilk aşkı olmayan küçük prensesim.
Derin bir iç çekip odamın camından biraz daha baktım, karanlık çöken sokağa, odamın camı evin giriş kapısına baktığı için görüyordum, evimiz zemin kat ve bahçeli bir evdi, annemle bana yetecek kadar, annemin odası ve benim odam birde salon ve mutfak vardı. Salon oturma odası gibiydi, bize yetiyordu. Maddi durumumuz iyi olsa da annem bir temizlik şirketinde çalışıyordu, bense yüzde yüz burs kazanıp şu an okuduğum koleji kazanmıştım. Derslerimde pek başarılı değilim aslında ama Tuna orta son sınıfta bana gecelerce ders vermesi ile kazandım.
Bu arkadaş grubu ayrılmasın istedik, ayrılmadık.
Mina daha sonra aramıza katılsa da Tuna sürekli ondan bahseder, fotoğrafını gösterir, yanımızda olmasa bile onula da konuşurduk, o yoktu ama aslında hep grubumuz da vardı, kalbimiz de vardı.
