Montairre Series 1: That Bitch Is Mine [COMPLETED]

Chapter 61

Shan Ashley Ramirez

"Mommy..." Napalingon ako kaagad kay Magnus nang biglang siyang sumulpot sa likuran ko at maingat na kinakalabit ang damit ko.

"Yes, baby?"

"Kailan po ulit kami magkikita ni Tito Keifer?"

Umurong ang dila ko sa tanong niya. Ilang araw narin siyang pabalik balik sa bahay nina Keifer. Ang sinasabi niya sa akin ay hindi pa raw tapos ang obserbasyon niya sa lalaki pero alam kong hindi lamang iyon ang dahilan ng anak ko.

I know he's already changing his mindset about his father. Alam kong gumagaan na ang loob niya.

At iyon ang ikinakatakot ko.

Na baka isang araw ay tuluyan na siyang umamin sa tatay niya.

Alam ko namang mangyayari talaga ang kinakatakutan kong iyon pero hindi ko parin mapigilan ang sarili ko.

"Do you badly want to see him, anak?" I whispered as I caress his cheek. He titled his head on the side, looking away from me. "Sabihin mo kay mommy kung anong gusto mo. Di'ba sabi ko kahit ano gagawin para sa'yo? Don't be scared."

Sa wakas ay tumingin na rin siya sa akin ng diretso. "I want to call him Daddy. But I know I can't. I know when to say the words, mommy. That's when you're already ready."

I smiled, "pagpasensyahan mo na si mommy anak, ha? I know sooner or later we'll be able to tell him the truth. But as I always say, it won't be that easy especially when you have your Tita Shalana, your Daddy's wife." My voice cracked a little.

"About tita Shalana, mommy. Why do you look like twins?" Kumunot ang kilay nito.

"She's my sister."

"Wow. My father's wife is my mother's sister?"

Nanatili ang titig ko sa anak ko.

Damn.

Kailan ba ako masasanay sa utak ng anak ko?

Sasagutin ko na sana siya nang biglang pumasok sa kusina si Jonah.

"Unnie!"

"Over here! Any problem?"

"We're out of stocks."

Pumanhik ang saya sa dibdib ko sa anunsyo niya. My face gleamed, "really? That's great news then! That means they liked all our designs!"

"Not really, unnie. 'Coz everyone's been arguing and asking why we're out of stock. They've been waiting for the designs for too long, they said." Bakas sa mukha ng dalaga ang pagkataranta, halatang hindi pa sanay sa ganitong klaseng akto ng mga pinoy.

"Calm down, Jonah-ya. I'll take care of everything. I know you're exhausted so you can rest for now. I'll just call you if I need something." Tumango siya at agad nang umalis.

Napailing nalang ako bago ibinalik ang atensyon sa anak ko na ngayon ay nakaupo na sa munting silya sa tabi.

"Maligo muna tayo anak, tapos sama tayo sa mall okay?"