Montairre Series 1: That Bitch Is Mine [COMPLETED]

Chapter 65

Keifer Joshua Montairre

Na setup ko na ang sniper ko at naghintay na lamang ng mga posibleng paggalaw ng mga tao sa baba ng building.

Suot ko ang itim na suit na ipinahiram sa aking ni Duke. Pati itong sniper na hawak ko ay sa kaniya rin galing.

All this time, I knew Duke is a secret agent. And seems like I was the only person who knew his secret. Kaya nang humingi ako ng tulong sa kaniya  ay agad niya akong tinulungan.

And about the sniper that I am holding, I'm not worried at all since I'm not killing anyone with this.

How?

Because this isn't a normal sniper. Hindi ito katulad ng mga bala na agad na papatay at bubutas sa ulo ng target. This simply makes the target sleep for two hours or more. Iyon lang. Sinabi ko na kay Duke na ayaw kong mabahiran ng dugo ang mga kamay ko kaya ito ang binigay niya sa akin.

Masyado na akong maraming kasalanan. Paano ko pa haharapin ang anak ko kung nagawa ko nang pahiran ng dugo ang aking mga kamay?

Naputol ang lahat ng iniisip ko nang makita ang paggalaw ng mga damo sa ibaba. Nasa kabilang building ako ngayon at nag-aabang na lamang sa signal na ibibigay sa akin ng mga kasama ko.

Guess who I have as my companion? It's my goddamn friends. At hindi nila alam na kay Duke galing ang lahat ng hawak namin. Ang alam nila ay business partner ko ang mga baril na ito.

Kinuha ko ang walkie-talkie ko at agad na nagsalita roon, "Permission to direct pull-out. Calling the station of Barako, Black Hawk." I said. But no one answered. Where the hell is this Lurusus now?! "Barako, Black Hawk." I said again.

"Go ahead, black hawk."

"Someone's down there, can you see who's that? Natatakpan sila ng mga sirang sasakyan malapit sa entrance ng building 1, over."

Tumahimik ang kabilang linya, mukhang tinitingnan nga ni Lury kung sino ang nasa ibaba.

"I can see two men and. . . one woman, Black. But I don't recognize them at all. Guess you can see them from there at this moment? They're walking towards the entrance."

Nang tingnan ko nga iyon ay naglalakad na nga ang tatlong tao sa ibaba. I used that small telescope of mine to see the faces of these three.

Damn.

Why do I have this bad feeling all of a sudden?

Bigla yata akong kinabahan nang hindi ko alam ang dahilan.

Nang ipokus ko sa naunang lalaki ay nakita ko kaagad si Wyatt. What the hell? Mabuti naman at narito siya. Hindi ko na naitagal ang tingin ko sa lalaki dahil mabilis kong itinuon ang atensyon ko sa babae.

When I focused the lenses towards the girl down there, my heart suddenly stopped beating.

Ang nakatali niyang buhok ang siya mismong una kong napansin sa kaniya. Her bun made me feel a strange madness inside me, especially when her sexy nape starts to show up.

Bitchy-baby. . .

What is she doing here?!

"Black, tirahin ko na ba 'to?"

Awtomatikong humigpit ang hawak ko sa walkie-talkie, "don't fucking make a move, moron! Ikaw ang titirahin ko kapag ginalaw mo siya!" Umusok ang ilong ko habang sinisigawan si Aizan.

"Damn bro, kaano-ano mo ba 'yang lalaking nakasunod sa tatlo?"

Nangunot ang noo ko at mabilis na tiningnan ang sinasabi niya.