My Body Has Been Possessed By Someone (ÇEVİRİ)

18.Bölüm

***

"A-Ama efendim ......"

Callen artık kendini tutamadı ve şövalyeyi durdurdu ve iki eliyle ablasının belini tuttu. O kısa anda Callen kaşlarını çattı.

<Ablam neden bu kadar zayıf ?>

Yetişkin bir kadının nasıl bu kadar kırılgan olabileceğini anlamıyordu. Ama bu sadece bir andı sonra Canna'nın ayakları yere değdi.

Atmosfer gergindi. Callen şövalyeye tekrar baktı ve emretti.

-Dışarı çık!

Hangi tarafı tutacağına karar veremeyen adam, çok geçmeden seçimini yaptı.

-Sizin emrinize uyacağım efendim.

Kapı kapandıktan sonra bile Isabelle konuşmadı. Ailenin gözleri önünde yaşanan manzara o kadar beklenmedik görünüyordu ki Canna bunu hemen fark edip olanlara inanamadı.

Isabelle çığlık attı.

-Kardeşim! Ne yapıyorsun!

-Kapa çeneni.

Callen, sanki böyle bir tepki bekliyormuş gibi Isabelle'e baktı.
Isabelle irkildi ve omuzları titredi.

- Isabelle, ne yaptığını sanıyorsun?
Callen yüksek bir ses tonuyla sordu, gözleri şiddetle parlıyordu.

-Bu ne cüret!

Callen, Canna'yı her zaman hor gören ve böyle bir duruma asla bu şekilde tepki vermeyecek biriydi. Onu hiç bu kadar kızgın görmemişti.

Callen, kız kardeşinin vücuduna dokunmaya cesaret etmişti. Bu nasıl olabilirdi? Daha önce hiç böyle bir şey olmamıştı!

Isabelle'in gözlerinde yaşlar birikmişti. Korku, üzüntü, öfke, tüm duygular içini bir tsunami gibi doldurdu. Gözyaşlarına boğuldu ve ağlamaya başladı.

-Neyi yanlış yaptım! Ben ne yaptım?

Gözleri yaşlarla dolu olmasına rağmen, ifadesi daha da sertleşti. Isabelle destek bulmak için acele etti.

-Anne! Bak kardeşim ne yapıyor!

Ancak bu sefer Chloe kızına destek olmadı.

Chloe, Isabelle için hiçbir şey yapamadı, bu yüzden yorgun numarası yaptı ve kafasına hafifçe vurdu.

-Yorgunum, çok gerginim. Gidip biraz dinlenmem gerekiyor.

-Anne!

- Isabelle, benimle gel. Neredeyse gece geç oldu.

-B..Ben burada kalacağım!

Isabelle başını itiraz ederek salladı, yanaklarından yaşlar süzülmeye devam ediyordu. Isabelle'in burasan gitmemesi gerekiyordu.

Ya.. Ya Canna ne yaptığını öğrenirse!

- Isabelle, git buradan.

-Kardeşim!

-Odadan çıkın dedim.

Canna ona bakıp gülümsedi. Isabelle neden bu kadar tuhaf davranıyordu acaba?

Bir şeylerin peşinde olduğu barizdi. Canna'nın içgüdüsü bir şeyleri hissetmişti.

-Tamam, Callen, Isabelle'i rahat bırak.

Canna'nın bakışları kız kardeşi yerine hizmetçiye takıldı.

-Bana Lucy'nin ne yediğini söyle.

Ancak hizmetçi hemen cevap veremedi. Isabelle yan taraftan onun gözlerine baktı, sanki hizmetçiyi yok etmek istermiş gibi bakıyordu.

Ancak,