My Body Has Been Possessed By Someone (ÇEVİRİ)

76.Bölüm

Canna uykusunda inledi.
Ağırlaşan göz kapaklarını zorlukla kaldırdı.

<Muhtemelen birkaç gün geçti?>

Bilinci yerine gelene kadar yaklaşık üç gün uyumuş olmalı.
Zehrin verdiği acı korkunçtu.

<Etki düşündüğümden daha güçlüydü. Durumumun bu kadar kötüye gideceğini bilmiyordum>

Ama sessizce güldü.
Kollarını kavuşturmuş uyuyan Cullen'a baktığında zehir iyi oynadığı kesindi.
Bu daha sonra.
Uyandığımı hissetti mi? Cullen bir anda yukarı baktı.

"İyi misin?"
"..."
"Beni duyuyor musun? Lütfen bana bir cevap ver.

"Bekle, bekle bir dakika. Bir doktor çağıracağım."

Bir süre sonra doktor Canna'nın tamamen iyileştiğini açıkladı.

"Ancak komplikasyonlar olabilir, bu nedenle sağlığınızı izlemeniz gerekir."

Cullen biraz rahatladı.
Kanna gülmesini güçlükle bastırdı.

<Böyle bir sonuç beklemiyordum.>

Zehri güvenle içtikten sonra dışarı, yağmura çıktı.

<Çünkü herhangi bir sonucu veya komplikasyonu olmayan bir tür zehir. Hemen vücuttan çıkarırsanız, durum düzelecektir>

Birkaç gün süren dayanılmaz acıya rağmen buna değdi.
Cullen suçluluk ve sempati ile doluydu.

"İyi misin?"

Cullen ilaçla geldi.

"İlacını al."
"Teşekkürler"

Canna itiraz etmeden kabul etti.

<Ugh, iğrenç>

Ah, yüzümde mi göründü?
Cullen ona küçük bir parça şeker uzattı.
Ne.
Mide bulantısı boğazımda yükseldi. Cullen'dan şeker almak istemedi...

<Ondan hiçbir şeye ihtiyacım yok. Elinden şeker düşmesi için eline vurmaya hazırım!>

Ama onun iyiliğini reddetmesi aptallık olur.
Teşekkür etti ve şekeri aldı.
Ağzıma alıp çiğniyorum...
Tadı çilek gibi.
Ne klişe.

"Teşekkür ederim."
"Sorun değil"

Sonra, sanki söyleyecek bir şeyi varmış gibi, ondan kısa bir mesafe ötede odanın içinde dolandı.
Ne söyleyeceğinden emin. Ama o hiçbir şey bilmiyormuş gibi başını yana eğdi.
Bir süre sonra Cullen ya tereddüt etti ya da kendinden emin bir şekilde söyledi.

"Üzgünüm."

Biliyorum.
Ancak şaşırmış gibi gözlerini açtı.

"Benim yüzümden acı ve ıstırap çekiyordun."
"Hayır, üzgünüm."

Kanna acımasızca gülümsedi ve başını eğdi.

"Sanırım varlığımdan hoşlanmadın, çünkü geçenlerde kötü şeyler söyledim ve umursamazlık gösterdim. Bu yüzden beni görmezden gelmenize şaşmamalı..."
"Hayır"

Cullen aceleyle konuşmasını kesti.

"Hayır, öyle söyleme. Hepsi aptal olduğum için oldu."

Kendini çok iyi tanıyor.
Neyse ki,

"Uyandığında sana bir şey söylemek istedim."

Cullen yatağa doğru yürüdü. Ve yere oturdu, dizleri bükülmüş.
Canna'nın gözlerinin içine bakar,
bir günahkar gibi kaval kemiğini büker.