My Body Has Been Possessed By Someone (ÇEVİRİ)

158.Bölüm

"Sen…."

Canna sesini çıkarmayı başardı.

"Burada ne yapıyorsun?"
"Sormak istediğim şey bu."

Orsini hasır şapkasını teknenin dibine fırlatırken mırıldandı.

"Ne yapıyorsun?"

Canna soluk beyaz yüzüyle yavaşça başını geriye çevirdi.
uzak bir ada
Sonsuz okyanus.
Dünyanın geri kalanından uzakta, küçük bir teknede burada sadece ikimiz varız; ben ve Orsini.
Bu nasıl mümkün olabilir?
Bu gülünç.

"Tanışman gereken çocuk olmadığıma şaşırdın mı?"

Onun şaşkınlığına seviniyormuş gibi ayağa kalkıyor.
Çok kötü güldü.

“Şimdi adanın arka sokağında yatıyor olmalı.”
"......
"Seni hayal kırıklığına uğrattığım için üzgünüm."

Canna ona boş boş baktı.
Ne olduğunu veya nerede yanlış olduğunu bilmiyor
. Sonuç açıktı.

<Başarısızlık.>

Reben Adası'nda ölmesi gerekiyordu.
Ve bunun herkes tarafından bilinmesi gerekiyordu.
Böylece hayır hatta insan onu bulmayı ya da bir yerlerde yaşadığını ve nefes aldığını hayal edebilirdi.
Ama Orsini bunu gördü.
Her şey bitti....

<Hayır!>

Canna dişlerini sıktı. Aklını ele geçirdi. <Hayır, bitmedi

.>

Vazgeçmek için hâlâ çok erken.
Adadaki herkes öldüğümü bilmiyor muydu?
Yalnızca bir kişi, Orsini, uyumsuzdu.

<Yani benim bu adamla ilgilenmem gerekiyor.>

Orsini'ye dikkat edilirse her şey mükemmel olur.

<Orsini olmadan.>

Bir anda tehlikeli bir seçenek belirdi.
Denizin tam ortasında.
Bir kişi ölse bile kimsenin haberi olmayacak... .
Canna, dar boğazından tükürüğünü yuttu. Sakin bir ses çıkardı.

"Burada olacağımı nereden biliyordun?"
"Hmm." (글쎄, Diğer kişinin sorusuna veya isteğine karşı belirsiz bir tutumu ifade etmek için kullanılan bir kelime. Birinin sorusuna veya talebine karşı belirsiz bir tutum gösterirken kullanılan bir ünlem.) "Peki şimdi ne yapacaksın?
"
"Hmm."

Orsini kayıtsızca cevap verdi.
Uçurumun kenarında duran onun aksine, sıkılmış gibi görünecek kadar rahattı.

"Bunu tek tek düşüneceğim."
"..."
"Edis'e geri dönmek fena olmaz."

Canna yumruğunu sıktı ve ona baktı.

"Gitmiyorum."
"Sanırım kürek çekmeye başlayacağım."

Orospu çocuğu!
Öfke patlak verdi.
O kadar öfkeliydi ki hemen yanağına tokat atmak istedi ama Canna'nın yüzü ifadesizdi. Beynini hızla çalıştırıyor.
Öncelikle onu ikna etmeye çalışalım.
Orsini son zamanlarda garip bir şekilde itaatkar olmaya başladı, bu yüzden yalvarırsam beni dinleyebilir.
Canna ona yaklaştı ve tam önüne çöktü. Sonra sert bir şekilde kaşlarını çattı.

"Ben, ben Edis'e geri dönmek istemiyorum."

Canna'nın yüzünde çok zayıf bir ifade vardı:

"Edis'te çok mutsuzum. Orada hiçbir zaman mutlu olmadım ve her zaman da olacağım."

Orsini sözlerine uyarsa, gitmeme izin verirse,

<Onu öldürmeme gerek yok.>

Kısa bir süre önce Crescent'i hiç tereddüt etmeden öldürdü ve yaptıklarından hiç pişmanlık duymuyor
. farklı.
Hayatım tehdit edilmediği sürece böyle korkunç bir şeyi bir daha yapmak istemedim.
Ona sessizce bakan Orsini cevap verdi.