My Body Has Been Possessed By Someone (ÇEVİRİ)

91.Bölüm

***

Lucy'yi teselli ettiği günden bu yana birkaç gün daha geçmişti.
Chloe hala hasta, Isabelle her gün acı gözyaşları döküyordu ve hizmetkarlar uğursuz sözler üzerinde kafa yoruyordu.
Ve canna imparator tarafından çağrıldı.

<Neden ben>

İçinde kötü bir his vardı.
Bir şekilde bundan kaçınmak istedim ama imparatorun emrini atlatmak imkansız.

"Sir Claude, imparatorluk sarayına gidiyorum. Lütfen arabayı hazırlayın."
"Evet, Düşes."

canna, Cullen şövalyesini ilk kez çağırdı.

<Her şey yolunda mı?>

Çok gergindi.
Neden beni aradı?

"İyi bir şey bekleyemezsin."

***

"Peillon Adası'na git."

Havasız.
Canna boş boş yere baktı ve başını kaldırdı.
Gözleri imparatorun parlak yüzüyle buluştu.

<Peillon Adası'na mı gidiyorsunuz?>

​​Orsini'nin kaybolduğu ada burası.

"Üzgünüm Majesteleri. Bir şey anlamıyorum."
"Ve bu?"
"Evet, ben Edise'lerin akrabasıyım ama nasıl dövüşeceğimi bilmiyorum. Vaftiz edilmedim. Babam ve Cullen gibi kutsal güce sahip değilim."
"Biliyorum. Adada Kara Sis canavarlarıyla dövüşmeni beklemiyorum."
"Öyleyse...?"
"Düşes'in itibarı hakkında çok şey duydum. Amelia'nın deri hastalığını iyileştirdin ve Doğu'nun denizci tüccarlarının gizemli hastalığını çözdün."

Bu tür sözlerde,

"Peillon Adası'nda, Kara Sis ortaya çıkmadan önce garip bir olay meydana geldi."
"Garip bir fenomen mi?"
"Yılın belirli bir zamanında tüm adalıların delirdiği söylenir."

İmparator pencereden dışarı baktı. Yağmur yağıyordu.

"Ve o zaman yaklaşıyor"

BOOM!

Şimşek çakması.

"Köylülerin yağmur mevsiminde delirdiği bilinir. Tuhaf, değil mi Düşes?"
"... Evet."

Dürüst olmak gerekirse, bu gerçekten şüpheli, bu yüzden Canna gerçeği kabul etmek zorunda kaldı.
Her yıl aynı zamanda böyle bir şey olduysa, adayı bir hastalık kaplamış olabilir.

"Böyle garip bir fenomen, düşes gibi yetenekli bir insanı gerektirir. Gidin ve sakinleri kendiniz kontrol edin."

Sonra ekledi.

"Bu imparatorun emridir."

***

"can!"

Haberleri duydu mu?
Malikaneye varır varmaz, Chloe onu karşıladı.

"Peillon Adası'na gideceğini söylüyorlar. Lütfen Orsini'yi bul!"
"Hayır, ben..."

Orsini'yi aramayacağım. Gitmiş olup olmaması umurumda değil.

"Orsini ölemezdi! Değil mi? Yaşayacak!"
"..."
"Orsini hep böyledir! Her şeyi kendi bildiği gibi yapmasına sevindim! Adada bir yerlerde içki içiyor olmalı, değil mi?"
"...

Bu sözleri söylemek istedi ama Chloe'nin ifadesi çok ciddiydi, bu yüzden sessizce ağzını kapattı.
Chloe gözyaşları içinde bağırdı.

"Lütfen Orsini'yi bulun. Ah? O zaman..."
"Sevgili anne. Düşes Edis."