My Body Has Been Possessed By Someone (ÇEVİRİ)

122.Bölüm

"Ne?"
"Geri gelip gelmeyeceğini sordum."
"Nerede?"
"Ait olduğun yere."

Bunu duyduğu anda Canna'nın dudakları sonuna kadar açıldı.
Ait olduğum yer?
O yer hangi cehennemde?
Kafası karıştı. Neyden bahsettiğini anlayamıyordu. Ne halt diyorsun... ... ... ?

"Sen hâlâ Canna Valentino'sun."

Ah.
O anda Canna'nın ifadesi sertleşti.
Mümkün değil.

"Valentino'ya geri dönmek ister misin?"
"......"

Aklım şimşek gibi çaktı.
Utanç, şaşkınlık ve kafasını karıştıran her şey soğukça dondu.
Bu kişi
benimle dalga geçmeye geldi.

"Josephine Eleanor diye biri yok."
"Ne olmuş?"
"Bu artık seni kimsenin rahatsız edemeyeceği anlamına geliyor."

Çok sade bir cevap. Canna, sanki doğal sayılardan bahsediyormuş gibi aritmetik benzeri cevabına olan güveni karşısında kahkahalarına dayanamadı.

"Yani Josephine Eleanor orada değil mi?"
"Bu doğru."
"Artık beni kimse rahatsız edemez mi?"
"Evet."
"Bununla ne demek istiyorsun?"

Can ona bir adım daha yaklaştı.

"Josephine Eleanor yüzünden boşanmak istediğimi mi sanıyordun?"

Elbette bu da onun nedenlerinden biri.
Hayatım boyunca bu kadar kötü bir kayınvalide görmek istememiştim.
Ama en büyük sebep bu değildi.

"Hala oradasın."

Can gülümsedi.

"Hala Valentino malikanesindesin Sylvien."
"......"

Sylvien ifadesiz bir yüzle Canna'ya baktı.
Sylvien.
Tekrar adını seslendi.
Belki de bu onun samimiyetini vurgulamanın bir yoludur.
Ancak yine de eskisi gibi hissediyordu. Sadece çok komik gerçeğin farkına vardım; bunun bir illüzyon olmadığını.
Ne kadar komik.
Ama kahkaha yok.

"Yani gelmek istemiyor musun?"
"Doğru. Konağı terk edersen bunu kabul edebilirim."
"Bunu yapamam."

Kuru bir şekilde cevap verdi. Canna hâlâ bu tavırlara aşina değildi.

"Köşkü beğenmezseniz yenisini yaparız."
"....."

Canna kulaklarından şüphe ediyordu. Çünkü bunu ondan duymayı beklemiyordu.
Ama Sylvien'in sadece rahat bir ifadesi var. Utanmadan onun cevabını bekliyor.

"Bunu söylemedin mi? Malikanede zor zamanlar geçirdin."
"....."
"Öyleyse yeni bir yerde yeniden başlayalım."

Yeni bir yerde yeni bir başlangıç.
Canna'nın umutsuzca istediği şey buydu. Ama bu şekilde değil.

"Hayır. Bunu neden yaptığını bilmiyorum ama Valentino'ya geri dönmeyeceğim."

Yarın iptal töreni var.
Töreni gerçekleştirerek yasal olarak tamamen boşanmış olacaklar.
Ama şimdi ona bakın. Yeni bir ev inşa edeceğine inanamıyorum.
Sadece niyetini anlayamadım.

"......."

Sylvien hemen cevap vermedi.
Cevabı bilmiyormuş gibi görünüyordu.
Genellikle her soruyu sorunsuz bir şekilde cevaplayabilen farklı bir insana benziyor.

"Birden......."

Sonra sessizce cevap veriyor.
Sanki çok tuhaf bir şey görmüş gibi Canna'nın gözlerine baktı.

"Birdenbire bunu yapmak istedim."

Canna ifadesini buruşturdu.
Ne kadar masum bir cevap!

"Neden?"
"Peki neden gerçekten?"