Chapter 49
တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှု ပြီးဆုံးပြီးနောက် နောက်ဆက်တွဲများ။
ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကြားလိုက်ရသည့် ဖုန်း noti သံကြောင့် စုယိသည် နိုးသွားသည်။
သူမသည် သူ့ဘေးတွင် အိပ်ပျော်နေပြီး၊ သူမ၏ခါးလေးသည် ထိုအမျိုသား၏လက်များကြားတွင် အေးချမ်းစွာ အနားယူနေရုံသာမက၊ သူ့ နွေးထွေးတဲ့ ရင်ဘတ်ကြီးထဲထည့်က သူမကို ပွေ့ဖက်ထားပေသည်။
အခန်းထဲတွင် လေအေးပေးစက်မှထုတ်လွတ်နေသည့် လေအေးများဖြင့် ပြည့်နေပြီး ဟိုတယ်မှစောင်အထူကြီးများက သူမတို့အပေါ်တွင် ဖုံးအုပ်နေပေသည်။ အပြင်ဘက်တွင်မူ ရှားရှားပါးပါး မိုးရွာနေ၏။
'ဘာလို့ ဒီလောက်တောင် သက်သောင့်သက်သာရှိနေရတာလဲ'
သူမ၏ လှုပ်ရှားမှုကို ခံစားမိသွားသည့် ချူယင်းသည် မျက်လုံးဖွင့်၍ သူမ၏ နားရွက်များကို သူ့ နှုတ်ခမ်းဖြင့် ပွတ်တိုက်လိုက်သည်။
"နိုးပြီလား"
“ဟုတ်”
စုယိသည် သူမ၏ အပြုံးများကို မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ချေ။ တစ်ဖက်သို့ လှည့်၍ သူ့ရဲ့ မေးစေ့ကို နမ်းလိုက်ပြီးနောက် မျက်နှာကို လက်ဖြင့်အုပ်လိုက်တော့သည်။
ချူယင်းသည် သူမရဲ့လက်မောင်းတွေကို ဖမ်းဆုပ်လိုက်ပြီး ရယ်မောလျက်မေးလာသည်။
"ဘာလို့ ပုန်းနေတာလဲ"
“ရှင့်ကို ကျွန်မရဲ့ဒီလို ရုပ်ဆိုးဆိုးပုံမျိုးကို မမြင်စေချင်ဘူး”
စုယိသည် လေးနက်မှုအပြည့်ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။
ချူယင်းသည် အပြုံးလေးဖြင့် ငုံ့ကြည့်ပြီးနောက် အသာနမ်းလိုက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။
"ကိုယ်မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်ပေးလို့ရတယ်"
စိတ်မကောင်းစရာကောင်းတာက သူမက သူ့စကားကိုနားမထောင်ဘဲ အသာရယ်မောရင်းဖြင့် သူ့ရင်ခွင်ထဲမျက်နှာအပ်၍ ၀င်ပုန်းတော့သည်။
တံခါးခေါက်သံ မြည်လာသဖြင့် သူမသည် ကုတင်ပေါ်မှာမဆင်းမီ သူ့ကိုအနည်းငယ် ပွတ်သီးပွတ်သတ်ထပ်လုပ်ပြီးနောက် သူမအင်္ကျီကို ဟိုဒီစမ်းတဝါးဝါးရှာ၍ ၀တ်ဆင်ပြီးမှ လျှောက်သွားတော့သည်။
