Chapter 50
အလုပ်ထုတ်သည့်ဇာတ်၀င်ခန်း။
ရိုက်ကွင်းတွင် လူအမျိုးမျိုးအထွေထွေရှိပေသည်။တစ်ယောက်ယောက်က သူများထက်နောက်ကျနေမည်ဆိုလျှင်တောင် ဘယ်သူက သတိထားမိမှာတဲ့လဲ။ ထို့အပြင် စုယိသည် သူမလက်ထောက်ရဲ့ကိစ္စများကို သိပ်စိတ်မဝင်စားပေ။
“အဲဒါကို အာရုံစိုက်မနေနဲ့တော့”
သူမကအပြင်းကြော တစ်ချက် ဆွဲဆန့်လိုက်ပြီးနောက် ပြောလိုက်သည်။
"သူ့မှာ တခြားအကြောင်းကိစ္စတွေရှိနေရင်လည်း နောက်ကျရင်ငါတို့ကိုလာပြောလိမ့်မယ် သူမမှာတကယ်ပဲ သမီးရည်းစားဆက်ဆံရေးမျိုးရှိနေတယ်ဆိုရင်လည်း ငါ့လက်ထောက်အဖြစ် တခြားတစ်ယောက်ကိုရှာလိုက်လို့ရတယ် "
ဆိုလိုသည်မှာ သူမသည် တစ်စုံတစ်ယောက်ကို စွန့်လွှတ်တော့မည် ဖြစ်ပေသည်။
"သူမက တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ ချိန်းတွေ့နေရုံလေးလေ မင်းကသူ့ကို အလုပ်ထုတ်ပစ်စရာလိုလို့လား" ချူရှီးသည် နားမလည်နိုင်ပေ။
"ငါက သူတစ်စုံတစ်ယောက်နဲ့ ချိန်းတွေ့ဖို့အတွက် ငှားထားတာမဟုတ်ဘူး ငါ့ရဲ့အထွေထွေကိစ္စတွေကို ကူညီပေးဖို့အတွက် သူ့ကို ငှားထားတာ"
စုယိသည် ရိုက်ကွင်းအတွင်းသို့ ဝင်လိုက်သည် ၊ တံခါးနားတွင် လီမင်သည် မီးအလင်းရောင်အကူနှင့် တစ်စုံတစ်ခုကို ဆွေးနွေးနေသည်။ သူမသည် လျှောက်သွားပြီး နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
"ဒါရိုက်တာကြီး တောင်းပန်ပါတယ်နော် ဒီနေ့ အိပ်ရာထတာ နောက်ကျသွားတယ်"
လီမင်သည် သူမရဲ့ သရုပ်ဆောင်များ နောက်ကျတာမျိုးကို လုံး၀ မကြိုက်တဲ့သူဖြစ်တာကြောင့် အဆူခံရရန် ကြိုတင်ပြင်ဆင်ထားပြီးဖြစ်သည်။ တစ်ဖက်မှသူသည် သူမဘက်သို့လှည့်လာချိန်တွင် သူမမျှော်လင့်ထားသလိုပုံစံမျိုးဖြစ်မနေဘဲ အပြုံးတွေဝေနေသည့် မျက်နှာတစ်ခုဖြင့်သာ ရင်ဆိုင်လိုက်ရသည်။
"ဟုတ်ပါပြီ မြန်မြန်လေးသွားပြီး မိတ်ကပ်သွားလိမ်းလိုက် မင်းပြင်ဆင်လို့ပြီးရင် ငါတို့ရိုက်ကူးရေးကိုစကြမယ်"
