Eve girip merdivenleri çıkarken karnıma bir sancı girdi. Regl dönemimin yaklaştığı için ve bir de bıçaklandığım için bu ağrı katlanılmaz oluyordu . Hem dün bu ağrı yüzünden dün gece yarısı uyanıp ağlamıştım yani o kadar katlanılmaz.
O kadar büyük bir sancıydı ki bir an boşluğuma geldi karnımı tutup eğildim ve dudaklarımın arasından bir inilti kaçtı "Aaaaah " Ömer hemen yanıma geldi ve yüzüme bakacağı kadar eğildi
"Umay iyi misin? Ne oldu dikişlerine mi bir şey oldu? "
O kadar çok canım yanmıştı ki bir adım dahi atamadım bir inilti daha kaçtı dudaklarimin arasından " iyiyim iyiyim bir şey yok " Dedim ve derin derin nefes almaya başladım. Sancı o kadar kötüydü ki gözlerim dolmuştu.
"Nasıl iyisin Umay gözlerin doldu. Bu nasıl iyi olmak"
" İyiyim dedim ya işte " Dedim gözlerimden yaşlar akmaya devam ederken " Yürüye bilecek misin? " dedi
" Pek sanmıyorum. Ahhh" dedim . Bir elini diz kapağımın altına bir elini de belime koyup beni kucağına aldı
"Ömer belin ağrıyacak indir beni Ömer dedim" Dedim aslında belinin ağrıması ile alakalı hiç bir şey yoktu. Eğer Emre bizi böyle görürse iki yıl dilinden kurtulamazdım. Yoksa işine taşısın işte.
" Ağrısın ağrıyacak ise senin için ağrısın bir şey olmaz " Dedi kapıya gelince kapıyı tekmelemeye başladı
" Yavaş lan yavaş kapıyı mı kıracan" Dedi Emre kapı arkasından. Gözlerim daha çok dolmaya başladı. Emre kapıyı acınca bağırdı " Lan!Umay iyi misin? La noldu?Umay'a ne oldu? " Diye bağırdı Emre.
"Emre bir sus be abi. Kalkın sizde şu koltuktan" Dedi Ömer. Ömer beni yavaşça koltuğa uzattı
"Umay ne oldu bir anda iyi misin? Lan Emre gel de bak Umay'a" diye bağırdı Ömer
" Umay, seni ağlatacak kadar canını acıtacak ne oldu?"dedi Emre " Dünden beri böyle iyiyim birşey yok " Dedim ama pek inanmadıkları belliydi bir kere daha inlediğim de Ömer yüzüme baktı daha sonra Emre'nin kulağına bir şeyler söyledi. "Boncuğum kalk da hastaneye gidelim bak ameliyat yerin zarar görmüş olabilir hadi " Dedi Emre "Emre iyiyim dedim ya ahhh", " Bu mu iyi halin Umay ha? Bu mu? " dedi Ömer tekrar Emre'ye baktı Emre kafasını salladı ve gidip giriş kapısını açtı ve tekrardan geldi
"Öyle mi gitmiyor musun hastaneye"
Dedi " Öyle Ömer gitmiyorum " dedim
" Tamam sen gitmezsen ben seni götürürüm o zaman "dedi ve bir elini diz kapağımın altına diğer elini de belime koydu ve beni kucağına aldı
" Ömer, Ömer bırak, ya Ömer bırak diyorum. Ömer belin ağrıyacak ya tamam gidicem ama yürüyerek, YA TAMAM TAMAM GİDİCEM "diye bağırdım Emre bizimle aşağı indi ekipte peşimizden indi. Emre arabanın kapısını açtı Ömer de beni arabaya koydu. Tekrardan Emre'ye döndü " Umay bana emanet siz gidin tatlınızı yiyin ben Umay'a gelirken alırım ne zaman geleceğimiz belli olmaz ben size haber veririm hadi eyvallah" dedi ve kapımı kapattı tekrar kapıyı açacağım sırada kapıyı kilitledi . Karnım eskisinden daha şiddetli ağrımaya başlayınca çığlık attım" Keşke kurşun yeseydim!"gözlerim tekrardan dolmaya başladı. Ömer hemen kapıyı tekrardan açıp yanıma oturdu.
"Derin derin nefes al güzelim hadi " Dedi ve arabayı çalıştırdı. Çok hızlı gidiyordu kendi tarafımdaki camı açıp derin derin nefes almaya çalıştım. Artık ağrısına dayanamıyordum. Kurşun yarasını buna tercih ederim gözlerimde duran yaşlar yanağımdan aşağı süzülmeye başladı. Ağlamam gittikçe şiddetlendigin de Ömer'e baktım hissetmiş olacak ki oda bana baktı kısa bir süreliğine ve tekrardan bakışlarını yola çevirdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ölü Ateşin Gölgesi
General FictionKendini babasının ve şehitlerinin intikamına adayan Umay, atandığı yerde aynı babası gibi kokan komutanına aşık olur. Umay'ı intikam ateşi o kadar harmanlanmıştır ki o adamı öldürmek için canını dişine takmıştır. Ama Umay'ın unuttuğu bir şey vardı...
