Ölü Ateşin Gölgesi

17. Bölüm

𝗘𝗺𝗿𝗲'𝗱𝗲𝗻

Gözlerimi inleme sesi ile araladım. Bu Umay'ın sesiydi. Hemen yataktan çıkıp koşarak Umay'ın odasına gittim kapısı açıktı. Normalde kapısı kilitlerdi. Ama şimdi kilitlememişti. Koşarak yanına gidip baş ucunda diz çöktüm.

"Baba,beni bırakma" Sesi gittikçe ağlamaklı çıkıyordu. "Şşş Umay, uyan " Diye seslendim. Ellerimi saçına koyup okşadım. Daha fazla bağırmaya başladı. "Bana gitme,lütfen ölme" Dedi bu sefer ağlıyordu.

"Boncuğum kalk hadi. Bak ben buradayım. Hadi aç gözünü" Dedim ama daha fazla bağırdı. Gittikçe bağırdı ve daha fazla ağlamaya başladı. Hemen ayağa kalktım ve Ömer'in evine gittim kapısını çaldım ama açmadılar.

Umay'ın sesi çok şiddetli bir şekilde geliyordu. Kapısını tekmelemeye başladım. Yine açmadı. Bu sefer Arasların evinin kapısını çaldım. Saniyeler sonra kapı açıldı."Aras yardım et Umay çok kötü" Dedim ben kendi evime girdim. Umay elleri ile kulaklarını kapatmış ağlıyordu. " Baba! Gitme lütfen! Beni bırakma!"diye ağlıyordu. Kafamı çevirdim ve bana bakan Mehmet ve Aras'a bagırdım. "İlk defa bu kadar kötü! Bunun suçlusu da Ömer! Onu bulun buraya getirin yoksa bitiririm onu! " Dedim. Seslerini çıkarmadılar. Ayağa kalktım ve Mehmet'e döndüm. "Bir şekilde sakinleştirmeye çalışın ama silahı kaldırın. Ben Ömer'i getirip geleceğim" Dedim ve bir şey demelerine izin vermeden ilk önce odadan sonra da evden çıktım. Ömer'in kapısını çaldım yine açmadı. Bu sefer tekmeledim.

"Ömer! Yalvarırım bak! Umay hiç iyi değil! Sesini de mi duymuyorsun! "Diye bagırdım. Yine açmadı.

" Senin sevgine sikeyim ben! Eğer Umay'ı sakinleştiremezsem öldürürüm seni! Ömer... Senin ben vicdanına sokayım"
diye bagırdım tekrardan kapıyı çaldım. Sonunda açtı. Bana bakmadan bizim eve girdi bende peşinden girdim.

Umay'ın odasına girince olduğum yerde dondum. Çünkü Umay ilk defa böyle ağlıyodu.

" Umay geldim bak buradayım. Hadi aç gözünü. Bak ben buradayım. Hadi, uyan. "Uzun uğraşlar sonucu Umay'ın ağlaması kesilmişti. Ama hala inliyordu.

" Umay hadi, uyan. Aç gözünü bak buradayım ben. Hadi kalk "dedi Ömer tekrardan. Umay aniden gözlerini açıp Ömer'in yakasını tutup kendine çekti. " Şşş sakin ol, sakin ol" dedi Ömer . Umay Ömer'in yakasını bırakır bırakmaz yataktan çıkıp koşarak balkona çıktı. Peşinden gittim.Umay betona oturmuş, bacaklarını kendine çekmiş kollarını bacaklarına dolamış kafasını da dizlerine yaslamıştı ve hıçkıra hıçkıra ağlıyordu yanına çöktüm.

"Boncuğum " Diye seslendim kısık bir ses tonuyla. Kafasını kaldırıp bana baktı. "E-Emre" Dedi sadece. Yanından kalktım ve kapıda bizi izleyenlere baktım. Ömer'in yanına gittim. "Hangi boktan şey yüzünden Umay ile konuşmuyorsun bilmiyorum ama Umay'ın sana şuan da ihtiyacı var. Yanına git. Biraz sakinleşsin daha sonra hangi cehenneme gidiyorsan git " Dedim ve sonra yanından ayrıldım.

Umay'dan

Göz yaşlarım benden bağımsız akıyordu. Hıçkırıklarımı durdurmak için elimle ağzımı kapattım. Yanıma biri geldi. Kim olduğuna bakmadım ama o kokusundan kim olduğunu anladım. Elimi agzımdan çektim. Hıçkırıklarımı durdurmak için çabalamadım. Çünkü o yanıma geldi. Bana bir kere sarılsa kendime gelirdim. İyileşirdim. Ama hiç bir şey demeden öylece oturdu.

Kalbimde bir ağrı hissettim. O an daha çok ağlamaya başladım. Yine bir şey söylemedi. Kafamı ona çevirmeden konuştum." Ne oldu be komutan? Hani ç-çok seviyordun. S-söylesene. Ne çabuk vazgeçtin? "Dedim yine bir şey demedi.Ayaga kalktım ona bakarak bagırdım.

" Bana bak Ömer. Ne oldu da birden gittin benden?" Dedim ayağa kalktı. Tam gideceği sırada kolundan tutup durdurdum." Konuş Ömer susma " Beni kendine çekip sarıldı. Başıma bjr öpücük kondurdu. Kokusunu derince içime çektim. Ağlamıyordum. Susmuştum. Dakikalarca öyle kaldık. Ama O bana tek bir şey söyledi.