44. Bölüm

61 3 0
                                    

Bir hafta sonra

Bugün hastaneden çıkıyordum. Lojmanda gitmeyecektim. Bu bir hafta içerisinde Murat bize çok güzel bir ev bulmuştu. İki katlı bahçeli olan evimizin odam ve bahçenin bir kısmı dışında her yerini annemin isteğine göre düzenlemiştik.

"Gel hadi. Çıkalım. " Diye odaya girdi Ömer.

Beni yine ve hergün olduğu gibi alarak dışarıya çıkardı. Arabanın önüne gelince beni ön koltuğa oturtup kapıyı örttü. Arabanın ön kısmından geçip kendi yerine oturdu.

Arkamızda 3 tane asker ile dolu olan araba ile yeni evime gidiyordum..

İlk defa görücektim evi. Murat beni ziyarete geldiği zaman söylemiştim. Oda iki kişiye göre baya baya geniş olan iki katlı bir en bulmuştu. Annem de kabul edince almıştık.

Annem her yeri kendi isteği üzerine dizayn etmişti. Benim odam da ise, benim isteğim üzerine gri ve siyah tonları daha çok kullanılmıştı.

Bahçenim bir kısmını daha düzenlememiştim. Tam iyileşince yapacaktım.

Odam zaten istediğim renkler üzerine dizayn edilmişti.

"Umay? " Diye seslenen Ömer beni düşüncelerimden çekip almıştı.

"Dalmışım. Ne diyordun? " Bakışlarını yoldan çekmezken konuştu.
"Annenler ile konuşacak mısın? Yani ben eminim sen konuşmazsın da.. " Bakışları çok kısa bir süre gözlerime değdi ve hemen yola döndü.

"Konuşmayı düşünmüyorum. Sonuçta abim olduğunu benden sakladılar. Bunu herkes biliyorken benden nasıl sakladılar aklım hala almıyor. " Onaylar gibi mırıltılar çıkardı.

"Haklısın ama aynı evde hele ki annen ile ne kadar konuşmadan kalacaksın? "

"Gerekirse hiç konuşmam. Çünkü yaptıkları şey basit bir şey değil. Hadi herkesi geçtim, Emre ya. Ya kardeşim O benim Ömer. Benden nasıl sakladı bunu. " Devam edecekken Ömer'in çalan telefonu buna engel oldu. Telefonu açıp kulağına koydu.

"Alo..

Evet...

Şimdi mi?..

Şaka yapıyorsun?...

Bekliyordum da..

Tamam..

Alparslan gelir alır..

Ben gelemem...

Umay'ın yanındayım. Onu eve bırakmam lazım..

Aynen sana anlatmıştım zaten..

Tamam kardeşim...

Sende.. "Dedi ve konuşmasını sonlandırdı.

" Seni biri ile tanıştırmak istiyorum. "

"Tabi. Ama kiminle? " Dedim merakımı sesime yansıtarak.

"Bizim Selim ile. Senin kaçırıldığını falan biliyor. Dün de tutturdu 'yengem ile tanışacağım' diye. "

Yenge..

"Ne zaman geliyor peki? "

"Ben seni eve bırakacağım. Alparslan zaten gidecek Selim'i almaya. Sonra da bizim lojmana geçeriz. Seni de yarın görür yüksek ihtimal. Çünkü senin bugün dinlenmen gerekiyor. "

Yani evde tek kalacaktım...

"Tamam." Dedim.

Bir süre sonra zaten yeni evimin önüne gelmiş ve durmuştuk.

Ölü Ateşin GölgesiOnde histórias criam vida. Descubra agora