12.Bölüm

114 18 119
                                    

Eve geldikten sonra Annemlerle vedalaşmış, taksi çağırmış,havaalanına gelmiş uçağa binmiştim. Şuan nemi yapıyorum. Bingol'de uçağın inmesini bekliyorum. Uçak ufak bir sarsıntı ile indikten sonra valizimi alıp uçaktan inmiştim. İner inmezse Ömer'i aramıştım.

"Ben indim. Sen neredesin? "

"Ben seni girebiliyorum sevgilim"

"Ömer hatırlatırım benim adım gölge her an arkanda belirebilirim. Haberin olsun!"

"Umayım vallahi biraz daha bekleyemem. Sağ çarprazında seni izliyorum"

Telefonu kapatıp Ömer'in yanına gittim. Hemen sarıldım o kadar çok özlemişim ki kokusunu içime çekince bile gözlerim doluyordu." Güzelim ne kadar özlemişim seni anlatamam."

"Anlatma zaten sadece sarıl bana.."

Dedim çünkü ona o kadar çok ihtiyacım vardı ki. Hele ki Hakkâri de olanlardan sonra. "Seni çok özledim sevdiğim"

"Bende çok özledim güzelim, bende " Biraz daha öyle kaldıktan sonra ayrılmıştık.

"Ben acıktım hadi eve geçelim" Dedim Ömer da kabul edince bizim eve geçtik. Tabi evde biraz soka uğramış olabilirim. Ekip ve Emre bize kapıyı açmıştı. Ayağımı içeri atamadan beni omuzlarına aldılar. Tabi Emre almadı o bavulu çekmek ile meşguldü. İçimden bir ses çalış pis köle demek istese de demedim. Bir anda kendimi uçarken buldum. Beni bir yandan havaya atarken bir yandan da bağırıyorlardı.
" Komutanım gelmiş hoş gelmiş, komutanım gelmiş hoş gelmiş"

"Ulan, yeter indirin beni, lan yeter! " Diye bagırdım kahkahalarımın ardından. Beni indirdikten sonra yemekleri yeyip salona geçmiştik.

"Ee ne yaptın?" Dedi Emre. "Bir şey yapmadım hatta biliyor musun hiç gezmedik sadece evde kukuman kuşu gibi oturdum yani o kadar sıkıcı geçti. Bir an ne düşündüm biliyo musunuz? Ben bir zamanlar burada nasıl yaşadım dedim kendi kendime." Dedim. Diyemezdim ki 3 gün kaldım üçünde de mezarlıktaydım. Söylersem ne olacağını çok iyi biliyordum. Aman neyse. Evet şimdi hazır olun bombayı patlatıyorum.

"Size bir şey söyleyeceğim" Dedim "Söyle. " Dedi Emre. Emin misin Emrecim ufak bir şok geçirebilirsin. "Ben annemlere Ömer ile sevgili olduğumu söyledim" Dedim hızla " İyi. Ne! Nasıl! Siz sevgili misiniz? Benim neden haberim yok acabası" Dedi Emre. "Ay ben sana söylemeyi unutmuşum" dedim alayla "Yazıklar olsun size be. Ben kıza diyorum siz birbirinizi seviyorsunuz. Bana diyor ki yok öyle birşey. Sonra en son sevgili olduklarını ben öğreniyorum" Dedi sahte bir kızgınlık ile " Şaka  yaptım be doktorcumm. Hem annemlere de keyfi söylemedim zaten "

"O ne demek? " Dedi Emre ama öğrenmemesi en iyisiydi. "Şu demek abim beni Ömer ile konuşurken gördü. Ben de saklamak yerine anlattım. İşte böyle yani" Dedim. Sıyrılmıştım şükür!

~

"Lan Emre gel lan buraya kaçma sikecem belanı!" Dedi Mehmet

"Lan bi beni dinlersen anlayacaksın neden yaptığımı ama dinlemiyorsun ki " Diye kendini savundu Emre

" Anlat lan anlat bari ölümünün sebebini öğreneyim!"dedi Mehmet. O sırada kapı çaldı ama kimin umrunda. Kalkıp kapıya baktım.

" Hoş geldin Aras. Ömer yok mu? "

"Arabayı park ediyordu sen çağırmışsın bir sorun yok değil mi" Dedi Aras. Ay Arascığım ne olsun işte birazdan arkadaşının kellesi uçacak onu izleyin diye çağırdım sizi. "Geç içeri de bak ne olmuş. " Dedim gülerek. Aras içeriye girdiğinde Ömer de arkasından hemen beliriverdi. "Hoş geldin."

Ölü Ateşin GölgesiWhere stories live. Discover now