Bölüm 36

47 5 4
                                    

İlacın etkisiyle uzunca bir süre uyudu Barış. Ertesi gün uyandığında durum çok farklıydı. Bize boş gözlerle bakmaya başladı. Sami ile şaşkınca birbirimize baktık çünkü böyle sakin uyanmasını beklemiyorduk.

"Anne.." diyerek bana baktı. Hemen yanına gittim elini tuttum. "Buradayım oğlum." dedim.

Etrafına baktı nerede olduğunu anlamaya çalışıyor gibiydi. "Burada ne işim var anne. Ah başım." dedi doğrulamaya çalışırken inleme dolu bir sesle. "Dur oğlum hareket etme. Hastanedeyiz." dedim. Ama ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.

"Hastane mi? Aaa evet Kayra ile kaza yapmıştık değil mi? Doğru ya Kayra ehliyet almıştı ve bunu kutlamak için Buğra'yı almaya gidiyorduk. Sonrası karşıdan yanlış yöne gelen araba ve karanlık. Bir dakika ya Kayra nasıl iyi mi o?" diye sordu merakla.

Ben şaşkınca Sami'ye bakmaya devam ettim. Ama bu olay nereden baksak 8 sene önce olan bir olaydı. Ve evet yine hastaneye gelmiştik ve böyle bir an yaşamıştık. Ama şimdi nasıl olanları unutur ve o ana geri gider aklım almıyordu.

" Anne bir şey söylesene. Özür dilerim seni de korkuttuk biliyorum. Bana çok kızmış olmalısın." dedi başını önüne eğdi.

"Oğlum en son neler olduğunu hatırlamıyor musun? Karını kızını.." dedim sustum. Her an gelecek bir krize karşı kendimi hazırladım. Sami de yanımıza gelmişti ve ne diyeceğini sabırsızlıkla bekliyordu.

"Ne diyorsun anne ya ne karısı ne kızı ben daha üniversiteye yeni başlayacağım. Evlenmekte nereden çıktı şimdi?" dedi. Neler oluyor böyle, neden böyle davranıyor şimdi?

"E evet haklısın oğlum korkudan ne dediğimi bilmiyorum sanırım. Ben doktoru çağırayım en iyisi uyandığını söyleyeyim sen Sami amcanla burada bekle." dedim ve koşarcasına odadan çıktım. Sırtımı kapıya dayadım ve elimi başıma götürdüm. Daha neler görecektim acaba...

...

Doktorun kapısını tıklatıp içeri girdim." Müsait misiniz doktor bey? "dedim bekledim.

" Evet buyurun bir sorun mu var? "diye sordu.

" Barış kendine geldi fakat davranışları bir tuhaf." dedim nasıl denirdi ki bu şimdi.

" Nasıl tuhaf? Hala bir şeyleri vurup kırıyorsa ona göre sakinleştirici yapıp psikiyatrımızı yönlendirelim"dedi.

"Yok hayır öyle bir şey değil. Yani yaşanılanları unutmuş gibiydi. Kazayı 8 yıl önce yaşadığı kaza zannediyor ve öyle davranıyor. Hiç bir şey anlamadım. Eşini sorduğumda ben evli değilim ki diyor. Neler oluyor doktor bey. Oğlumun nesi var neden böyle davranıyor?" diye sordum gözümden akan bir damla yaşı elimin tersi ile silerek.

Eliyle sakallarını sıvazladı ve düşüncelere daldı." Sanırım geçici bir hafıza kaybı yaşıyor. " dedi.  Sonra devam etti.

" Bütün bulguları normal herhangi bir sorunu yok. Uyandığında da her şeyi hatırlıyordu ama şu an yakın geçmişi silmiş gibi görünüyor. Yaşadığı bu ağır travmayı kaldıramamış ve beyni böyle bir önlem almış olmalı. Acıları unutarak kendini iyileştirme önlemi. Bazı hastalarda yaşadıkları şok nedeniyle böyle olaylarla karşılaşabililiyoruz malesef. "Dedi.

"Yani şu an kendisini 18 yaşında mı zannediyor demek istiyorsunuz. Peki, peki bu durum nasıl düzelir ne yapmamız gerekir. Herhangi bir tedavisi var mı ?" Diye sordum.

"Maalesef bunun için yapabilecek bir şey yok. Sadece sabırlı olup beklememiz lazım. Bir gün anıları yeniden gelecek ve bu acıyla tekrardan yüzleşecek. O gün gelene kadar ona iyi bakın ve yanında olun yeter. Belki bir olay anılarını tetikler ve geri gelmesine yardım eder. Ama bu süre 1 ay da olabilir 1 yıl da olabilir. İnsan hafızası çok değişiktir bize türlü türlü oyunlar oynayabilir. Ben şimdi bir gidip hastamızı göreyim. "dedi.

"Anladım." dedim. Sadece anladım. O kadar para mal mülk vardı ama hiç biri bir işe yaramıyordu. Sadece beklemek gerekiyordu. Beklemek...

...

Otostopçu Kız (Tamamlandı) Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz