ချစ်ခြင်းဖြင့် ချဥ်းနင်းဝင်ရောက်လာသော ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ ခ်ဥ္းနင္းဝင္ေရာက္လာေသာ

Part2(Zawgyi)

ထိပ္တန္းကမ္ပဏီတစ္ခု၏ အေမြဆက္ခံသူထဲမွတစ္ေယာက္ျဖစ္သည့္အျပင္ ထက္ျမက္၍ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ရွိေသာ လူငယ္CEO တစ္ေယာက္၏ ဇနီးျဖစ္သူ ၾကည္ႏူးခ်ယ္ရီ၏ ေနာက္ဆုံးခရီးသည္ ေနရာလပ္မရွိေအာင္ကို မိတ္ေဆြသဂၤဟ လူမ်ားစြာ တက္ေရာက္ ႏႈတ္ဆက္ ရသည့္ အသုဘအခန္းအနားတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။

ပန္းပြင့္ပန္းဖတ္မ်ားၾကားတြင္ အျဖဴေရာင္ဝတ္စုံေလးႏွင့္ လဲေလ်ာင္းေနေသာ ၾကည္ႏူးခ်ယ္ရီဟူေသာ မမသည္ ကူး ထပ္ခါထပ္ခါေခၚၿပီး ငိုေနေသာ္လည္း ကူးကိုျပန္၍ ထူးနိုင္ေတာ့မည္မဟုတ္ပါ။

ေၾကးစည္သံ သည္ ရင္ကိုထိတ္ကာ ႏြမ္းလ်ေပ်ာ့ေခြသြားမတတ္ျဖစ္ေစသည္ ။ ခြမ္း ကနဲ ေရအိုးခြဲသံကိုလဲၾကားလိုက္ရသည္ ။ ကူးသည္ သရဖီစည္သူကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ခ်ီထားကာ မ်က္ရည္ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္က်ရျပန္သည္။

လက္ကိုင္ပုဝါေလးတစ္ခုက ျမင္ကြင္းေရွ႕ကို ေရာက္လာရသည္။ ပုဝါ ကမ္းေပးေနေသာ ကိုရဲဇင္ႏွင့္ေဘးနားမွာ လာေရာက္ကူညီေပးေနေသာ လူ၂ ေယာက္ကို မ်က္ရည္မ်ားၾကားက ကူး ျမင္ေနရသည္။ မမ ဆုံးသြားသည့္ေန႕ကစ၍ အိမ္မွာလာေရာက္ကူညီေပးေနေသာ အကိုႀကီး၃ေယာက္ကို ေက်ာင္းတုန္းက သိပ္မမွတ္မိ မရင္းႏွီးခဲ့ေသာ္လည္း ယခုနာေရးကာလတြင္ ကူး ရင္းႏွီးေနၿပီျဖစ္သည္။

"လာ... ကူးမ.. ငါ့ကိုကေလးေပးထား"

ကိုခြန္ေနာင္ဆင့္က ကေလးကိုလက္လႊဲယူကာ ခ်ီေပးသည္။ ကေလးထိန္းအကူအမ်ိဳးသမီးသည္ ေဘးကေန ေဖ်ာ္ၿပီးသားနို႔ဘူးကို ကိုခြန္ေနာင္ဆင့္ထံလွမ္းေပးေနသည္။ ကိုဝဠာထက္တန္သည္ ကိုႀကီး နား၌ေနကာ ကိုႀကီး၏အျခားသူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္အတူ ႏွစ္သိမ့္ေပးေနသည္။

မမႏွင့္ ကိုႀကီး၏ေက်ာင္းေနဘက္ျဖစ္သည္ ဟုဆိုေသာ... ကူးကိုလဲေက်ာင္းမွာ ၃တန္းေက်ာင္းသူတုန္းကျမင္ဖူးသည္ ဆိုေသာ ထို၃ေယာက္သည္ နာေရးအခန္းအနားတြင္လဲ အကြက္ေစ့ေအာင္ စီမံခန့္ခြဲကာ ကူညီေပးေနၾကသည္။ ဤအခ်ိန္မ်ိဳးတြင္ ကိုႀကီးသည္ ဘယ္လိုအင္အားမ်ိဳးႏွင့္မွ ဤသို႔စီမံမခန့္ခြဲနိုင္ပါေပ။

ကိုႀကီး ဟု ေခၚရပါေသာ မမ၏ခင္ပြန္း ကိုမင္းစည္သူသည္ မမ၏ဓာတ္ပုံကိုဖက္ကာ မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ေနသည္။ မၾကာမီတြင္ မမ၏ ႐ုပ္ခႏၶာသည္ မီးခိုးေငြ႕အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ ပ်ံသန္းသြားေပေတာ့မည္။