"ခ်ီးပဲ အဲ့ေလာက္ထိလိုလို႔လား ခြန္ေနာင္ဆင့္ရာ..."
ဤျပဇာတ္၏ ဒါရိုက္တာအျဖစ္ ပါပါးထံမွ တာဝန္လႊဲေျပာင္းယူထားေသာ ထို၃ေကာင္သည္ ဇာတ္လမ္း၏အစကို ေဆး႐ုံမွာ အေျချပဳလိုက္ၾကသည္။ ခြန္ေနာင္ဆင့္ အကိုဝမ္းကြဲ၏ေဆး႐ုံသည္ သူတို႔လုပ္ခ်င္ရာလုပ္ဖို႔ ေနရာႀကီးျဖစ္ေတာ့သည္။
"ေဆး႐ုံကေန ဇာတ္လမ္းအစျပဳတာ ေကာင္းတယ္ ဆိုေပမယ့္ ငါ့ကို ေျခေထာက္တဖက္က်ိဳး လက္တဖက္က်ိဳး ပုံစံလုပ္ထားတာ အဆင္မေျပဘူးေလကြာ "
"မင္းမယားေလာင္းက ဆရာဝန္မဟ... အက္ဆီးဒန့္ျဖစ္တယ္ဆို ခြဲစိတ္ရတာလား ဘာညာေမးရင္ ေဆးအေထာက္အထား ျပနိုင္ရင္ေတာင္ ဘယ္မလဲ ခ်ဳပ္ရိုး.. ခုက လက္က်ိဳးေျခက်ိဳးက ေက်ာက္ပတ္တီးစည္းၿပီး ဓာတ္မွန္ေတြေရာ ဘာညာလုပ္ႀကံလို႔ရတယ္ေလဟ... "
ေကာင္းစည္သူမွာ ဒဏ္ရာမရွိဘဲ ေက်ာက္ပတ္တီးကိုင္ခံထားသျဖင့္ လႈပ္မရျဖစ္ၿပီး အသြားအလာ အားမရသျဖင့္ မိေက်ာင္းသား၃ေကာင္ကိုသာ ေမတၱာနာနာပို႔၍ စိတ္တိုေနေတာ့သည္။
"လူလြန္မသားေတြ... ငါ လႈပ္မရေတာ့ဘူးကြ"
"လႈပ္မရေအာင္ကို လုပ္ထားတာ... ဒီေန႕ ကူးမ ျပန္ေရာက္ၿပီ... ခုပဲ ပန္းနံသာအိမ္က ဖုန္းဆက္တယ္..စႏၵကူးက ေလဆိပ္ကေန အိမ္ကိုမဝင္ဘဲ ေဆး႐ုံတန္းလာမွာပါတဲ့.. "
"လက္က်ိဳးေနေတာ့ ထမင္းခြံ႕ေပးမွာေပါ့... ေျခက်ိဳးေနေတာ့ တြဲေခၚေပးမွာေပါ့..ညီမေလးက... "
"ငါေလ... ခ်ီး"
ဆဲေနရင္းႏွင့္ သူမခမ်ာ ကိုမင္းကို စိုးရိမ္ရွာတာ ဟုေတြးကာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားရသည္။ ကိုမင္းႏွင့္သူမတို႔ခမ်ာ ကံၾကမၼာဆိုးေၾကာင့္ စလုံးေရမစရေသးဘဲ ေသကြဲကြဲသြားခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ကိုမင္းဆုံးတာသိလွ်င္ ေကာင္မေလး ဘယ္လိုေနမွာပါလိမ့္....။ သူမေလးကေရာ ကိုမင္းကို ဘယ္လိုသေဘာထားရွိခဲ့လဲ... ႏွစ္ဦးသားၾကားမွာ ဘယ္လို ကတိကဝတ္ေတြေပးထားခဲ့ၾကလဲ သူမသိရေသးပါ။ သူမႏွင့္ေတြ႕လွ်င္ မီးစင္ၾကည့္ကဖို႔ရာ စဥ္းစားထားရေလသည္။
"ကိုႀကီး"
လူမေရာက္မီ ခ်ိဳသာလြင္ေအးေသာ အသံက နားထဲသို့္အရင္ေရာက္လာသည္။ စိုးရိမ္တႀကီးျဖစ္ေနေသာ ဟန္ပန္ေလးႏွင့္ ၾကယ္စုေလးလို မ်က္နက္ဝန္းမ်ားက မ်က္ရည္ဥေလးမ်ားေဝ့ဝဲကာ သီခိုေနသည္ကို သူ႐ုတ္တရက္ျမင္လိုက္ရပါေသးသည္။
YOU ARE READING
ချစ်ခြင်းဖြင့် ချဥ်းနင်းဝင်ရောက်လာသော ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ ခ်ဥ္းနင္းဝင္ေရာက္လာေသာ
Romance(Uni) အသက်၃၂နှစ်အထိ မိဘသဘောအတိုင်းသာ နေလာခဲ့သည့် အနေအေးဆေး၍တည်ငြိမ်သော ကောင်းစည်သူ၏ ဘဝသည် သူ့ဖခင်နှင့်အစ်ကိုတို့ပါဝင်ပတ်သက်နေသော ပန်းနံသာစံအိမ်ကြီးကြောင့် အချိုးအကွေ့ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။ လူနာနှင့်ဆေးစာအုပ်များကလွဲ၍ စီးပွားရေးအကြောင်း နကန်းတစ်လုံးမှမသိသ...
