ချစ်ခြင်းဖြင့် ချဥ်းနင်းဝင်ရောက်လာသော ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ ခ်ဥ္းနင္းဝင္ေရာက္လာေသာ

Part21(uni)

"ကူးငယ်ကြိုက်တဲ့ သရက်သီးပူတင်းလေး... "

ကူးသည် မမြင်ချင်လို့ မျက်နှာကို တဖက်သို့စောင်းထားကာမှ သရက်သီးပူတင်းဘူးကိုကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းနားလေး လာတေ့ပေးနေလျှင် စိတ်တို့ညစ်လာရပါသည်။

"စားမယ်မလားဟင် ကူးငယ်လေး"

ကူးသည် စကားမပြောချင်လဲ မရ တတွတ်တွတ်ဘေးကလိုက်ပြောနေသော လူကို မျက်စိနောက်နားညည်းလှသဖြင့် မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ မျက်လုံးကိုစုံမှိတ်ထားသည် ။ ကူး၏အသိအမှတ်ပြုမှုကလွဲလျှင် အားလုံးသည် တရားဝင်ဖြစ်သွားပြီဖြစ်သဖြင့် ဒေါက်တာကူး၏ ခင်ပွန်းသည်ပါဆိုပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ လူနာမစောင့်စေဘဲ နေရာတကာဝင်ပါနေသော ဒီလူကို ဘယ်လိုနှင်ထုတ်လျှင်ကောင်းမလဲ စဥ်းစားနေပါသည်။

"မိကူးရေ... "

"ယွန်း.."

သူ့သူငယ်ချင်းယွန်း၏ အသံကိုကြားသည်နှင့်
မှိတ်ထားသော မျက်တောင်ကော့လေးများပွင့်ဟသွားလျှင် တဖျတ်ဖျတ်လက်နေသော မျက်ဝန်းလေးများကပါ ပြုံးသွားသယောင်ဖြစ်နေသည်ကို ကောင်းစည်သူသည် သတိလက်လွတ်ငေးကြည့်နေမိသည်။

"ကိုကောင်းစည်သူ"

ယွန်းကနှုတ်ဆက်သည်ကို ခေါင်းတချက်ငြိမ့်ပြသော်လည်း ယွန်းထံသို့အာရုံသိပ်မထားနိုင်သေး။ အစာစားလို့ရပြီဟု ဆရာဝန်ကဆိုသည်နှင့် ကူးကြိုက်သောသရက်သီးပူတင်းလေးခွံ့ရန် စိုင်းပြင်းနေရသည်။

"ယွန်း ကူးကို ခွံ့ပေးပါ့မယ် "

"ကျွန်တော်ပဲ ခွံ့ပါရစေ ယွန်း..
ယွန်းသူငယ်ချင်းကိုသာ ကျွန်တော်ခွံံ့တာလေး စားအောင်တိုက်တွန်းပေးပါ"

"ကူးရယ်... အစားမစားဘဲနေတာတော့ မဟုတ်သေးပါဘူး.. စားပါဟယ် ပူတင်းလေးကြည့်ရတာပျော့ပျော့လေးပါ"

အစာမစားချင်လို့ ငြင်းနေတာမဟုတ်ဘူး အဲ့လူခွံ့လို့ ငြင်းနေတာဟု ပြောလိုက်ချင်ပါသည်။ ကူးပြောချင်တာကို ယွန်းကသိသော်လည်း စားလိုက်ရန် မျက်နှာရိပ်ပြနေသောကြောင့် ကူးမှာ မရဲတရဲလေး သူခွံကျွေးတာ စားလိုက်ရပါသည်။