(Warning ဤအပိုင္းတြင္ ၁၈ႏွစ္ေအာက္ကေလးမ်ားအတြက္မသင့္ေလ်ာ္သည္မ်ားပါေသာေၾကာင့္ မဖတ္ရႈသင့္ပါ)
ကူးငွားထားေသာအိမ္ေလးသည္ ေရွးေခတ္ ေက်းလက္အိမ္ တထပ္တိုက္ပု (Cottage ) ဆိုေပမယ့္ အထဲတြင္ ပရိေဘာဂ ေရစိမ္ကန္စသည္ျဖင့္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလး ပါရွိသည့္အိမ္ေလးျဖစ္ပါသည္။
အခုေတာ့ ကူးအခန္းထဲက ေရစိမ္ကန္ေလးထဲတြင္ ကူးသည္ ေရႏြေးကိုခပ္ပူပူအေနအထားေလး စိမ္ကာ မွိန္းေနမိသည္ ။
ကိုေလးက ညေနစာ သူ႕တာဝန္ယူထားဟုဆိုသျဖင့္ ညေနဘာစားရမလဲ စိတ္ပူစရာမလိုစြာ စိတ္ေအးလက္ေအးရွိလွသည္။
"အြန့္..... ကိုေလး..."
ေရစိမ္ကန္ထဲသို႔ ဗြမ္းကနဲ ေနာက္ကဝင္ထိုင္လိုက္ေသာ အထိအေတြ႕ႏွင့္အတူ လည္တိုင္ေလးအားတခ်က္စုပ္နမ္းခံလိုက္ရေသာအထိအေတြ႕အရ ကူးသိလိုက္ရသည္က အဝတ္မဲ့ေသာ ကိုေလး၏ ရင္ခြင္ထဲ ကူးေရာက္ေနၿပီဆိုသည္ကိုပင္ ။
"ညေနစာေရာ ...ကိုေလး"
"အကုန္ခ်က္ျပဳတ္က်က္ၿပီးခဲ့ၿပီ...ခုက ကိုယ့္အတြက္ ညေနစာေလး လာခ်က္တာ"
ေျပာရင္း ကူး၏ညွပ္ရိုးေလးကို ေနာက္ကေနစုပ္ယူလိုက္ေသာ ခံစားခ်က္က ကူး၏ေက်ာရိုးတခုလုံး ေပ်ာက္ကြယ္သြားကာ မွီႏြဲ႕ခ်င္လာေသာ ခံစားခ်က္ျဖစ္ပါသည္။
ကူး၏ ရင္သားမ်ားေပၚသို႔ ကိုေလး၏လက္က အေမွာင္ယံႀကီးစိုးသလိုဆုပ္ကိုင္လာၾကသည္။
"ကိုယ္က..."
"ကူးငယ္ေလးကို ..."
"အရမ္း..."
"အရမ္း..."
"လြမ္းေနခဲ့တာ...."
တခ်က္နမ္းလိုက္ တခ်က္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပြတ္သပ္ညွစ္ကိုင္ေနလိုက္ စကားတိုေလး တခြန္းေျပာလိုက္ႏွင့္ ကိုေလး၏ ရမၼက္မီးသည္ ကူး၏ေသြးသားမ်ားကို ပြက္ပြက္ဆူလာေစသည္။
ကူးသည္ မ်က္လုံးေလးေမွးစင္းကာ ခပ္တိုးတိုးညဥ္းတြားေနရင္း ကိုေလး၏ အျပဳအမူေတြအားလုံးကို လက္သင့္ခံထားမိပါသည္။
"ကိုေလး ေရပူစိမ္ၿပီးရင္ ညေနစာစားရေအာင္..."
"ကိုယ္ မရေတာ့ဘူး..."
အသံၾသၾသႏွင့္တိုးတိုးေလးေျပာလာခဲ့လွ်င္ ကူးသည္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္ကာ ေခါင္းကိုအသာငုံ႕ခ်လိဳက္မိသည္။ ထိုခ်ိန္မွာပဲ ကိုေလးက ေရစိမ္္ကန္ထဲကထြက္ကာ ကူးကိုေပြ႕လ်က္ အိပ္ခန္းဆီ ဦးတည္သြားၿပီျဖစ္ပါသည္။
BẠN ĐANG ĐỌC
ချစ်ခြင်းဖြင့် ချဥ်းနင်းဝင်ရောက်လာသော ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ ခ်ဥ္းနင္းဝင္ေရာက္လာေသာ
Lãng mạn(Uni) အသက်၃၂နှစ်အထိ မိဘသဘောအတိုင်းသာ နေလာခဲ့သည့် အနေအေးဆေး၍တည်ငြိမ်သော ကောင်းစည်သူ၏ ဘဝသည် သူ့ဖခင်နှင့်အစ်ကိုတို့ပါဝင်ပတ်သက်နေသော ပန်းနံသာစံအိမ်ကြီးကြောင့် အချိုးအကွေ့ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။ လူနာနှင့်ဆေးစာအုပ်များကလွဲ၍ စီးပွားရေးအကြောင်း နကန်းတစ်လုံးမှမသိသ...
