""မောနင်း ခင်""
""အဆင်ပြေလား""
""ဘာကို""
"ညကလေ"
"နည်းနည်းနာတယ်"
"သိတယ်မလား"
"ကြမ်းသွားလို့လား"
"အရမ်းဆိုးပဲ"
"ကြိုက်လား"
"ဘာတွေမေးနေမှန်းမသိဘူး"
"ရေချိုးတော့" ပြီးရင် မနက်စာစားကြမယ်"
"နေပါအုံး ခင်"
"ဟင်"...ဘာလဲ"
"မကျေနပ်ဘူး"
"ဘာကို"
"ခံလိုက်ရလို့"
"ဟင်" အ...ဟား...ဟား..ဟား"
"အဲတော့...လာစမ်း"
လှောင်ရယ်နေသော ခင့်ကို နှင်းလက်ဆွဲကာ ကုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲချလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ခင့်အပေါ်မှ
အုပ်မိုးကာ ခင့်လက်နှစ်ဖက်ကို အပေါ်သို့ မြောက်ကာချုပ်ထားလိုက်သည်။
"ဘယ့်နှယ်ရှိစ" ရယ်နိုင်သေးလား"
"ဖယ်...ဖယ်ပါ" ခင် ဗိုက်..ဗိုက်ဆာနေပြီ"
"တို့လည်းဆာသား"
"အာ့ဆို သွားစားကြမယ်လေ... လာထ"
ပြောပြီး ကုန်းထမယ်အလုပ် နှင်းအားနှင့် ဖိထားလိုက်သည်။
"တို့ပြောတဲ့ ဆာတယ်ဆိုတာ ဒါကိုပြောတာ"
"အားး...အမေ"
နှင်း ခင့်လည်တစ်ဝိုက် အကြမ်းပတမ်း နမ်းရှုံ့လိုက်တော့
ခင့်မှာ ဘာမှမတတ်နိုင်။ လက်ကိုချုပ်ထားသည် မဟုတ်လား။
"နှင်း" တော်တော့"
"အား"..ခင် ဗိုက်ဆာပြီ လို့"
"စောစောစီးစီး မလုပ်ကောင်းတာ"
"ဟမ်" စောစောစီးစီးမလုပ်ကောင်းဘူးဆိုတော့...ညဆို လုပ်လို့ကောင်းတယ်ပေါ့" ...ဟုတ်လား"
"ခင် ပြောတာ... အဲလို မဟုတ်"...
"မနက်စာ သွားစားကြမယ်"
"ညကျမှ လုပ်လို့ကောင်းတာ လုပ်ကြတာပေါ့"...ဟီး...ဟီး...ဟား..ဟား.
ဟင်း...ဟင်း..ဟင်း...
"ရေသွားချိုးတော့မယ်"
"နှင်း...အဲလိုမဟုတ်"
ခင် အောင့်သက်သက်နှင့် ကုတင်ပေါ်
တွင် ငုတ်တုပ်ကြီး ကျန်ခဲ့သည်။ နှင်း
မှာတော့ အကြံဆိုးကြီးနှင့် ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး ရေသံ တစ်ဗြန်း ဗြန်းနှင့် ရေချိုးနေလေပြီ။ ခင် ကိုယ့်
အဖြစ်ကိုယ်ပင် မတွေးရဲ။ ညရောက်
မှာပင် ကြောက်လာလေသည်။
သို့ပေမယ့် နှင်း ညက ဆေးတစ်ကြိမ်
မသုံးလိုက်ရသည်ကို တွေးရင်း ပီတိ
ဖြစ်ရသည်။ စွန့်စားရကြိုးနပ်သည်
မဟုတ်လား။
ဝန်ခံရလျင် ခင် ဘာမှမလုပ်တတ်။ နှင်းကို သာယာမှုကို စွမ်းဆောင်ပေးရန် မည်သို့လုပ်ရမည်ကို မသိခဲ့သည်
မှာ အမှန်ပင်။
နှင်းကို ပြီးအောင်စွမ်းဆောင်ပေးနိုင်
သည်ကို ကျေနပ်မိသည်။ နှင်းသည်
ခင့် ပြုစုမှုအောက်တွင် ပြီးခဲ့သည်လေ။
YOU ARE READING
မူပိုင် ပြည့်တန်ဆာ...။(Completed)
Non-Fictionမူးယဇ်ဆေးထက် ယဇ်မူးစေနိုင်တဲ့ ခင့် အလှက အထက်တန်းဆန်လွန်းတယ်။
