[COMPLETED] THIS GHOST IS IN LOVE WITH YOU

39: First & Last Honeymoon

KUNG TATANUNGIN si Ashey ngayon kung ano ba ang pinakamahalaga sa mundo, walang gatol niyang sasabihin na ang kasiyahan 'yon. Mabuhay ka nang masaya. Mabuhay ka habang buhay ka. Dahil 'yon ang mga realizations niya ngayon. Ngayon na kasama niya si Randall sa isang yate patungo sa kung saan.

Pulot- gata. Kaya sila naroon ngayon ay dahil do'n. Tinanong siya ni Randall kung ano ang gusto niya habang narito pa siya sa mundo, ibibigay raw nito. Hindi na humiling si Ashey ng iba pa. Ang makasama lang si Randall ang tanging hiling niya at ang maging masaya habang kasama niya ito. Ang maging masaya sila nang magkasama. Hanggang huli.

Kapwa tanggap naman na nila ang susunod na kabanata na naghihintay sa kanilang dalawa, pareho na lang nila na gustong sulitin ang nalalabi nilang araw na magkasama. 'Yong walang iniisip, tanging sila lang sana kung maaari bago sana sila magkahiwalay nang tuluyan.

Nakapikit na dinama ni Ashey ang malakas na simoy na hangin habang nakahawak siya sa railing ng yate. Yate na pag- aari ni Randall obviously.

Pareho sila nito. Pareho silang lumaki na kulang sa aruga at mag- isa. Ngunit pareho rin nang tinahak na landas kaya pareho rin sila na may mga investment. Na- invest sa mundo habang nabubuhay pa sila. Pareho sila at pinagtagpo. 'Gaya nga ng sabi ni Randall sa kaniya. Malawak na lang siyang napangiti nang maalala kung paano siya pinupuno ng words of wisdom ng kaniyang magsasakang boyfriend.

Hanggang ngayon, nakakagulat pa rin nga para kay Ashey ang lahat. Nakakagulat din for her na narating nila ang kasal habang nauna nang nakabaon sa hukay ang kaniyang bangkay. Katawan niyang sumuko kung kailan kinapitan na nila 'yon ng pag-asa. Alam mo 'yong pakiramdam na 'yon na lang ang hope na mayroon ka, pero naglaho sa iglap. Nakakawalang- gana pero alam naman niya na hindi puwede na mawalan ng gana.

Nakakalungkot. Mahapdi at masakit, sobra.

Nang sumuko ang katawan ni Ashey ay naalala niya ang sinabi ni Azraelle noong una nilang pagkikita na hindi nito kaya na buhayin siyang muli. Na ang kaya lang ng power nito ay  ang udlutin ang kamatayan niya. Isa lang naman kasi nga naman ang may power na gawin 'yon-- si G. Dahil siya rin naman ang nagpahiram ng buhay sa lahat. Buhay na masyadong mahalaga para sa mga tao na nakakalimutan na ng lahat na ito ay pahiram lang at anytime ay babawiin sa'tin.

"Malalim na naman ang iniisip mo."

Muling naipikit ni Ashey ang mga mata ngunit sa pagkakataon na 'yon ay mariin, nang maramdaman niya ang paghapit sa kaniya ni Randall sa bewang. Prenteng sumandig siya sa asawa. Ninamnam ang yakap na 'yon kasabay ng manakang alon ng dagat at malakas na ihip ng hangin.

"Wala naman akong iniisip, Husband."

"Hmn, wala raw..."

Malakas na napatili si Ashey nang bigla siyang pihitin paharap ni Randall sa kaniya at ihiga siyang bigla nito sa beach hammock na nag- iisang disenyo sa parte na 'yon sa itaas ng yate.

"Santillan, ang kapilyuhan mo, ayan na naman," nanunuksong sita ni Ashey sa asawa na hayun na at nakalitaw na ang mga braces sa isang malawak na ngiti.

"Ngayon na nga lang ulit."

Natawa si Ashey sa itsura ni Randall na parang inapi. Saka siya na ang nagpulupot ng sarili niyang braso sa asawa kasabay niyang pinulupot na rin ang mga hita niya rito. She pulled him while the beach hammock as if it's swaying to the swayed of waves, too.

Siguro, masasabi pa rin na masuwerte sila ni Randall. Dahil hayun at nagsasalo pa rin sila sa init. Init na mahirap makalimutan. Na isa sa babaunin ni Ashey sa pag- alis niya sa mundo, sigurado siya. Isa sa babaunin at babalikan niya 'pag nagkataon na ang ikalawang buhay niya ay panibagong kalungkutan at pag- iisa.

Who knows? Wala naman makakapagsabi at nakapagsabi kung ano ang daratnan ng isang tao 'pag natapos ang buhay niya rito sa mundo. Kahit ang mga kaluluwa na maligalignay hindi rin masagot 'yon at tulad niya ay limbo lang naman ang natatandaan nila na napuntahan pagkatapos ng kamatayan na walang kahit sino ang nakatakdang aasahan ang bagay na 'yon. Nanghuhula lang tayo.

"Oh, Ran... I think, I'm-- close..." Hindi maiwasan na magtunog pusa yata ang lahat ng babae na sumasalubong sa ulos ng kapareha.

Ang pagdunggol ni Randall sa kaibuturan ni Ashey ay nakakabaliw sa puntong maiuukit mo sa kailalimannng isipan mo ang events...

At ang climax...

"Ohhh..."

Parehong halos mapugto na ang hininga nila sa inaabot na kaluwalhatian at parehong ang goal nila ay sabay na sumabog sa gitna ng alon. Sa gitna ng manaka- nakang patak na ulan na nararamdaman na ni Ashey ngayon sa katawan niya. Ambon na mas nakapagdagdag lang ng dramatic effect sa kasalukuyang eksena nila ng kaniyang asawa.

Sa itaas ng yate. Sa gitna niyon. Sa gitna kung saan naroon ang beach hammock na matibay pala.

Kung kanina ay natatakot si Ashey na baka mabuwal silang dalawa ni Randall sa hammock, ngayon ay hindi na. Bakit pa? Hayun at hindi na nga maawat ang matinding pagbayo ni Randall na sinasabayan niya ng pagsalubong ngunit nananatili ang hammock na para pa ngang sinasabayan ang tempo ng galaw nila. Ang hammock ang nag- adjust sa kanila. Tila alam niyon na hindi sila makakagalaw nang marahan. Tila rin alam ng beach hammock na 'yon ang napipintong mangyari na unos nang mahiga sila ni Randall do'n kaya adjust is real 'to. Adjust na nagpadagdag lang sa sensasyon at pleasure, sa sabay na ungol at hiyaw nila ni Randal...

Nakakatawa na lang din ang mga naglalaro sa isip ni Ashey. Masaya na tawanan na lang, hindi ba? Kaysa naman problemahin pa. Ganito rin naman ang nais ni Randall. Umakto kami na ang lahat ay wala lang. Umakto kami ng normal na parang walang nakabalakid habang kami ay magkasama.

"I love you, Wife."

"And I love you too, Husband."

Sinelyuhan nila ng maalab na halik ang sabay nilang pagsabog na tila kay inadya na tagalan ang pagdating.

Ayaw man isipin ni Ashey pero para kasing ang sarap ng pinaramdam nang nagaganap sa kanila ni Randall ngayon ay parang... finale na...