Jimin başından beri Jungkook'a ait olduğunu bilmiyordu.
O Jungkook'un hem yenilgisi hem de büyülenişiydi.
Ya da çılgın bir takıntısı...?
³³³³³³
Saçlarımı yanaklarıma çarpan buz gibi bir esinti, neredeyse sözlerini bana ulaşmadan yutacaktı.
Ardından...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
³ ♡ ³
Jimin
Gözümdeki salatalık dilimini alıp ısırırken, "Paraya aç bir fahişe olduğumu ima etti," dedim Vale. "Bu salatalıklar bir işe yarıyor mu ki?"
Val ilgisizce, "Eğer yememeyi başarabilirsen yarıyor, evet," dedi ve şezlongunun yanındaki bir kâse taze salatalık dilimini eliyle yoklayarak bulup bana uzattı. "Ayrıca o ne pislik bir herif ya! Sanki yaşlı bir morukla evlenmeyi sen istedin."
"Ah, evet." İç çektim ve bir salatalık dilimini ağzıma tıktım.
"Nico'nun adamlarından başka birini seçtiğini hayal edebiliyor musun? Şu an çoktan üçüncü çocuğuna hamile bir şekilde ortalıkta paytak paytak dolanıyor olurdun." Ürperdi. Val, kocası Ricardo ile aynı kaderi paylaşmaktan şimdiye kadar kaçabilmişti çünkü kısırdı ya da öyle olduğunu iddia ediyordu. Her neyse...
"Belki de... Başka birini seçmeliydim." Ağzımdan kaçan kelimeler beni de Valentina kadar rahatsız etti. Sadece kâğıt üzerinde evliydim, ancak hâlâ sıkı zincirlerle tutularak kendi ailemi kurmaktan mahrum bırakılıyordum. Bazen, hayatta daha fazlasını arzuladığım oluyordu.
"Hayır, elbette değilim," dedim hızlıca. Değil mi? "Sadece yorgunum, hepsi bu. Magdalena, tozlardan şikâyet ederek beni erkenden elektrikli süpürgeyle uyandırdı."
Valentina güldü. "Magdalena ve elektrik süpürgesi mi?"
"Görünüşe göre bu akşam bir randevusu var ve tembel kızı evde olduğu için adama dairesinde akşam yemeği hazırlayamayacakmış. Onun sözleri, benim değil."
"Tanrım, o anlarda duvardaki bir böcek olmayı istemem garip mi?"
"Hayır," diye kıkırdadım.
"Eğer evini kullanmasına izin verdiysen sen nerede kalacaksın?"
"Muhtemelen bu geceki partiden sonra çatı katına giderim." Antonio'yla evli olduğum son yıl, ondan ölümüne kaçtığım zamanlarda orada yaşamıştım. Artık Nico'ya aitti ama benim için hâlâ ikinci bir evdi.
Bacaklarımı şezlongda birbirinin üzerine attım ve bakış larımı bulutsuz gökyüzüne çevirdim. Andromeda.
