Coincidence?

6. Starbucks date

Coincidence?

Hoofdstuk 6. Starbucks date

Beca's P.O.V.

Het was vijf voor vier. Om vier uur had ik afgesproken met Zayn in de Starbucks. Was het een date? Of waren we gewoon aan het rondhangen? Veel vragen spookten door mijn hoofd toen ik aankwam bij Starbucks. Ik zag hem al zitten. Ik liep naar hem toe.

"Heei" Ik groette hem en ging tegenover hem zitten. Hij gaf een lach terug. Voordat ik het wist floepte het eruit.

"Waarom wilde je zo graag op deze date?"

Ik sloeg gelijk mijn hand voor mijn mond. Ik voelde me zo stom. Ik keek omlaag en bloosde. Ik hoorde hem heel hard lachen om mijn reactie op mijn stomme vraag.

"Dus, jij vindt dit een date?" Zei Zayn tussen het lachen door. Ik keek op met grote ogen.

"Nee! Nee! Zo bedoelde ik het niet. Aan mijn reactie had je vast wel kunnen zien dat ik dat nietzo meende... Maar serieus, waarom?" Vroeg ik nogmaals.

Zijn gezicht stond weer op serieus. "Ik wil je gewoon beter leren kennen." Wat een flut antwoord. Dat wist ik al!

"Dat wist ik al Zayn! Maar waarom wil je me dan beter leren kennen?" Ik keek hem recht in zijn ogen aan.

"Wil je echt dat ik ga uitleggen waarom ik je beter wil leren kennen?" Ik knik, en moedig hem aan om door te gaan.

"Oké dan... Je hebt het karakter, het uiterlijk, zeker weten het uiterlijk... Laten we het erop houden dat je mijn typ bent. En daarom dacht ik: misschien heb ik een kans." Zei hij. Hoe kon hij zo zeker van zijn zaak?

"Oh, ehm..." Ik wist niet hoe ik daarop moest reageren.

"Ik denk dat we verkeerd begonnen zijn. Laten we gewoon opnieuw beginnen, of laten we het proberen. Goed idee?"Ik was verbaast door zijn vraag. Een nieuwe start. Zou dat goed zijn voor ons? Een kans om Zayn beter te leren kennen? Leek mij goed. Misschien had ik teveel vooroordelen over deze jongen.

"Goed idee." Ik lachte, hij lachte terug.

"Dus ik ben Zayn Malik."Hij stak zijn hand uit. Ik moest lachen. Hij meende het dus over helemáál opnieuw beginnen. Ik besloot mee te doen met zijn spelletje. Ik gaf hem een hand.

"Leuk je te ontmoeten Zayn. Ik ben Beca. Hoe gaat het met je?"

"Insgelijks...Beca. Oo, het gaat geweldig nu ik jou zie."Hij knipoogde. Ik grinnikte.

"Misschien ben je toch niet zo slecht als ik dacht."Zei ik. Hij was nu een stuk aardiger. Hij liet me zelfs grinniken. Dat is nog nooit iemand gelukt...

"Ik zei toch al dat ik misschien wel een hele lieve jongen was. Laat het me bewijzen."

"Hoe?"

"Met een date. Een officiële date. Wat zeg je daarvan?"

"Lijkt me geweldig." Ik voelde me voor het eerst in lange tijd weer blij. Maar toen zag ik hoe laat het was. Half 5! Ik moest kwart voor 5 thuis zijn.

"Ehm, sorry Zayn maar ik moet over een kwartier thuis zijn. Ik moet gaan."Zei ik terwijl ik opstond.

"O dat geeft niet, zal ik met je meelopen naar huis?" Wie was deze Zayn? Ik vind hem veel leuker dan de oude Zayn..

"Dat lijkt me fijn." Vertelde ik hem. Hij stond op, en liep met me de winkel uit.

Hij sloeg uiteindelijk een arm om m'n schouder. Niet om m'n middel, of bij m'n kont.. Gewoon om m'n schouder. Ik keek op naar hem. Hij keek al naar mij met een lach. Hoe kon hij zo aardig zijn? Ik hield zeker weten veel meer van deze kant van hem dan zijn andere kant.