Coincidence?

21. Film avond

Coincidence?

Hoofdstuk 21. Film avond

Beca's P.O.V.

Langzaam deed ik de deur open. Ik hoorde niks, maar dat betekende ook niks. Ik keek om de hoek van de deur, de keuken in, en zag niks. Ik liep zachtjes door naar de woonkamer. Niks. Ik gooide m'n tas naast bank neer.

Voor alle zekerheid liep ik zachtjes de trap op. Je wist maar nooit of ze boven waren. Maar ook dat was niet zo. Ik was zoals gewoonlijk weer alleen thuis. Ik rende snel de trap af naar de voordeur, en deed m'n jas uit.

Ik deed de deur open, en Zayn stond met een bezorgde blik naar z'n telefoon te kijken. Hij had het niet eens door dat ik de deur open had gedaan.

"Is er iets?" Vroeg ik. Hij had me echt niet gehoord want hij schrok op uit zijn gedachten, en keek me bezorgd aan. Snel maakte dat plaats voor een neppe glimlach.

"Huh? Nee hoor. Zijn je ouders niet thuis?" Vroeg hij snel.

"Ehm, nee, dus je kan binnenkomen!" Zei ik opgewekt. Ik probeerde het van me af te schudden. Waarschijnlijk was er toch niks aan de hand. Ik deed de deur verder open zodat hij ook naar binnen kon. Afgezonderd liep hij met me mee naar binnen.

"Je weet de weg denk ik." Zei ik, en keek even achter me, om Zayn mij lachend en knikkend aan te kijken. Ik draaide me weer om, en deed de deur open.

Ik rende naar de bank, en plofte met een klap neer op de bank. Ik hoorde gelach en zag Zayn lachend in de deuropening staan.

"Kom!" Riep ik naar hem, en wenkte dat hij naast me moest komen zitten. Even later sprong hij naast me op de bank neer. Ik ging een beetje omhoog door de klap die hij maakte.

"Filmpje erbij?" Vroeg ik.

"Wat voor eentje?" Vroeg Zayn. Ik had niet veel films. Hij moest zelf maar kiezen, dacht ik.

"Ze liggen onder de televisie in de kast. Kies maar een leuke uit. Ik pak de andere spullen." Zei ik.

Ik stond op, en liep naar de keuken. Ik hoopte dat we nog iets van popcorn hadden. Ik deed de kast open, en graaide een beetje tussen de spullen. Yes! We hadden nog popcorn. Ik haalde één zakje uit het pak.

Ik deed hem in de magnetron. Hoe moest dat ook alweer? Ik had al echt heel lang geen popcorn meer gemaakt.

Ik drukte wat knoppen in, en zette hem op drie minuten. Ik wist niet of het goed was, maar ik nam het risico.

Ik liep terug naar de koelkast, en deed hem open. Aha! Twee energie blikjes. Ik wist dat dat niet goed voor me was, sinds ik altijd heel erg druk ervan zou worden, maar het kon me niks schelen. Ik haalde ze uit de koelkast, en zette ze op het aanrecht.

Ik pakte een grote bak uit een keukenkastje voor de popcorn, en zette hem naast de twee blikjes neer. Nu alleen nog wachten totdat de popcorn klaar was. Ik liep weer terug naar de woonkamer om te kijken of Zayn al een keuze had kunnen maken.

Ik zag hem op de bank zitten met een dvd in z'n handen. Hij keek op, en liet de hoes van de dvd zien die hij in z'n handen had.

Pitch perfect?

"Waarom pitch perfect? Uit alle films?" Vroeg ik. Niet dat er veel leuke films waren, maar ik had een wat mannelijkere film verwacht. Zijn blik was gelijk beschaamd.

"Oh, vind je deze film niet leuk?" Vroeg hij snel.

"Jawel! Dit is mijn favoriete film. Maar waarom heb je deze uitgekozen?" Ik kon zien dat hij langzaam een blos op zijn wangen kreeg. Zayn kon blozen? Het was een wonder.