Coincidence?

39. Dromen zijn bedrog..?

Coincidence? 39

Hoofdstuk 39. Dromen zijn bedrog..?

Beca's P.O.V.

Dus.. Dit was het dan? Het einde tussen mij en Zayn? Ik kon het niet geloven. Ik had zeker wel al een stuk of twintig sms'jes teruggestuurd..

Van: Beca

Naar: Zayn

Zayn wat is dit? Je bent weg? Hoe kan je me dit aandoen?! Je wilt me niet meer? Wat heb ik fout gedaan! Ik verdien op z'n minst een verklaring

Van: Beca

Naar: Zayn

Zayn, reageer!

Van: Beca

Naar: Zayn

Alsjeblieft Zayn ik draai door. Vertel alsjeblieft wat ik verkeerd heb gedaan, ik doe alles, als je maar terugkomt

Van: Beca

Naar: Zayn

Het spijt me, voor wat ik ook gedaan heb.

Van: Beca

Naar: Zayn

Alsjeblieft zeg iets..

Van: Beca

Naar: Zayn

Ik hou nog steeds van je

Zo ging het maar door en door. Ik kon niet stoppen met sms'jes sturen. Ik had nog altijd hoop, totdat ik na de zoveelste sms begon in te zien dat Zayn niet zo reageren. Hij had me echt verlaten. En ik was dus alleen. Ik was ontkomen aan Harry en Louis, en naar huis gegaan voordat ik begon met sms'jes sturen. Ik was nu bijna thuis, alleen nog de trappen op.

Ik was inmiddels aangekomen bij m'n deur, toen ik de bekende schaterlach hoorde van een zeker meisje.

"Beca! Hee! Wat is er met jou? Je kijkt zo sip." Cassidy liep vanuit de voordeur naar me toe. Wat moest ik nu zeggen?

"Er is niks aan de hand." Ik gaf haar een glimlach, en zocht mijn sleutels op in mijn tas.

"Ik kan zien dat er wat is. Je kan me het wel vertellen hoor."

"Is dit een normaal gesprek of hou ik me hier liever buiten?" Ik hoorde een lage stem, de stem van Niall, die in de deuropening stond.

"Watje." Cassidy stak haar tong naar Niall uit, en lachte. Hier zat ik totaal niet op te wachten. Ik stak de sleutel in het slot, en deed mijn deur zo snel mogelijk open.

"Hee waar ga je heen?" Riep Cassidy. Ik keek haar aan.

"Naar binnen..-" ik keek van Cassidy, naar Niall en weer terug. Ze waren bevroren op hun plek, en keken verbaasd. Voordat ik het wist floepte de zin uit m'n mond. "Jullie mogen wel binnenkomen."

"Oh bedankt!" Cassidy glipte voor me langs naar binnen, en Niall volgde haar. Ik deed de deur weer dicht en liep naar de kapstok om m'n jas op te hangen. M'n tas gooide ik eronder neer, en liep door naar de woonkamer waar ik Niall en Cassidy al op de bank zag zitten.

"Gezellig ingericht voor een bezeten huis." Merkte Niall op. Cassidy gaf hem een stomp in z'n zij en gaf mij een glimlach.

"Niet naar deze hier luisteren, je huis is niet bezeten." Nog voordat ze klaar was met praten, ging m'n telefoon af. Ik pakte hem uit mijn broekzak en keek wie belde.

Onbekend.

Ik weigerde het gesprek. Ik was altijd bang om onbekend op te nemen. Ik deed m'n telefoon weer terug in m'n zak.