Coincidence?

23. Slechte invloed

Coincidence?

Hoofdstuk 23. Slechte invloed

Beca's P.O.V.

Ik werd wakker van hard gebonk op de voordeur. Ik deed m'n ogen open. Wie was er nou aan de deur in de vroege ochtend? Ochtend? Was het wel ochtend? Hoe laat was het?

Ik keek snel op m'n wekker. Het was vijf over acht!

"BECA!! DOE OPEN!!" Hoor ik van beneden. Dat is zeker weten Zayn. Ik ren snel maar beneden. Wanneer ik beneden ben, ren ik hijgend naar de voordeur, en sla hem snel open.

"BECA! Oh, je bent er. Nog in je pyjama?! Wat is er allemaal aan de hand? Je nam niet op, en ik heb vijf minuten staan rammen op je voordeur!" Zayn leek in paniek. Ik probeerde hem te kalmeren.

"Rustig Zayn. Dit is een typisch geval van: ik heb me verslapen. Ik ben totaal vergeten m'n wekker te zetten, dus ik werd wakker van je gebonk. Sorry." Reageerde ik. Zijn blik verzachtte.

"Oh, oké. Ik dacht dat er wat met je gebeurd was." Hij leek heel erg opgelucht.

"Niks aan de hand. Gewoon heel erg te laat voor school." Zei ik, en ik wilde me snel omdraaien om me aan te kleden voor school, toen Zayn m'n pols beetpakte. Ik draaide terug, om hem met een grote lach op z'n gezicht te zien.

"Oke, wat is er nu weer?" Zei ik.

"Wil je naar school vandaag?" Vroeg hij.

"Ehm waarom zou ik willen?" Wat was zijn punt?

"Ik kan wel wat regelen. Dan blijven we lekker thuis vandaag. Geen gehaast, gewoon met z'n tweetjes." Hij trok me naar zich toe. Ik keek naar buiten of er iemand stond, ik stond wel mooi in m'n pyjama.

"Hoe wil je dat doen dan?" Vroeg ik.

"Ehm, hallo? Spreek ik met de conciërge van WestfieldHigh? Dit is de vader van Rebecca Green uit 5b. Ik wil haar graag afmelden vandaag. Ze is ziek." Zayn z'n stem was opeens heel laag, en leek heel volwassen.

"Je wilt je voordoen als m'n pa, bedoel je?"

"Duh." Hij porde met zijn wijsvinger in m'n buik.

"Oke, sorry dat ik zo traag van begrip ben. Maar denk je dat dat gaat lukken?" Vroeg ik onzeker. Ik wilde niet in de problemen komen bij school.

"Ik kan alles." Antwoordde hij hartstikke zelfverzekerd. Hij had een lach op z'n gezicht, terwijl dat van hek steeds dichter bij mijn gezicht kwam.

"Arrogantie enzo." Zei ik, en probeerde zelf arrogant te klinken.

"Je weet toch." Antwoordde hij terug. Hij gaf me een kus.

"Dus, wat zeg je ervan?" Zei hij nadat we terugtrokken.

"Let's do it!" Zei ik. Ik had vertrouwen er in dat het ging lukken. Hoe moeilijk kon het zijn? Zayn haalde zijn telefoon uit zijn zak, en belde het schoolnummer op. Toen er iemand opnam, maakte m'n hart alsnog een sprongetje. Ik bleef stil en staarde hem aan bij elke actie die Zayn uitvoerde.

"Geregeld." Zei hij terwijl hij z'n telefoon weer in z'n zak deed.

"En jij dan? Moet jij je niet afmelden?" Vroeg ik. Zayn sloeg z'n hand om m'n middel en we liepen m'n huis in.

"Maak je maar geen zorgen daarover." Ik keek hem vragend aan.

"Maar jij word dan toch-"

"Maak je geen zorgen." Onderbrak hij me. Oké dan...

We gingen op de bank zitten, tot ik snel weer opstond. Er schoot me wat te binnen.

"Zayn, wat nou als m'n ouders thuiskomen? Je weet maar nooit wanneer ze opeens binnen komen lopen, en wie weet wat we aan het doen zijn...Ik wil gister niet nog een keer laten gebeuren."

"Oja-" Zayn stond op. "We kunnen ook naar mijn huis gaan." Zei hij. Vanbinnen liet in een zucht van opluchting.

"Maar ik vond gister anders wel voor herhaling vatbaar hoor. Alleen het gedeelte dat je ouders thuiskwamen moeten we erbuiten laten..." Hij gaf me een knipoog. Ik lachte en rolde met m'n ogen. Ik gaf hem een kleine tik op z'n arm.

"Waar was dat voor nodig?" Vroeg hij, terwijl hij over z'n arm wreef. Hij keek me zielig aan.

"Aww, be a man! Je weet heel goed waarom." Zei ik. Hij trok me uit het niets tegen zich aan, en ik knalde tegen zijn borst aan. Ik keek hem met grote ogen aan.

"Ik weet het echt niet, vertel me maar waarom." Zei hij in een langzame lage toon. Zijn grijns kon niet groter. Ik wist wat hij probeerde. Ik speelde mee.

"Dat was omdat je heel onvolwassen deed Zayn." Zei ik sarcastisch tegen hem.

"Ben ik ook zo onvolwassen in bed dan?" Vroeg hij.

"Dat moet je niet aan mij vragen. Ik weet het niet."

"Snel genoeg weet je het wel, geloof me." Hij wiebelde z'n wenkbrauwen op en neer.

Ik zuchtte. "Onvolwassen."

"Maar je houdt van me."

"Dat is waar." Ik glimlachte. "Kom, laat me even snel aankleden, voordat m'n ouders gezellig binnen komen lopen."

--------------

(A/N)

Heei,

Sorry het is kapot weinig... Ik had dit deze week elke dag een beetje geschreven, maar ik ben nu gewoon niet in de stemming voor ook maar iets. Maar ik wil wel m'n beloftes nakomen. Sorry sorry. Ik update misschien dit weekend. Ik weet niet hoe dingen gaan lopen...

Nog even wil ik iedereen bedanken! Nog maar anderhalve maand begonnen met schrijven en ik ben al gewoon over de 2000 reads heen! Echt geweldig dit!

Volgende week is een vreselijke stressweek voor mij, dus er zijn sowieso geen dubbele updates dan. Ik wil proberen die zondag te updaten, maar ik kan niks beloven.. Sorry :( kan niet wachten tot ik ook vakantie heb :)

Hartstikke raar dit, hoofdstuk 23 staat bij mij, en bij m'n hoofdstukken zelf voor hoofdstuk 22. Echt heel vaag, maar het hoort niet zo! Wattpad doet waarschijnlijk weer eens raar...

Dat was t

Lots Of Love. Xx