Coincidence?

9. Nachtmerrie

Coincidence?

Hoofdstuk 9. Nachtmerrie

Beca's P.O.V.

"Heei." Ik zag Zayn aan komen lopen. Hij bracht me thuis vandaag.

"Kom." Snauwde hij naar me. Oke? Dit was raar. Ik liep achter hem aan naar zijn auto. Toen we wegreden, reed hij de andere kant op.

"Ehm, Zayn, ons huis is de andere kant op?" Zei ik, meer vragend, dan dat ik het zei.

"Hou je kop, en bemoei je met jezelf." Wat? Waarom deed hij zo?!

"Zayn! Wat is er met je? Waarom doe je zo?"

Hij reageerde niet. En we reden in stilte naar huis. Tenminste, dat dacht ik. Aan de rand van een bos stopte hij.

"Zayn, wat doen we hier?" Vroeg ik.

"Stap uit." Commandeerde hij. Ik stapte uit, en liep achter hem aan.

"Zayn wat doen we hier?" Vroeg ik, maar ik wilde hem niet weer boos maken, dus ik vroeg het voorzichtig.

"Meelopen." Snauwde hij. Ik liep met hem mee. Hij was heel eng bezig. Het was net alsof... Hij weer veranderd was in de jongen van twee dagen terug. Was het zo? We liepen verder het bos in.

Opeens werd ik naar achteren getrokken aan m'n pols. Ik keek wie het was. Het was Zayn?! Maar hij liep toch voor me? Ik keek weer terug om Zayn daar ook te zien staan. Ik keek heen en weer. Er waren twee Zayn's. Wat was dit?

"Wie ben jij? Wat is er aan de hand!" Gilde ik.

"Meekomen! Hij gaat je vermoorden! Vertrouw me! Kom mee!!" Riep de Zayn die mijn arm vasthad. Ik rende mee. Ik keek achterom. De andere Zayn zat ons op de hielen.

"Kom hier jij! Laat hem los!" Riep Zayn naar ons. Hij kwam dichterbij.

"Nee! Laat haar met rust! Je wilt haar niet vermoorden!" Riep de Zayn die me vasthad uit. Wat bedoelde hij daarmee?

"Ik heb geen keus." En daarmee haalde Zayn ons in, en trok me los van de andere Zayn.

"Nee!" Ik probeerde te gillen. Het lukte niet. Zayn pakte me vast en hield een mes voor mijn keel. Alweer?

"Sweetdreams Beca."

Daarmee schrok ik op. Ik zat te hijgen. Ik was nog nooit zo bang geweest in m'n hele leven. Ik voelde een brok in mijn keel. Ik moest het eruit hebben. Tranen begonnen te stromen.

Waarom had ik deze dromen? Dit was de tweede keer dat ik droomde dat Zayn me wilde vermoorden. Maar dit keer was er een tweede Zayn. Hij wilde me bij de gevaarlijke vandaan houden? Het leek wel een tweestrijd tussen Zayn.

Was dit een teken? Had ik deze dromen niet voor niets gekregen? Ik vond ze in ieder geval niet fijn.

Ik keek op naar m'n wekker. Vijf voor zeven. Nog vijf minuten voordat m'n wekker zou gaan. Ik deed hem uit, en begon me klaar te maken.

Mijn telefoon trilde. Ik pakte hem uit m'n zak.

Van: Zayn  

Naar: Beca

Heei. Ik breng je naar school, goed? Sta om acht uur voor je deur. ;)

X. Z

Ik reageerde niet. Er tegenin gaan had toch geen zin. Maar wilde ik wel mee met Zayn? Vertrouwde ik hem nog? Ik keek naar hoe hij vandaag zou zijn om me heen. Ik kon onze vriendschap, of hoe je het ook noemde tussen ons, niet verpesten door een droom die mij liet wantrouwen.

Het was acht uur. Zayn zou elk moment aan de deur zijn. En ik had het goed, toen de deurbel ging.

"Heei hallo Beca." Zayn lachte toen ik de deur open deed. Ik lachte terug.

"Laten we gaan." Ik liep achter hem aan naar zijn scooter.

"Waarom gaan we met je scooter?" Vroeg ik. Ik vertrouwde dat ding niet echt.

"Ik wil je na school ergens mee naartoe nemen, maar dat gaat niet met de auto. Maar alleen als jij het wilt hoor." Zei Zayn. Hij leek echt heel zorgzaam. Hoe hij vroeg of het goed was, hij liet me smelten vanbinnen. Hoe kon ik hem nou nìet vertrouwen?

"Tuurlijk." Ik gaf hem een kleine lach.

"Ah kom op, laat me die mooie glimlach eens zien." Hij tilde mijn gezicht op, zodat ik in zijn ogen keek.

Ik lachte verlegen naar hem. Hij lachte terug.

"Daar is ie." En hij leunde naar voren, en gaf me een kus. Zijn handen rustten op mijn wangen, en ik sloeg mijn armen om zijn middel heen. We zoenden voor ongeveer 15 seconden, en lieten elkaar los.

Eenmaal aangekomen op school vertelde ik Zayn dat ik even mijn vriendinnen wilde spreken. Dat vond hij oke, en ik liep naar hun vaste plekje toe. Ik zag dat Juul ook weer beter was.

"Heei meiden." Zei ik. Ze negeerden me? Wat was er?

"Wat is er?" Ze keken me boos aan.

"Zijn we jouw aandacht weer waardig?" Zei Nikki. Wat? Dachten ze nou serieus dat ik geen vrienden meer met ze wilde zijn?

"Sorry dat ik niet met jullie hadden gepraat, ik had gewoon weinig tijd. Sorry sorry sorry!" Zei ik. Ik was serieus.

"Maak dat de kat wijs." Riep Laura. Nikki en Laura liepen weg. Hoe kon dit gebeuren? Had ik nu ruzie met hen? Ik liep naar Juul toe.

"Ben jij ook boos?" Vroeg ik voorzichtig aan Juul. Ze haalde haar schouders op.

"Ik ben vandaag pas weer op school, dus ik heb alles wat hij hebt uitgehaald niet meegemaakt."

"Wees alsjeblieft niet boos op me! Ik bedoelde het echt niet zo! Ik heb de laatste tijd gewoon wat meer contact met Zayn." Ik keek achter me. Ik zag hem zitten aan de andere kant van de aula. Hij keek terug. Ik gaf hem een snelle glimlach, en keek weer terug naar Juul.

"Het is goed. Nu ik weet dat het over Zayn gaat..." En ze gaf me een duivelse lach.

"Dus, vertel me. Wat is er allemaal gaande tussen jou en Zayn?" Ze bewoog haar wenkbrauwen. Ik lachte.

"Ehm, we zijn gister op een date geweest. Hij is anders. Hij is liever dan ik dacht." Zei ik. Ik kreeg dat gevoel weer.

"Oeh, ik wist het wel, hij is onweerstaanbaar he?" Ze lachte. De bel ging.

"Natuurlijk Juul. Maar ik moet naar de les." Zei ik.

"Ja ik ook. Geloof me, ik ben niet boos op je. En het komt goed met Nikki en Lau. Ik ga met ze praten." Zei Juul. Ze stond op, we gaven elkaar een knuffel, en liepen naar onze les.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

De schooldag was voorbij en ik liep naar m'n kluis. Tot m'n verbazing stond Zayn voor mijn kluis.

"Heei beauty." Zei Zayn. Ik gaf hem een glimlach, en wachtte tot hij opschoof, zodat ik bij mijn kluis kon.

Hij verzette geen stap.

"Mag ik er misschien bij Zayn?" Vroeg ik sarcastisch.

"Hmm, dat hangt ervan af... Wat krijg ik ervoor terug?"

Ik zuchtte. "Wat wil je?" Hij kreeg een grote lach op zijn gezicht.

"Een kus zou voldoende zijn."

Ik gaf toe, en liep naar hem toe. Ik wurmde mijn rechter arm om zijn nek, en duwde zijn hoofd dichter naar dat van mij. Zijn handen gingen naar mijn nek, en hij kuste me eigenlijk gelijk terug. Ik was van plan hem een beetje te plagen, dus ik trok gelijk terug. Zayn keek me teleurgesteld aan.

"Hier, je hebt je kus gehad. Mag ik er nu bij?" Vroeg ik.

"Nou, dat was nou niet echt de kus die ik in gedachte had..." Hij leunde weer naar voren. Ik besloot met hem mee te gaan. Hij lachte in de kus. Hij had gewonnen, en hij wist het. Hij trok uiteindelijk terug.

"Hier dacht ik aan." En hij schoof opzij. Ik zuchtte en keek hem verslagen aan.

Toen we uiteindelijk buiten stonden, vroeg ik me af wat we nou eigenlijk gingen doen.

"Zayn... Wat gaan we-"

"Dat weet je als we er zijn!" Hij knipoogde en wenkte me naar zijn scooter.