Thirty-Nine

1K 69 9
                                    


CADE

AGAIN, I WAS CLUELESS to where I was standing right now

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

AGAIN, I WAS CLUELESS to where I was standing right now. What I only knew was that the huge grasslands sprawled and stretched far and wide. The grasses were as tall as my knees and it tickled my kegs for I was only wearing a pair of white shorts. No clouds could be seen on the sky so the sun glared upon me with its light and warmth.

I turned around only to see a deep blue sea. Its waves rolled to the golden shores. The sands twinkled as light hit them, creating a gleaming shoreline. The wind whistled and ruffled my hair as the grasses underneath danced with it in a music unheard by my ears. The sky was aflame: not in a sense that it was literally burning, but since the sun sat low on the horizon, it painted the sky a shade of fiery orange. Peace and serenity ruled over here. The shoreline met the sea and the sea met the horizon far away from me.

I looked to my right and saw a man hovering above the sky with dark red aura enveloping him as if he was a globe inside another glass globe. I narrowed and shielded my eyes with my arms. I blinked several times and focus on him to confirm everything what I was seeing was real.

And it was.

Ang taas niya sa ere at ang hangin ay pumupunta lahat sa kanya na para bang siya ang mata ng isang napakalakas at napakamapanirang bagyo. Para bang siya'y kumukuha ng enerhiya sa paligid at habang ginagawa niya 'yon ay nararamdaman ko ring naglalabas siya ng isa pang mas malakas na enerhiya. Hinawi ko ang mga damo sa aking harapan at dahan-dahang lumapit sa kaniya. Nang ako'y mas nakalapit na sa kaniya, ako'y tumingala.

He was hovering there as he hugged his knees on his chest in a fetal position. The aura was like the womb and he was the baby. I could feel the air around me was beginning to dry up. Even though I was near the sea, I couldn't feel the mositure it should had brought.

Bigla siyang gumalaw. Bigla niyang itinuwid ang katawan niya at siya'y naglabas ng isang napakalakas na enerhiya na bumala sa lahat ng direksyon. Buti na lang ay bago ako tamaan ay nakagawa agad ako ng isang forcefield na pumrotekta sa 'kin. Ang mga damong tinamaan ay natuyot habang ang iba naman ay nasunog.

Nagsimukang tumibok ang aura na nakapalibot sa kaniya nang tumindig siya na para bang siya na ang pinakamalakas na nilalang sa mundo. Halata naman sa kaniyang ngiti at sa kanyang mata mataas ang pagtingin niya sa kaniyang sarili. Isang masamang ngiti ang nakapinta sa kaniyang mukha. Nang binuksan niya ang kaniyang mata ay ako'y natigilan ng hininga. Sa halip na kukay asul, berde, o kayumanggi ang kulay ng kaniyang mata ito ay pula. Kakulay ng nagbabagang mga uling.

At 'yon lang ang pinagkaiba naming dalawa sa aming hitsura. Hindi ko na lang alam kung may pinagkaiba ba kami pagdating sa sukat ng aming lakas.

The blood red aura transformed into a ring and it encircled him. It looked like he was the planet and the aura was the asteroid belt that surrounded his body. It moved in circular motion and with the way it circled so fast, it might cut through something—or someone.

God's Cage | WOTG #1Where stories live. Discover now