Fifty-Three

812 59 4
                                    


CADE

I JOLTED AWAKE LIKE an electric had tickled my nerves

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

I JOLTED AWAKE LIKE an electric had tickled my nerves. The moment I opened my eyes, I felt something in my nose allowing me to breath, and the atmosphere was heavy, pressing down to me, and . . . it was blazingly cold.

I realized I was back inside the glass tube and I floated in a clear fluid. Apparatuses attached to my skin and something flowed within it transferring it into my body. I didn't know how many hours—or even days—had passed since I tried to escape. I wasn't sure and I didn't care about time anyways.

Nothing had changed. The room was still circular and the walls were filled with bright flashing holograms. It was immaculate.

And yet the thought had made me laugh.

This place was the farthest from the word clean.

May naririnig akong isang tunog na paulit-ulit na tila ba sinasabayan nito ang pagtibok ng puso ko. Lumingon ako sa kaliwa at isang hologram pa rin ang tumambad sa akin. Lumingon ako sa kanan at likod at ganoon pa rin ang nakita ng mga mata ko. Napansin kong wala rin pala akong saplot sa katawan.

Tanggap ko na kung ano ako pero hindi ko matanggap kung ano ang ginagawa nila sa akin.

My chest felt hollow. I failed. No matter what I did, this cage would be where I would end up.

I saw a hologram and it caught all of my attention. Against its white background was the stark black letters that said:

Phase Three: Memory and Brain Alternating Procedure

Ano na naman ang gagawin nila sa akin? Sinubukan na nilang kuhain ang katawan ko ngayon naman ay ang aking ala-ala at isip naman ang kanilang gustong nakawin?

Hindi ako papayag.

Pero nandito ako, walang laban at kaawa-awa. Kahit hindi naman ako pumayag ano bang magagawa ko? Isa lang akong specimen sa kanilang mga eksperimento. Hindi na tao ang trato nila sa akin dito.

Iilang sandali pa ang lumipas at bumukas ang pinto. Pumasok si Golberg kasama ang apar niyang alagad at isang ngiti na naman ang nakapinta sa kaniyang labi.

My body began to tremble and my blood began to boil. I clenched my fist and feasted with the thought of my bare hands tearing him apart.

Nagsipuntahan sila sa kanikanilang istasyon kung saan ay kaharap nila ang kaniya-kaniya hologram.

"Ano na namang gagawin mo sa 'kin?" kalmado kong tanong pero bula lang ang lumabas sa aking bibig at hindi na nila ako narinig. Tuloy lang sila sa kanilang ginagawa. Inangat ko ang kamay ko at hinampas-hampas ang makapal na salamin. Pero imposibleng magasgasan ko 'to sa tibay ba naman nito.

God's Cage | WOTG #1Where stories live. Discover now