Author's Message

1.4K 47 1
                                    


I just want to let everyone know na purong tagalog ang gagamitin kong language sa story na ito. It's supposed to be Japanese pero wala naman tayo sa Japan kaya tagalog nalang. Siguro may kunting Japanese din. At kung may kunting English man kayong makikita yun ay tanging sa isip lang ng ating bida. Walang lalong English maliban nalang kung ang setting ay sa Pinas o kung nasa lugar siya na hindi ipinagbabawal ang salitang Ingles. Pero kung nasa Imperial Palace siya o sa kanilang palasyo talagang tagalog tayo. Hindi kasi babagay ang English sa pakikipag-usap kung nasa isang lugar ka na preserve at pinahalagahan ang History and Culture na wala pang bahid ng moderno. It means, ill try to transport you back to our beautiful past. Mula sa modern world balikan natin ang makalumang mundo. Ironic isn't it? Makalumang mundo o lugar sa gitna ng modernong panahon, tanging mga pader lang ang harang.

Hindi ko maipapangako pero baka makagamit ako ng malalim na tagalog words na minsan nalang natin maririnig ngayon. Please bear with that. Parang Historical Korean Drama lang na translated sa tagalog ang peg ko ngayon. Pati na sa delivery ng words. Bawal nosebleed, haha! Dahil kahit ako mismo nosebleed sa ating sariling wika. Mas nakaka-nosebleed pa kesa sa English. Dahil sa panahon ngayon mas madaling gamitin ang English sa mga conversation, lalo na kung sa kwento na isusulat mo mangyayari.

Para sa akin isang malaking hamon ang storyang ito. Dahil sa unang pagkakataon gagamitin ko talaga ang ating sariling wika. Alam ko na hindi lang ito ang tagalog na ginagamit natin sa araw-araw. May mas malalim pa. Susubukan ko talagang pagtagumpayan ang hamong ito para maipagmalaki ko naman sa aking sarili ang ating wika. Because the truth is, I'm not fond of using those deep Talagog language.

Good luck to myself!

-- ArcheonJh@ne

A Fairy Tale Like WorldWhere stories live. Discover now