The Ways Of Love (The High School Love Story Series: 1st Generation)

Chapter 71

(Mirei's POV)

Kaa-alis pa lang ni Kirei papuntang New York para magpagamot ng sakit niya. Paalis na kami ng airport ni Gregory at Fred. Si Mommy, umuwi na kanina lang.

"Greggy boy, una na ako ha. Magcha-chat lang kami ni Kirei my loves. Enjoy kayong dalawa. Ba-bye!!!"-Fred.

"Chat agad?!?"-Me and Greg.

Nginitian kami ni Fred na parang may ibang meaning.

"Yieee!!! Sabay sila. Kiss! Kiss!"-Fred.

Biglang binato ni Greg si Fred ng wallet at sinalo naman ito ni Fred. Kumuha siya ng pera sa wallet ni Greg at binalik ito sa kanya.

"Una na ako Greg. Mirei, mag-iingat ka, manyakis yan. Bwahaha."-Fred.

"Hoy ulol ka. Sinong manyak?!? Tsaka ibalik mo pera ko! Baka ikaw?!? Umalis ka na nga!!!"-Greg.

Umalis na siya habang nagwe-wave siya sa'min. Naiwan naman kami ni Greg na naka-tingin pa rin kay Fred.

"Hoy teka lang muna. Huwag mo ko ditong iwan sa muns..."-Gregory.

Hinampas ko si Greg kaya hindi niya natapos yung sasabihin niya. Ano'ng sabi niya? Munster?!? Sira ulo ba siya.

"Try to finish your sentence, I will kill you!"-Me.

Hinila niya ako papunta sa kanya at bigla niya akong niyakap. Hindi ko alam kung bakit pero, hinayaan ko lang siya. Na-miss ko rin naman siya kahit papano eh.

"Greg! Greg!"-Me.

Hindi na ako makahinga. (Pant) ang sikip!!! Urghhh!!!

"AHHHHHH!!!"-Me.

Binitawan ako ni Greg at hinawakan niya balikat ko. Ang weird niya ngayon.

"Pwede ba tayo'ng mag-date Mirei? Kahit ngayon lang. Makabawi lang ako sa mga ginawa ko this past few days."-Gregory.

Sinabi niya with matching pout lips and puppy eyes. Nagpapa-cute na naman siya. Psh! Pero sa totoo lang, cute naman talaga siya. Mukha siyang unggoy. Haha. Pero sige na nga, pagbibigyan ko na siya. Pero...

"I don't think so."-Me.

Binitawan niya ang pagkaka-hold ng kamay niya sa shoulders ko at medyo nag-sideview ng tingin.

"I have to finish something and isa pa, it is very urgent so I have to do it later and finish it for tomorrow. I'm sorry."-Me.

Tumingin siya sa'kin at ngumiti na parang pilit. This time, hindi siya nagpapa-cute. Seryoso talaga siya.

"I understand Mirei that you don't want to see me ever again. I'm sorry for what I've did to you. For hurting your feelings. For letting you feel pain. Sorry."-Gregory.

Tumalikod siya sa'kin at napansin ko na parang umiiyak siya. Hinila ko ang balikat niya at dun ko nalaman na umiiyak nga siya.

Ayoko sanang tanggapin yung favor na date ni Greg but I have no choice. Hindi naman sa wala ako'ng choice. Even if he hurt me back then, that doesn't mean that I don't love him anymore. Of course I have feelings for him pa. Pero, i don't think I can do it. Especially, tungkol dun sa usapan namin ni Daddy.

"Don't cry. You look like a baby na hindi pinayagan ng mommy niya'ng maglaro."-Me.

"Parang ganun na rin naramdaman ko eh."-Greg.

Pinunasan ko tears niya tapos ngumiti ako sa kanya. Sige, ngayon lang naman ito eh.

"Where and when?"-Me.

Parang may spark ako na nakita sa mata niya at parang umurong mga luha niya. Pagkatapos nun ay ngumiti siya na parang tini-tease niya ako. Mokong talaga.