The Ways Of Love (The High School Love Story Series: 1st Generation)

Chapter 81

(Angela's POV)

"Who are you?"-Toll.

That's when my heart skips a beat.

"Toll. I'm your girlfriend."-Me.

Naiiyak na ako pero ayokong ibuhos dito. Kahit na ang tingin sa'kin ni Toll ngayon ay parang hindi na niya ko kilala, hindi pa rin ako iiyak.

"I'm sorry. Hindi ko talaga maalala. Tayo ba?"-Toll.

Ang sakit. Ang sakit-sakit. Para ako'ng tinutusok ng karayom paulit-ulit. Ang pinakama-mahal mo'ng tao sa buong mundo, nakalimutan ka at ang tungkol sa inyong dalawa.

"Okay ka lang ba?"-Toll.

Pero hindi dapat ako magpa-apekto. Ipapaalala ko sa kanya lahat-lahat ng tungkol sa'min nuon at hanggang ngayon.

Hinawakan ko ang kamay niya at ngumiti ako sa kanya kagaya nung ngiti niya sa'kin.

"Huwag ka'ng mag-alala babe. Ikwekwento ko sayo lahat ng nangyari sa'tin nuon."-Me.

Tumango na lang siya at umayos ng upo sa higaan niya. Iki-kwento ko naman sana ang nangyari sa'min simula nuong nagkasalubong kami hanggang sa naging kami na. Pati nga yung mga naranasan namin nuon at yung nangyari bago siya maaksidente. Makikinig naman sana siya kaya natuwa ako kay Toll. Parang gusto talaga niyang malaman ang totoo, kaya I am determined now to bring back his memories and bring Toll back to me.

Pero bumukas naman ang pinto at pumasok sila Gregory at Fred kasama si Kira at JC.

"Bestfriend. Okay ka lang? Say something, anything."-Kira.

Tiningnan ako ni Toll at nakuha ko naman ang gusto niyang iparating. Kwinento ko kala Kira ang nangyari kay Toll. Tumawag naman agad sila Greg ng doctor at pinapunta agad sa'min.

"Naging blurred pa ang mga memories niya because of the impact in his accident and for the massive blood loss. Pero magiging okay na siya once na na-restore na ang mga blood na nawala sa kanya. And also, medyo sensitive yung condition so better na lang muna kung huwag masyadong mag-load ng information for now. Let him rest because if nagkaroon ng loading session ang brain niya at hindi niya ito nakaya, pwedeng magkaroon ng complication sa brain ni Toll. So take note of that. I go ahead."-Doctor.

Napabuntong-hininga naman kaming lahat. Ako naman, para ako'ng nabunutan ng tinik.

Pagkasabi nun ni Doc ay agad akong lumapit kay Toll. Niyakap ko siya ng mahigpit at medyo naiyak na ako dun.

"Promise babe, ibabalik ko ang mga memories na nawala sa'yo. Hindi ko hahayaang mawala na lang yun."-Me.

Nagulat ako ng yakapin niya ako bigla. Tumulo na naman ang luha ko at bumilis ang tibok ng puso ko.

"Don't worry. I will try to redeem my memories back again. I won't give up. And just in case na hindi ko na mabalik..."-Toll.

Bumitaw ako sa pagkakayakap sa kanya at tiningnan ko siya sa mata niya. Napansin ko rin na parang naghihintay nang sagot sila Kira sa sasabihin ni Toll.

"Stay with me..."-Toll.

Nanlaki ang mata ko sa sinabi ni Toll.

"Ayokong may mawasak akong puso dahilan sa hindi ko lang siya ma-alala dahil sa aksidente ko."-Toll.

Nagulat ako sa sinabi niya at napatayo ako. Nakatayo lang ako at parang hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Seryoso ba siya? So ite-take for granted lang niya ako dahil sa ayaw niyang makasakit ng tao at ma break na puso?

"Toll, you shouldn't said that!"-Kira.

Napatingin sa direksyon ko si Toll at tiningnan ko naman siya sa mata niya. Parang cold ang mga tingin niya at parang may halong pag-aalala.