The Ways Of Love (The High School Love Story Series: 1st Generation)

Chapter 39

(Mirei's POV)

Nakakainis yung guy kanina. Hindi.... Ah! Hindi ko makalimutan yung ginawa niya. At ito pa, kaklase ko pa. Argggh. Kainis.

''Hello Mirei. Anong nangyari sa'yo kanina nung i-kiss ka ni Greg kanina?'' Sabi ni Toll sakin.

''Tumigil ka nga, Toll. At tsaka sino ba siya para halikan ako sa pisngi ng ganoon-ganoon na lang?" Tanong ko sa kanya habang bumabalik sa utak ko ang mga nangyari kanina.

Hindi ko alam pero habang bumabalik amg mga iyon, ay agad na uminit ang pisngi ko at bumilis ng bahagya ang tibok ng puso ko.

''Pinsan ko. Bakit?'' Sabi sakin ni Toll.

Nang binalingan ko ng tingin si Toll ay nakita ko na nakangiti lang siya ang he is wearing that stupid smile.

I don't know why pero parangwalang nagiginh problema itong si Toll. Parang laging ang saya ng buhay.

Samantalang habang ako, heto, inaalam kung paano ko mapapakalma ang sarili ko sa pag-init ng pisngi ko.

''Bakit ganyan yang pinsan mo? Parang chickboy, mukha pa siyang adik. Akala mo naman kacurucute? Kapal nang face." Irita ko'ng sabi habang padabog na umupo sa upuan ko.

Ganyan ang pinakaayaw ko sa lalake. Yung mayabang, insecure tapos may lapit face pang nalalaman. Akala mo naman nakakakilig...Tsss. FEELINGERA.

Pag tingin ko kay Toll ay nakangiti na akala mo ay abot hanggang tenga ang ngiti niya. Nang tinanong ko siya, nagsmile lang siya sa'kin then, umalis na.

Hindi ko alam kung bakit siya nag-kakaganon. Namalayan ko, na pati sila Ia, Eya, Kirei, Kira at Armiece ay kinilig na kulang na lang ay tanggalin mo ang diaper dahil nagkaraihi na sa sobrang kilig.

''Bakit kayo nakaganyan? Natatakot na ako guys diyan sa mga matang yan.'' Sabi ko sa kanila habang pinatong ko sa lamesa ko ang kamay at pinansuporta ito sa ulo ko at bahagyang nakapilig ang ulo ko.

Nacucurious lang ako kasi malay mo ay baka may masama sa mukha ko o kaya hindi nila nagustuhan kaya ganoon ang tingin nila...

Ay ewan.

Nagulat ako nang silang lahat ay nakaturo sa may likuran ko. Pagharap ko ay nakatayo dun si asungot na akala mo ay statue. One thing, napakalapit pa nang mukha niya causing me to react.

"Anong ginagawa mo dito? And why is your face so near to mine, boyfriend ba kita!?" Sabi ko at pinasigaw ko ang pagkakasabi ko sa huling sinabi ko.

"Nope, Going there. And for your questions, why I'm here and why is my face is near your face, it has only one answer" Sabi ni Gregory with an Italian accent.

Nilunok ko ang nakabara sa lalamunan ko at bahagyang kumibo ng minimal. Nilagay ko ang kamay ko sa lap ko at bahagyang itinaas ang isang kilay ko, nagbabakasakali na matibag siya at makita niya na hindi ako papadaig sa kanya.

"And what?" Sabi ko pero hindi ko inaasahang ang tono na ginamit ko.

"Because I love you. And you love me right?" Sabi niya sa akin at umambang na aayusin niya ang buhok ko.

Agad ako'ng napakislot at tinabig ang kamay niya na malapat pa lang sa buhok ko. Tumayo ako sa kinauupuan ko at hinarap ko siya.

''Mmmp, Bakit ba nag-aassume ka na you're my boyfriend! Grow up Gregory!" Sigaw ko sa kanya.

Agad ako'ng nakaramdam ng lamig dahil sa naging reaksyon niya. Natahimik din ang buong klase at maging sila Kira ay nagulat sa ginawa ko.

I'm not actually a kind person, kind of the opposite. But I know how to consider someone. Hindi naman ako walang puso, naaawa din ako.

Like now.

Ng tinignan ko si Gregory ay bahagyang nakayuko siya at napakamot na lang sa batok niya.

I'm trying to stopped myself from any words, pero mukhang walang epekto. In the end, I end up talking again.

"Hindi mo ako mapapasagot kahit pa matagal na tayong magkasama. Ito rin ang tandaan mo. I will never, ever, fall in love...with a kind of man like you...'' Sabi ko at hindi ko na tinapos ang sasabihin ko.

Nag walkout ako palabas nang classroom sabay sunod siya sakin.

''Mirei wait! Wait for me! Mirei stop!'' Naririnig ko yung boses niya pero hindi pa rin ako nagpapahalata.

Nagpatuloy ako sa paglalakad sa corridor ng Academy at malayo-layo rin ang distansiya namin dalawa.

''Huwag mo nga akong sundan. Don't follow me.'' Sinabi ko na yun pero hindi pa siya tumitigil pagsasalita.

''Mirei" Tawag niya habang hinihingal, "It's not what you think. Please Mirei stop!'' Sabi niya at halata mo sa boses niya na tumatakbo siya.

Naririnig ko na hingal na hingal na siya as in para na siyang athlete na nagmamarathon dahil sa hingal niya.

Pagdating namin sa tapat ng isang facility nang campus. Tumigil na ako.

Grabe kayo. Its not like that. Hindi ako naawa sa kanya. Nakonsensya lang ako kasi malay niyo, mamatay pa yan.

''Thanks Mirei.'' Sabi niya sakin.

Bagay lang yan sayo. Masyado ka kasing pabida na you're my light shimmering armor ko kanina.

''Huwag ka sa aking magpasalamat.Magpasalamat ka, sa konsesya ko.'' Sabi ko sa kanya.

''Thanks panty mo.'' Anong sabi mo? Bastos ka talagang tao ka! Pervert!

''Ano ba ang kailangan mo? Kung tungkol ito sa date na sinabi mo kanina. My answer is no. Im not going out with you.'' Talaga lang. Ayoko ngang maging isang girlfriend nitong gagong ito.

''Ah no. About I said a while ago? Its was a joke. Then you fell for it...GOTCHA!!!'' sabi niya sakin.

Medyo natahimik ako sa kinatatayuan ko at parang naging awkward ang buong paligid.

''Sayang naman oh. Nakapatext na ako kay manang kung anong gown ang susuotin ko.'' Sabi ko nang pabulong pero parang natawa siya.

''Ah Okay. 7 pm. I will come to your house to fetch you. By the way, Do you have extra pen, may I borrow one. I was so embarrased a while ago of what you've said. Is it real?'' Sabi niya sakin habang nakangiti.

''Ah no. Nagulat lang ako. Kasi naman ikaw, matanong ka lang, sobrang lapit pa nang mukha mo.'' Naging adviser pa niya ako.

''Tara na sa room. Anong kulay nga pala ang gusto mong ballpen? Black or B--!''

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko kasi may isang guy na nagsave sakin from danger. Then, when I am in his arms, after a second or 2, binitiwan niya ako. Ang sakit! Sino kaya itong bwisit na to?

♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥♡♥

SINO KAYA YUNG BWISIT NA GUY NA NAGHULOG SAKIN MATAPOS AKONG SAMBUTIN. HOY GREGORY! BAKIT HINDI MO AKO NILIGTAS? KAKAINIS KA HA. ANG SAKEEEET!

~END OF CHAPTER 39~