The Demigoddess' Secret

Chapter Two

Necklace's Tails

It's really been a long day for us, especially for me. Hindi ko alam ang pakiramdam ko ngayon, I feel different. Para bang may kung anong gustong lumabas sa katawan ko. I feel hot, really hot.

"Good evening Sir and Ma'am, how can I help you?" pagbati samin nang babae na nasa harapan namin. Pumunta kami sa isang maliit na hotel. It's late narin kasi kaya of course kailangan na naming matulog.

"Two rooms please." sabi ni Geo, tumungo na lang ang babae at inabutan kami nang dalawang susi. Inabot narin namin ang 40 gold coins. 10 gold coins kasi para sa isang gabi.

"Tara." pang-aaya ko kay Geo kasi pakiramdam ko, ayokong makihalubilo ngayon sa kahit kanino.

He just nodded at sinimulan na naming hanapin ang room namin.

Bawat hakbang ko ay pakiramdam ko pabigat ng pabigat. Huminto ako sandali kaya nagtaka si Geo.

"Are you okay?" he assked. Tumungo lang ako nilang tugon. Nararamdaman ko ang panginginig ng laman ko. Ang bilis pa ng tibok ng puso ko. Hindi ko alam pero medyo nakakahilo.

Umayos kao ng tayo ko at ngumiti kay Geo. "Let's go."

It takes maybe less than 5 mins. bago namin nahanap ang rooms namin. Room 366 ako at ang room naman ni Geo ay Room 367.

Nagpaalam na ako sakanya dahil gusto ko na talagang pumasok sa kwarto ko. Gusto ko nang kumawala sa kung anong nararamdaman ko na 'to.

"Goodnight." 'yan na lang ang tangi kong narinig kay Geo bago ako tuluyang pumasok at isara ang pinto.

And the moment na sinara ki ang pintuan. Huminga ako ng maraming hangin.

This kind of feeling, this kind of emotion and this kind of shit. Dahan dahan akong tumayo nang medyo nanginginig pa ang mga tuhod.

Nararamdamam ko ang unit ko na habang tumatagal, pataas nang pataas at patindi ito ng patindi. My aura is getting dark, I can feel it. Pakiramdam ko nilalamon ako ng dilim, pakiramdam ko may kung anong gustong lumabas sakin. I feel my heartbeat goes too fast, as if hindi na ako tao. And I'm scared. The last time na naramdaman ko'to nung nagalit bago ako mawalan ng malay at paggising ko no'n puro putik ang mga paa ko at may bahid ng dugo ang mga kamay ko. Takang taka ako no'n habang si Lolo naman ay hindi nagsasalita.

Ngayon, alam kong wala akong ikinagalit, alam kong malungkot ako pero hindi ako galit. It's the other way around ng maramdaman ko 'to. Naalala ko naman bigla ang kwintas na nasa bulsa ko, kinuha ko ito at dahan dahang pinagmasdan.

And I was shocked. Iba na ang kulay ng kwintas at parang may kung anong usok ang lumalabas dito.

The red diamond of it becomes black, a really really dark colored black. And for me, it's more beautiful than it's usual physical appearance. Habang mas tinititigan ko ang kwintas, mas lalo kong nararamdaman ang init, ang init nang buong katawan at kaluluwa ko, pakiramdam ko nasusunog ako.

Alam kong nagsisimula na, nagsisimula na naman ang bagay na kinatatakutan ko. Ayoko ng ganito, this heat is burning my sould.

I'm thirsty, not by water but for blood. I want to kill. Damn this feeling!

Nararamdamam ko silang lahat, I feel them. I want to destroy everything. I'm on the darkest side of me na kahit ang sarili ko ay nakararamdam ng takot.

Habang tumatagal, lalo akong mas nahihirapan na kontrolin ang sarili ko. Hindi ko alam kung bakit pero parang mas binibigyan pa ako lalo nang lakas ng kwintas. Now, at this moment, I need to fight..... myself.