The Demigoddess' Secret

Chapter Forty Two

Bloodshed IV

Napailag na lamang akong bigla ng makita ko na tumilapon malapit sa'kin ang isa sa tauhan ni Supremo, maraming dugo sa kanyang mukha at tumatalsik sa lupa ang dugo dulot ng kanyang pag ubo dahil sa natamong suntok kay Team Master Scarlett.

Wala akong ibang magawa ngayon kung hindi ang pagmasdan kung gaano siya kagaling sa Face to face battle. It's like watching a lion killing an antilope, mercilessly. Hindi ko maiwsan na isipin kung gaano ang agwat ng lakas namin ni Team Master Scarlett, mas lalo kong dinibdib na kung hindi ako aabot sa level niya ay hindi ko maililigtas si Rory.

I clenched my fist at dahan dahan na tumayo. Ramdam na ramdam ko parin ang hapdi ng aking paa. Am I this weak? Kung mananatili akong ganito, na kaunting pilay lamang ay wala ng silbi, paano ko maililigtas ang mga taong mahal ko?

"Geo!" agad akong napatingin kay Team Master Scarlett ng sumigaw siya. I was taken aback to reality ng makita ang gulat sa kanyang mata. Doon ko lamang napagtanto na ang lalaking kanina ay umuubo ng dugo ay papalapit sa'kin at handa akong atakihin.

Shit! Utas ko sa aking isipan. Agad akong humakbang upang kahit papaano ay makailag ngunit nakakadalwang hakbang pa lamang ako ay halos matumbak na ako. My feet, it hurts so bad! Kita ko ang pagkuha ng lalaki sa isang dagger at inamba itong ibato sa aking direksyon.

I felt my hurt pump fast dahil alam kong wala akong kawala at hindi ko maigalaw lalo ang aking paa sa pagpupumilit na itayo ito. I am ready to feel the pain of the dagger while it digs on the flesh so I closed my eyes, but I was surprised na wala akong naramdamang hapdi.

"Well that was close."

Dahan dahan akong dumilat ng narinig ang boses ng lalaki. Nanlaki ang aking nata ng makita ko ang isang pamilyar na mukha. He was the one visiting our school. Napalingon ako ng maramdaman ang mga yabag sa aking likuran. I saw Team Master Scarlett running towards us. Ang mga tauhan naman ni Supremo ay nakahiga na sa sahig at tila wala ng malay.

"Okay ka lang ba?" tanong ni Scarlett. Napalunok ako, not really knowing what just happened. I mean, how did he get here so fast? Ni hindi ko rin naramdaman ang presensya niya.

Tinanaw ko ang lalaking may hawak ng dagger at sa gulat ko, he is lying on the floor. Tinignan ko ang lalaking tumulong sa'kin. I know he's name.

"R-Ran?" I said. He smiled at dahan dahan na lumuhod at inilagay ang kanyang nga kamay sa aking mga paa. I saw light coming out from his hands. If I'm not mistaken, siya ang narinig ko na iniidolo ni Team Master Lily dahil sa angkin niyang talento sa Healing.

Unti unti ko namang naramdaman ang pagkawala ng sakit sa aking paa. It was like, it didn't actually happen.

"You should be okay now." Saad ni Ran at inalok ang kanyang kamay. Kinuha ko ito at inalalayan nila akong tumayo ni Team Master Scarlett.

"What's happening to you, Geo? Muntik ka ng mamatay!" bulyaw ni Team Master.

"I- I'm sorry, Team Master." I told her. Hindi ko alam ang nararamdaman ko pero ang alam ko lang, nahihiya ako sa kanilang dalawa. It was a shame na ganito ako kahina. How can I be so careless and weak?

Kumuyom ang aking kamao. How can I be so weak? What the fuck is happening to me?

~

Ilang minuto ang lumipas at kumaripas ng takbo si Team Master Scarlett sa aking likuran. Nilingon namin siya at nagulat ako ng makita si Yuan.

"Yuan!" sigaw ni Team Master Scarlett at agad siyang dinaluhan. I can see scratches all over his body, kagaya ko siguro ay nagasgasan siya ng mga tangkay na nakaharang sa dinaraanan niya, he must be running in a fast pace.