The Demigoddess' Secret

Chapter Forty Five

(PS: Just wanna make things clear, Clio is Crio. Nagkamali lang ako at nalito. I'll edit it soon but for now, let's use Clio muna. Thank you! And hey, I'm back!)

---

Demon

I stood froze, literally. What did he say? Zean burnt his brother alive?

Lies.

Lies everywhere.

Lalo namang kumuyom ang kamao ko. Punong puno ng kasinungalingan ang mga salitang lumalabas sa bibig ni Supremo. Is he making all this up? Pero bakit? Alam naming lahat ng nandito na siya ang mamamatay tao, siya ang nagpapahirap at nagnanakaw ng buhay.

How dare him? Nagpuyos sa galit ang puso ko. I closed my eyes. Pinaghalo halong emosyon ang namumuo sa aking puso, paulit ulit pa sa aking isipan ang sinabi ni Supremo na ako ang pinakamahalagang tao para kay Zean, and there's a part of me that wants it to be true and real, but I know that I'm not.

It's Mia. Tila lalo akong nagalit ng dahil do'n at hindi ko alam kung bakit nalungkot ang aking puso ng isipin na mali si Supremo.

"I won't let you take her." rinig kong saad ni Ran.

Naramdaman ko ang mabilis na bugso ng dugo ko sa katawan. It's like something is going on with my body. My flesh, it's burning! My eyes, they hurt like hell!

Supremo chuckled. "I'll take that as a challenge then?" sagot naman ni Supremo.

Dahan dahang lumuwag ang hawak ko sa dagger. Shit! May kung anong bagay sa katawan ko ang gumawa no'n. It feels like something- or someone else is controlling me.

This madness. This desire to hurt. It's getting stronger!

"Shit!" rinig kong utas ni Manuel sa aking tabi.

I can hear it. His heartbeat. Everyone's heartbeat. Parang nakikipagkarera ang puso nila sa kaba. I can hear everything. Ang mabilis nilang paghinga, lahat ng nasa kwartong ito. It's like, I can see them and their positions kahit na nakapikit ako. The bloodstream on their bodies, I feel it.

Damn!

"We need to get out of here! Supremo will freeze everyone inside this room!" dagdag ni Manuel. Doon ko unti unting binuksan ang aking mata.

Nagulat ako ng makita na mayroong usok na paunti unting namumuo sa sahig. Sa pagkakataon na dampian nito ang aking balat, nagsitaasan ang aking balahibo. Naramdaman ko ang unti unting pagkurba ng ngiti sa aking labi.

Am I smiling? Or it's someone else?

The fog, it's so cold. My feet are cold. But yet, my body- it's burning!

"Stop this!" sigaw ni Scarlett. Napatingin naman ako sa kanya. Sa pagkakataong tumama ang tingin ko sa kanya, lumabo ng kaunti ang akong paningin.

My head feels like it's spinning.

Sinubukan kong magfocus at titigan si Scarlett. Nagawa ko iyon sandali at nakita ko ang purong galit sa kanyang mga mata. Something that I've never seen before. It's pure madness and disgust.

Naramdaman ko ang paglaki ng aura ni Scarlett na sumasabay sa aura ni Supremo at Ran. Ngayon lamang ako nakaramdam ng ganitong mga aura na kapag pinaghalo halo ay sobrang lakas. Huli kong naramdaman ang pakiramdam na 'to sa Secret Town, noong araw na may nakasalubong akong tao sa Hallway.

"Stop what, Maldives? Isn't it refreshing?" halakhak ni Supremo at dahan dahang naglakad, kasabay nito ay ang pagbagsak ni Geo sa sahig. Pinakawalan na siya ni Supremo sa mahika niya. Naging alisto naman agad si Scarlett at nilapitan si Geo.