22. Bölüm

36.4K 2.1K 232
                                    

"O neydi kız?" dedi annem. 

Şimdi bitmiştik en işte. Ben korkuyla bir anneme bir Esra teyzeye bakarken Gonca hemen toparlanmıştı.

"Kedi! Yani benim kedim var da Sevgi teyzeciğim.." Zoraki bir şekilde gülümsedi, ben rahat bir nefes alıp verirken annemin tiz sesiyle daha fazla rahatlamış oldum.

"Aman be kızım hiç evde kedi beslenir mi? Benim astımım var aman göstermeyin sakın bana!"

"Yok annecim zaten benim odamda kedi, sizi hiç rahatsız etmez.."

"Ya etmez" Gonca beni onaylar gibi sürekli kafasını sallayıp duruyordu. Annem ve Esra teyze salona geçerken mırıldandım.

"O zaman ben bir bakayım Chi- ay aman kediye değil mi?"

Gonca sırtımdan beni iteleyip antreye çıkardı.

"Git bir bak minoşa bir şeycikler olmazsın sonra!!"

Korkuyla odama doğru ilerledim ve anahtarı cebimden çıkardım. Kapıyı açmamla küçük bir çığlığın dudaklarımdan firar etmesi aynı ana denk geldi. Korkuyla dilimi sırdım annemlerin başıma toplanmasını istemezdim çünkü. 

Yerde boylu boyunca yatan adam benim patronum aynı zamanda katilim de olabilirdi. Kafası boynuna yamuk şekildeydi, bacakları hafif kendisine doğru çekmiş rahatsızca mırıldanıp duruyordu. Fazla zamanım yoktu o yüzden ilk seçeneği yaptım.

"Alo!"

"Hilal, sen misin?" Kısık sesimle konuştuğum için Alex'in beni zor duyduğuna emindim.

"Şey Alex bir sorunumuz var" 

"Ne sorunu?" Kaşlarını çattığını hissedebiliyordum. Huzursuzca nefesimi bırakıp yerde yatan adama döndüm.

"Abin benim evim de daha da önemlisi kendisi 90 kiloyu geçik olduğu için onu parkemizden ayıramıyorum" 

"Ne?" 

"Ne saçmalıyorsam artık, neyse ben seni aradığım da gelip onu evimden alır mısın? Sarhoş ve yerden kalmayacak kadar kendisinden geçmiş halde.."

"Chistian senin evinde mi? Tanrım ne işi var orada?"

"İnanır mısın bilmem ama kendisi konuşmak yerine yerde yatmayı tercih ediyor ve inatla kalkmıyor" Kafasını dizlerimin üzerine doğru yatırdım ve onunla aynı hizada olabilmek için eğildim.

"Tamam anladım, sen beni arayınca biz onu almaya geleceğiz.."

"Teşekkürler." Telefonu kapattım ve hala uykusunda homurdanan koca adama baktım. Kaşlarını hafif çatmış şekilde uyuyordu. Hareket edince yanağında ki gamzesi hafif ortaya çıkıyor ve bana muazzam bir gösteri sunuyordu. Onu böyle saatlerce kucağımdayken izleyebilirdir-dim! Tabi içeriden bana seslenen annnemle anın büyüsü bozulana kadar!

"Kızım şu kediyi bırak gel azıcık yanımıza!"

"Tamam geliyorum!" sesimden rahatsız olmuş gibi usulca soluna döndü ve ben daha fazla gülümsedim. Onu böyle bırakmaya gönlüm el vermese de vermeliydi yoksa olası bir facia annemle odam da yaşana bilirdi. 

"Anam kızım bir görsen o Gülsümün kızı da benim aslan gibi oğlumun peşinden bir an olsun ayrılmıyor ama tabi aslanım izin verir mi o nursuz suratlının kızına? Allah'ıma şükür Kerem'im  hiç kızlarla öyle yakın değil.."

"Kim? Kerem mi?" dedi Gonca mavi gözlerini kocaman açmış ağzını zorlukla kapatıyordu. Ben oturduğum yerde gülüyordum. Bahsedilen kişi Kerem ve konu kızlarsa annem büyük sallıyor demekti.

GAVUR DAMAT (Atos Serisi-1)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin