(9)Κοπέλα στιλέτο.

7.6K 458 18
                                    

Τελείωσα το μπάνιο μου και πήγα κατευθείαν στο δωμάτιο μου για να βγάλω ρούχα. Είχα σκοπό να βάλω ένα τζιν καινούριο με σκισίματα και μια κοντή άσπρη μπλούζα, πολύ γαματη και αυτή καινούρια.. Και γόβες άσπρες. Όμως άλλαξα γνώμη..

Θα ντυθώ προκλητικά. Ναι για πρώτη φορά στη ζωή μου θέλω να προκαλέσω. Δεν το έχω ξανά δοκιμάσει.. Συνήθως ήμουν η κοπέλα που ντυνόταν απλά για την κάθε περίσταση και δεν ψωνιζοταν.. Όμως τώρα θέλω επίτηδες να προκαλέσω επειδή θα είναι ο Άλεξ. Θα βάλω ένα μαύρο σχετικά κοντό φόρεμα όλο μαύρο και στην πλάτη ανοιχτό να σχηματίζει ένα Χ. Το λατρεύω. Με μαύρες-μπεζ γόβες θα είναι όνειρο! Ίσια μαλλιά βάψιμο όσο καλύτερο και έντονο μπορώ.

«Νεφεληη, τελείωσες το μπάνιο;» ακούστηκε ο αδελφός μου.

«Ναι τελείωσα μπορείς να μπεις.»

Δεν μπορώ να κοροϊδέψω τον εαυτό μου πλέον. Σκέφτομαι το φιλί του και νομίζω πως πεθαίνω..τόσο έντονο.. Τα χείλια του με είχαν κυριεύσει.. Πρέπει όμως οπωσδήποτε να το ξεχάσω.

Μπήκα facebook και έκανα reload στην αρχική μου και έχασα τα λόγια μου.. Ο Άλεξ είχε κάνει status πως ήταν σπίτι του μαζί με την Αλίκη. Οκ. Τώρα κλαίμε, καταρρέουμε. Την παλιοπατσαβουρα δεν θα γλιτώσει. Τώρα θα δει.

Άνοιξα το τηλέφωνο μου ξανά και πάτησα τον αριθμό της. Ήμουν έτοιμη. Θα την σκίσω.

«Αλίκη μου;»

«Αχ έλα τι κάνεις;»

«Καλά ειμαι. Να σου πω μωρέ θυμάσαι το δαχτυλίδι που είχες χάσει όταν ήσουν εδώ με τον αδελφό μου; Θυμάσαι ποια μέρα εννοώ.. Που είσασταν στο δωμάτιο του και..» δεν πρόλαβα να ολοκληρώσω αλλά με διέκοψε.

«Ναι το θυμάμαι τι..;» είπε διστακτικά..

«Εε το βρηκα. Όμως δεν θα είμαι για πολύ εδώ για να έρθεις πιο μετά. Αν το θες έλα τώρα. Σε περιμένω byeee.»

Της το έκλεισα μες τη μούρη και έσκασα ένα χαμόγελο πολύ πονηρό.
Στέγνωσα τα μαλλιά μου, έβγαλα το μπουρνούζι και έβαλα ένα σορτσάκι με μια κοντή μπλούζα. Έκανα τα μαλλιά κεφτέ και έκατσα στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση. Ξαφνικά χτύπησε το κουδούνι.

«Ήρθες;» είπα και την κοίταξα μειονεκτικά.

«Ναι, επειδή πρέπει να φύγω μου το δίνεις;»

«Φυσικά!»

Με το που ξεστόμισα αυτή τη λέξη το χέρι μου με δύναμη είχε αγκαλιάσει όλο το μάγουλο της. Έβγαλε πολύ δυνατό ήχο! Ίσως ήταν και το πιο δυνατό χαστούκι που έχω δώσει!

«Ουπς..μαλλον το δαχτυλίδι θα μου έπεσε στην τουαλέτα..» είπα ειρωνικά και έκανα φάτσα στεναχωρημένη.

«Πας καλά κορίτσι μου; Γιατί το έκανες αυτό;»

«Πρέπει να μάθεις σε ποιον κολλάς δεν νομίζεις;»

«Μιλάς για τον Άλεξ; μα είναι ελεύθερος!»

«Ααα χαχα μάλιστα έτσι σου είπε; Από ότι φαίνεται παρέλειψε ένα σημαντικό σημείο.. Πόσες φορές φιλήθηκαμε; μμ δεν θυμάμαι. Τα λέμε Αλίκη μου» της έκλεισα το μάτι και την πόρτα μαζί.

Έτρεξα στο δωμάτιο μου και άρπαξα το σταθερό για να πάρω την Φαίη να της τα πω όλα.

[**]

{κολλητή αυτό είναι ότι καλύτερο έχεις κάνει ποτέ!} είπε και έβαλε τα γέλια.

Είχε πάει ήδη 5:00 και δεν είχα τι να κάνω. Λέω να κοιμηθώ για να έχω δύναμη το βράδυ.
Ξάπλωσα και πριν προλάβω να κλείσω τα μάτια μου ο αδελφός μου με σκούντηξε.

«Τι έγινε;» του είπα.

«Δεν θα φάμε τίποτα;»

«Εγώ δεν πεινάω αν θες φτιάξε τοστ.Θα κοιμηθώ κανε ησυχία.»

«Έπεσα για ύπνο και δεν σκέφτηκα τίποτα άλλο»

[**]

Πρέπει να ήμουν στο τρίτο όνειρο.. Που λένε. Όμως το κουδούνι με διέκοψε. Τιιι; είναι 8:30;;; Και θα φύγουμε 10:00;;

Σηκώθηκα απότομα και άνοιξα την πόρτα. Η Φαίη μπήκε φουριόζα μέσα με ένα σωρό τσάντες βρίζοντας με.

Ξέρω αυτό το παρτ είναι λίγο μικρό αλλά δεν είναι εύκολο να γράψω αυτες τις μέρες:(( θα επανορθώσω όμως και θα γράψω μεγάλα και πολλά. Καληνύχτα love you all💕💕💕

Home For Two. Where stories live. Discover now