(52)Μαζι.

4.9K 300 2
                                    

Ξύπνησα από τον σπαστικό ήχο της πόρτας φορώντας, ΜΟΝΟ ΤΑ ΕΣΏΡΟΥΧΑ ΜΟΥ; Αμαανν ρε Άλεξ που είναι τώρα τα ρούχα μου;; αα να θα βάλω την μπλούζα του. Την έβαλα βιαστικά και άνοιξα την πόρτα.. Ήμουν σίγουρη πως ήταν η Φαίη, μόνο εκείνη βαράει την πόρτα έτσι σπαστικά.

«Στον ύπνο σου μας έβλεπες;» είπα μισοκοιμισμενη.

«Καλημέρααααα χρόνια πολλαααα μωρό μουυυ! Τι καλημέρα δηλαδή 2 το μεσημέρι είναι αλλά δεν πειράζει! Πως πέρασες εχθές;»

«Τι ρωτάς παιδάκι μου πρωινιατικα δεν με βλέπεις.. Κοιμηθήκαμε απλά..»

«Και αυτό που φοράς τι είναι;..» ρώτησε καχύποπτα.

«Εε δεν βλέπεις; μου έδωσε μια μπλούζα για να μη κοιμηθώ με τι φόρεμα την έβαλα κομπλέ και κοιμηθήκαμε ο καθένας στο κρεβάτι του..»

«Το οτι φοράς μπλούζα το βλέπω.. Γιατί την φορά έτσι δεν καταλαβαίνω..» είπε και σήκωσε το φρύδι. Κοίταξα την μπλούζα και πάγωσα. Είχα βάλει το μανίκι στο κεφάλι και το ένα χέρι δεν το είχα περάσει καν στην τρύπα.. Εμμ..

«Εε.. Να είναι πιο βολικά έτσι επειδή είναι και μεγάλη εχθές δεν έβλεπα που έβαζα τα χέρια μου καταλαβαίνεις..» κατάλαβα τα βήματα του Άλεξ καθώς ερχόταν δίπλα μου..

«Τι έγινε ρε φαιουλα σοβαρά όντως μας έβλεπες στον ύπνο σου; δεν πήγε καλά με τον άλλον;» είπε καθώς ετριβε τα μάτια του.

«ΑΛΕΕΕΞΞΞΞ!!» είπα και τον κοίταξα με γουρλωμενα ματια φόραγε μόνο το μποξερακι του! Δεν το πιστεύω εντάξει πάει αυτό ήταν πεθαίνω έγινα ρεζίλι στην Φαίη χωρίς να έχω κάνει τίποτα!

«Τι φωνάζεις βρε Νεφέλη μου, Ο άνθρωπος ήρθε με αυτά που κοιμήθηκε το βράδυ.. Όπως και εσύ αμφιβάλλω αν κοιμήθηκες με την μπλούζα φορεμένη έτσι..» έκανε μία παύση και ο Άλεξ γέλασε.. Τον χτύπησα απαλά και σοβάρεψε. «Λοιπόν πάω κάτω να παραγγείλω πρωινό και θα έρθω ξανά. Να έχετε ντυθεί σαν άνθρωποι!» είπε και έφυγε.

«Ορίστε τώρα τι κατάλαβες; πως βγαίνεις έτσι έξω ρε Άλεξ αν ήταν η καθαρίστρια τι θα έλεγες;»

«Μωρό μου σας άκουσα.. Απλά σορρυ δεν θυμόμουν ότι έβγαλα εχθές το παντελόνι μου.. Ξέρεις μάλλον κρυωνες και με είχες αγκαλιάσει τόσο σφιχτά.. Με είχες σχεδόν καβαλήσει.. Και εγώ ζεστάθηκα και το έβγαλα..» εγώ αμέσως κοκκίνισα..

«Χαχαχχα να το πάλι.. Έλα εδώ βρε μωράκι μου..» είπε και με πήρε αγκαλιά.. Αχ αυτή η αγκαλιά..

Home For Two. Where stories live. Discover now