Μιαμιση ώρα αργότερα τα άτομα είχαν φτάσει τα 50 και εγώ ήμουν στην μπάρα πίνοντας με την Φαίη λίγο Bacardi για να περάσει η ώρα.. Πρέπει να ήταν γύρω στις 11:00..Ολα καλά όλοι χόρευαν, έπιναν, περνούσαν καλά.. Όμως κάτι έλειπε.. Δεν ξέρω τι άλλα μια μικρή λεπτομέρεια..
Αρκετές φορές χόρεψα μαζί με κορίτσια απο το σχολείο αλλά ακόμα περισσότερες με την Φαίη! Όταν χορεύω με αυτή τη κοπελα ευχαριστιέμαι τρελά!! Ο αδελφός μου χόρευε με την κοπέλα που βγαίνει αυτό τον καιρό και πιστεύω τα πάνε καλά.. Συμπαθητική φαίνεται.. Ο Νίκος είχε καρφώσει τα μάτια του πάνω στην Φαίη.
Είναι χορευταρού και δεν ησυχάζει αν δεν χορέψει παραπάνω από 5 χορούς! Όλα τα αγόρια την κοίταζαν και την κερνούσαν ποτά και εκείνος είχε φρίξει! Στο τέλος θα γινόταν κανένας καυγάς!
«Φαίη μαζέψου!» της είπα και την σκούντηξα.
«Τι έκανα πάλι ρε Νεφέλη;»
«Γαμωτο χορεύεις με όλους και έχεις πιει! Σε βλέπει ο Νίκος ζηλεύει!! Σταμάτα!»
«Άμα θέλει ας έρθει να χορέψει μαζί μου να μη χορεύουν άλλοι! Κοίτα εσύ να χορέψεις που όλου κάθεσαι και μιλάς με τον μπάρμαν σαν να μην έχεις ζωή και άσε με εμένα!»
Είπε μαλακια. Δεν άντεξα. Έπρεπε να μιλήσω και να της ανταποδώσω. Όχι για τον Νίκο, αλλά για εμένα γιατί εκείνη ήταν που μου κατέστρεψε αυτή την ημέρα κλειδώνοντας με στο σπίτι μου με τον Άλεξ. Αν θυμάται.
«Θα είχα ζωή αν εσύ δεν καταστρεφες αυτή την ημέρα με τις ηλιθιότητες σου.» γύρισα την πλάτη και έφυγα αγνοώντας τις 4 φορές που φώναξε το όνομα μου.
Βγήκα έξω και κάθισα στο παγκάκι που είχε μαζί με το ποτό μου.. Απέναντι στον τοίχο είχε ένα ωραίο γκράφιτι που ήταν ένα αγόρι και ένα κορίτσι αγκαλιά.. Ξαφνικά άναψα ολόκληρη. Που ειναι ο Άλεξ; Αυτό ήταν που έλειπε! Τόσες ώρες εδώ και εκείνος που;
Αμέσως έβγαλα το τηλέφωνο μου από την τσάντα και πληκτρολόγησα τον αριθμό του.
«Ναι..;»
«Άλεξ που είσαι;» είπα ανήσυχη.
«Δεν μπορώ να έρθω.. Συγνώμη που σε απογοήτευσα.»
Δεν πρόλαβα να του δώσω απάντηση και άκουσα την κλήση να τερματίζεται. Έσπασε η καρδιά μου.. Ένα κενό σχηματίστηκε μέσα μου δείχνοντας μου πόσο ηλίθια θα λάθος ήμουν που τον είχα διώξει και απομακρύνει τόσες φορές..
Σηκώθηκα όρθια και παράτησα το ποτό στο παγκάκι. Το σπίτι του ήταν 10 λεπτά με τα πόδια. Άρχισα να περπατάω γρήγορα χωρίς να κοιτάω τίποτα άλλο. Ήθελα μόνο να τον δω, να τον αγκαλιάσω και μετά ας φύγει! Να του πω πως ήμουν λάθος.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Home For Two.
Teen Fiction«Άλεξ σε θέλω, τώρα.» είπα και εκείνος με τράβηξε κοντά του. "Σ'αγαπώ μωρό μου.» είπε πριν ενώσει τα χείλια μας. Νεφέλη: Κεντρικός χαρακτήρας, τσαμπουκαλου αλλά και ντροπαλή, πανέμορφη αλλά και κάποιες φορές πολύ πεισματάρα, ερωτευμένη με τον κολλ...
